...Αα, αα, αα, αα, αα, αα...Ναι, δεν σ' άρεσαΡιπώτησα πάνω στη θάλασσαΓεγαθικά, μα δεν τα βασικάΔεν λέω πολλά λεφτάΜες πορώς μου να γεννηθεί μέσα σαν άκτοραΜες άνοιχτα πήρα προβάθισμαΓεγαθικά, τα πιο τρελάΠοσά πήρα τα χάλασσαΔεν λέω πολλά απ' αυτά πίνω και κάνω θαύματαΕίχα ψηλά τα φλός ποτέ κατώ δεν τα άφησαΤην θάναταΝαι, δεν σ' άρεσαΡιπώτησα πάνω στη θάλασσαΓεγαθικά, μα δεν τα βασικάΔεν λέω πολλά λεφτάΜες πορώς μου να γεννηθεί μέσα σαν άκτοραΜες άνοιχτα πήρα προβάθισμαΓεγαθικά, τα πιο τρελάΠοσά πήρα τα χάλασσαΔεν λέω πολλά απ' αυτά πίνω και κάνω θαύματαΕίχα ψηλά τα φλός ποτέ κατώ δεν τα άφησαΤην θάναταΜα, σιγά σιγά, ορίζουμε τα ποσοστάΜισά-μισά, μα με βουτιά στα χαμηλάΔυλά-δυλάΚατρά-γυλά γίνεται χάος με τα παιτάΣαν να τ' ανδράκος από μαςΔεν πολεμάς γιατί είσαι λίγοςΝα μετράτε τις λέξεις σαςΝα μην γίνεται τροφή, πραγματικάΛίγα σου πήρα την πρωτιά, το 17Υποδοχή του ΖατανάΣε μικρά στενά, όπου πατώ φωτιάΓυρνώ με μάτια κενάΚόβω μικρόφωνα, πενθώ και πίνω πολλάΗ νύχτα πέφτει και μπορώ πια να δω πολλάΌπως αφήνω να κοιτάς χωρίς να βλέπεις κανΝύχτες τα πρόθυρα είμαι γόμπα και προλαβάΜικρά παιδιά τεντώνουν σαν σύρμα το πλεγμάΜικρά παιδιά τεντώνουν σαν σύρμα το πλεγμάΌ,τι είχα, το λέγα, δεν πήγαΜαμπότομα, πήγα με σκότωμαΝα, δεν σου άρεσαΠερπάτησα πάνω στη θάλασσαΚαι χάθηκα, μα αυτέντα βασικάΔεν λέω πολλά λεφτά, ο σπόρος μουΝα γεννηθεί μέσα σαν άκτοραΜεσάνυχτα πήρα προβάθισμαΚαι χάθηκα, πιο τρελά πως άπειραΤα χάλασα, δεν λέω πολλάΑπό αυτά πίνω και κάνω θαύματαΠήγα ψηλά ραφλός, δώδεκα το δεν τ' άφησαΤο θάλασσαΤις είπα, κράτα με, έφυγες σάλταΌ,τι σκοτώνεις είναι δικό σου για πάνταΜου πέδεν, είμαστε άνθρωποι, μόνο διχόνιαΚαι μου δώσε τροφή να γράφω για άλλα δέκα χρόνιαΖούσα στην κολλάσηΜέσα στην πόρωσηΠεθάνω νέος για να βγω απ' την απομόνωσηΌσα δεν ήξερα ποτέ μου πως τα κάνωΜε ένα χαστούκι έφυγα δυο επίπεδα πιο πάνωΜε ένα χαστούκι έφυγα δυο επίπεδα πιο πάνωΈχω τα πράγματαΤι πάτσι γράμματαΣτην πύρεως πάνω βολές, τρεις στα χαράματαΑνοίγει ο κύκλος του θανάτου στα μικρόφωναΝα μουν μαζί σου μια για πάνταΚαι στον τρόπο μάναΔεν σ' άρεσα, το σύμπαν άφησαΤο μίσος μου νερό πάνω σ' αυτό περπάτησαΈγινα λάμβα σε ποτάμι μετά πάγωσαΜεσάνυχτα βγήκα μπροστά γιατί δεν σ' άκουσαΜεσάνυχτα βγήκα μπροστά γιατί δεν σ' άκουσαΔεν σ' άρεσα περπάτησα πάνω στη θάλασσαΚαι χάθηκα μα τέτοια βασικά δεν λέω πολλά λεφτάΟ σπόρος μου να γεννηθεί μέσα σ' ένα κτωράΜεσάνυχτα πήρα προβάθισμαΚαι χάθηκα πιο τρελά πόσα πήρα τα χάλασσαΔεν λέω πολλά απ' αυτά πίνω και κάνω θαύματαΠήγα ψηλά τα φλός ποτέ κάτω δεν τα άφησαΤου θάναταΌταν γεμίζει το σκοτάδι ένα μυαλό τότε ξυπνάμεΧτυπάνε την πόρτα μου μεσάνυχτα πουνάμεΘα τους σκοτώσω αργάΜέσα στο κύκλωμα που μπλεχτηκάΜπερδευτικές απλά και με κοιτάς τραβάΘα τα σκοτώσω ζωντανά τα μουνιάΝα θυμούνται πως δεν γνώρισαν ποτέ τους βασιλιάΝαΜάρες ώρες λένε το παράτραβάωΌπου θέλω το γυρίζω και όπου θέλω θα το πάωΔεν ξυπνάω στραβάΔεν γουστάρω καν να πούμε πολλάΞέρεις τι θα κάνει πριν να πεις το συμβάνΚινείς τα πίθετα πουτάνες και θα βρείτε μπελάΣτο μεθυσμένο μου κεφάλι σφάζω τόσα ρανάΕγώ τον τρόπο ότι έχεις πάρει να σ' τα πάρω διπλάΣας γάμισα χωρίς τα βάναΝαΔεν σ' άρεσαΠερπάτησα πάνω στη θάλασσαΚαι χάθηκα μα θέτω βασικά δεν λέω πολλά λεφτάΟ σπόρος μου να γεννηθεί μέσα σαν άκτοραΜεσάνυχτα πήρα προβάθισμαΚαι χάθηκαΠιο τρελάpowza πήρα τα franklyΤελού πολλά από περπάτα πήνω και κάνω θαπματάΠήγα ψηλά τα φλιόσποτε εκατό δεν τ' άφησαΤου thanataΝαΔεν σ' άρεσαΠερπάτησα πάνω στη θάλασσαΚι έχαθηκα μα θέτω βασικά δεν λέω πολλά λεφτάΟ σπόρος μου να γεννηθεί μέσα σαν άκτοραΜεσάνυχτα πήρα προβάθισμαΚαι χάθηκαΠοιο τρελάpowza πήρα τα χάλασσαΤελού πολλά από περπάτα πίνω και κάνω θαπματάΠήγα ψηλά τα φλιόσποτε εκατό δεν τ' άφησαΤου thanataΥπότιτλοι AUTHORWAVE
