اینجا
ایمان موسا
اینجا ایمان موسای خوشحایی است
موسای امان شایوی
دست خود بازولا دکتید
اصلا دوا کردید قرآنی
عبدالله حشامر کاک حارون
کاک حالای خوشحایی است
بیا دیدید یه شم شما امید
و در اینجا روز آمدیم
امیدوارم که قرآنی عبدالله حشامر
قرآن صالحای
حارون و حالا
بشین
ایسا گچوانکا دی بیدلگیا بخدرمو
خومن توریاوم دادا حشمبرو
مرمر مال اسی دیوار من بینه
هیچ کسی نگاه خدم لمکی نو بینه
هیچ کسی نگاه آخ حارون گیانه لمکی نو بینه
درمانی درده او عبدالله جیان جان تنیا مردنه
با دنیای فانی هاو هرکوز کننده نا
با دنیای فانی عبدالله هرکوز کنده نا
هفته رسیده بود دستم وقته در بینه
وقته در بینه هر روز قلب واسه
آه برخیه خضاویده ام کمه
با میوان نبی عزیز بتنیه شمه
با میوان نبی عبدالله بتنیه شمه
شما باید بردارید
شما باید بردارید
اینکه اکارون عبدالله اکاهاوی خوشویست
آی بزیر استاق بزیر
بیا دلکیان نمین بون کن
همون غم خانم نمین بون کن
خداوش باشو ای کرده
خداوش باشو ای کرده
با مرد بیا خانم دلای برده
مرمن مرسی دیوان من بینه
مرمن مرسی دیوان من بینه
هشکسی نگاه خانم خیلی بینه
هشکسی نگاه خاوی کنه
لنکه اینو بینه
دردیا کم گری توان ها بیا دلای جیان باقی دردانا
دوکتوری دنیا بیا کسا کم بین سنگزانا
مرمن مرسی دو خواه رفیق جان مر حدایتا
بشاو جمعه دنوالا نایلایتا
بین بی برامه سوان لالکم بچه باریکی رحاوزای مرسی کم
بیا دلای جیان خزاوله جانه
به هوای توا که اگه من امشو میوانم
آیا آیا آیا آیا
آمانه نکی پشت شو حالم کی آمانه نکی پشت شو حالم کی
به الو پشت شوی خانم دردون تارم کی
هفته و دور روشیه لعمرم نو
دوم لعبتوری خانم کارم توابو
های مرمن مرسی دیوان من بینه
هیچکسی نگه هارون نمکنه بینه
ای تیره ندوه ای تو دیویه دلای جیانه
که خم خوارم بینه
که بگیرم ببره هارون شیوهی لطفه بینه
که بگیرم ببره کاکاو جیانه
که ببره که بگیرم
یه شافرمه از که که تصرانم و دور یکی تو خم خاص زنم
من مالم نیه بیکم خلاد بود سرد برزو که خوش دلم درد بود
دلای جیانه دل بدا خواهو
سروع شماری لیلیلا خواهو
گونی گولانده کل سرشا خواهو
بشی بشی افرم کرزانه که همیشه لطفا بشی دندو
دندو محمد صاحبو استرکل محمد صاحب کرزانه گو با استاز
شام بمیوانی و بینم آلها کم
داوی دانی شاوه
بانجاتم به لخم و کشاو
بوی دلای جیانه دل بدا خواهو
سروع شماری لیلیلا خواهو
من
چی بکنم لاده صدیق الله زد
من چی بکنم لاده صدیق الله زد
و عالم شیفه و خونبون بدرده
امثال بهارم که ببرانه
بلاله سورم خنیرانه
ایلم بوامم جم کلیمانه
و خوشی هم پاچک بزنه
صلاو لحارو چون که چومانه
و ادلجیان دل بدا کراوه
سلمان شماره ایل اینا کراوه
سلمان شماره جلو شا کراوه
و ادلو با کراوه