तारुबा नाई मुल्यो खुख लर्वो गिदे पेड़ बीड नाँ वेजाईयादी
मोदे रख बुणा हाथो डाँ फर्गे मजियो काम्याँ वो चाराईयादी
तिछे चागु लाँ अउबेदी बोईये लाँ आये छड्याँ शर्मी आयायानी
मड़ायात बेउस्तां आज दा मानीरे
मालियो माप्याउ मानीरे
मड़ायात बेउस्तां आज दा मानीरे
मालियो माप्याउ मानीरे Zal.' fiz'. He. Va. Ch. H. gratuit.
ਵੀੱੁ ਕੁਣੇ ਸ਼੆ਵ ਨੀ ਸੇ ਸੇ ਸੂ ਸੇ ਸ਼ੈ ਸੈ ਸੇ ਸੇ ਸੇ ਸੇ ਸੇ ਸੇ ਸੇ ਸੈ ਸੇ ਸੇ ਸੇ ਸੇ ਸੇ ਸੇ ਸੇ
जिराला वित मुहम्मद वित, ऐली वित, गौस वित, वित जाने कादिया न बन्दा खुदा दा न उमतर सूर्वी, छुखे उते कादिया खुदा दी लानदे।
जिराला वित मुहम्मद वित, ऐली वित, गौस वित, गौस वित, छुखे उते कादिया खुदा दा न उमतर सूर्वी, छुखे उते कादिया खुदा दी लानदे।
वो बोल वलडे ए बोल नई वे तू लाद हूदे गुष्रे कीन कादि, कदरी इश्क दा आश्कान आँसाद कानू जाख वे मार्दे दे जाहेली गारी, साच्याख दे दू आश्क निपुर्दे को नेल कुन्दो मुश्वादे कीन कादि, रानदे नाद दे वेढ जेउ मै
ਨਾਂ ਜੇ ਰਬ ਦੇ ਬੇਤ ਜੇ ਉਮੇ ਬੇਤ ਜਾਣਾ ਦਰ ਜੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਕੀਰੇ ਹੋ ਦੀਨ ਕਾਰੀ
ਉਸਨ ਜਾਰ ਦੇ ਜਲਵਾ ਹੋ ਦਾਦ ਰਭੀ ਹੀ ਰੋਈ ਦੇ ਖੈਨ ਵਾਲ ਯਾਗੀਰ ਕਾਰੀ
ਰਖੁ ਜਾਰ ਦੇ ਹਰਫੁ ਦਬਾਰ ਕਲਾ ਖੁਸ ਖਾਦ ਲੀਗੇ ਖਾਲ ਗੀਰ ਗਾਰੀ
ਰਖੁ ਜਾਰ ਦੇ ਸਭਾਂ ਕੁਰਾਂ ਦਾਈ ਨੂਰ ਨਭੀ ਖਤ ਮੁਲ੍ਮੁਰ ਸਾਲੀਲ ਕਾਰੀ
ਕਾਦੀਆ ਜੀਨਾ ਨੇ ਕਲਮ ਸੋਣੇ ਨਭੀ ਪਾਗਦਾ ਪਡੇ ਆਯੇ ਉਨਾ ਦੇ ਨੇਰੇ ਸ਼ਤਾਨ ਨੀ ਆਉਂਦਾ
ਇਸਿ ਕੁ ਸਕੂਲ ਵੇਤ ਜੇਡ ਆਯੈ ਉਸ ਅਪਣਾ ਆਪ ਗਬਾਯਾ ਏ ਅਪਣਾ ਆਪ ਗਬਾ ਕੇ ਤਾਂ ਸੁਦਰ੍ਸਣ ਯਾਰ੍ ਦਾ
ਪਾਯਾ ਏ ਇਸਿ ਕੁ ਸ਼ਤਾਦ ਆਸ ਕਾਂ ਦਾ ਜੇ ਸ਼ਰਾਤ ਉੀਦ ਦੀਖਾਯਾ ਏ ਰਖ ਸਿਦ ਤੁ ਯਕੀਰ ਮੁਸਤਾਂ ਸ਼ਯਾ ਕਲਮਾ ਮੁਹਨਦ ਸ਼ਾਪੀਰ ਪਡਾਯਾ ਆਯੈ
ਆਉਸ ਬੀਲਾਈ ਮੀਲੇ ਸ਼ਯ ਦੁਆਉ ਪਡ਼ਗੀ ਵੇ ਕੀਤਾ ਨਾਦ ਸ਼ਤਾਂ ਲੈਦ ਕਾਵੀ
ਕੈਦੇ ਬੀਸਮੀਲਾਂ ਏ ਰਖਮਾ ਖੋਦੇ ਬਰਰਈਬ ਦੀ ਮੈ ਸ਼ਯ ਦੇ ਦੀਲ ਕਾਵੀ
ਤਾਦੇ ਨਗਰੀ ਆਖਾਂ ਅਲਾ ਹਂਦੋ ਦੀਲਾਈ ਆਵੇ ਹੋਯਾਦ ਰਬੁ ਲਾਣ ਆਮੀਰ ਕਾਵੀ
ਬੁਸੀਹਿ ਰਖਮਾ ਨਰਾਈਬ ਅਲਾ ਰੋਜ ਹੈਸਿਦੇ ਮਾਲਕ ਯੋਬੇ ਦੀਨ ਕਾਵੀ
ਕਾਦੀਆ ਅਲਾ ਪਾਗ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਨੂ ਰੱਸਾ ਸਿਦ੍ਦ ਹੈ ਡੀਂਗਾ ਨੀ ਕੁਂ ਬਾਲ ਫਰੇਬ ਨੀ
ਕਾਦੀਆ ਆਇਨ ਦਾ ਤੇ ਸੀਨ ਦਾ ਕਾਫ ਦਾ ਭਾਕਫ ਹੋ ਫੇਰ ਤੇ ਨੁ ਤੁਸਾ ਲਗੇ
ਅਲਾ ਪਾਗ ਦੀ ਨਭੀ ਪਾਗ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਕੀਏ
ਪੂਜਾ ਸਦੁਗ ਦੀ ਆਕਾਨਾ
ਮੋਦੁ ਵੈ ਆਕਾਨਾ ਸਾਈ ਇਨ ਕਾਵੀ
ਏਹਡ ਨੁ ਸਾਨ ਆਕਾਰ ਮੁਸਾਗੀ ਮਾਂ ਵੈ ਸਿਤਾ ਤੁਰੇ ਰਾਸਾ ਤੁਂ ਦਾ ਵੀ ਇਨ ਕਾਵੀ
ਲਾਖ ਦੇਬ ਦਾ ਅਲਾਕ ਦਾ ਨਾ ਏਹਬ ਇਉ ਪਰੀ ਓ ਦਾ ਜੋ ਵੈ ਦੇਲ ਸਾਵੀ ਨੁ ਕਾਵੀ
ਮਾਨੁ ਹੁਕੁਬ ਗਾਏ ਰੇਖ ਮੁਸਦੂ ਬੇ ਆਲਾ ਏਹਬ ਓ ਇਦੇ ਆਮਰ ਦੀ ਹੀਰ ਮੈ ਕਲਕੀਨ ਕਾਵੀ
ਇਸਿਕ ਨਭੀ ਦੇ ਤੁ ਮੈ ਜਾਂ ਸਦਕੇ ਮੇਰੇ ਲੂ ਲੂ ਵੇਚ ਸਮਾਯਾ ਏ ਯਾ ਦੁਲਾ ਫਾਓ ਕਾਯ ਦੀ ਉਪਰ ਕੇ ਵੇਖ ਜੀਕਰ ਵੇਚ ਕੁਰਾਣ ਦੇ
ਆਯਾ ਏ ਆਹਦ ਆਮਦ ਵੇਚ ਜਰਾ ਨ ਫਰਕ ਸਮਦੀ ਅਲ੍ਲਾ ਪਾਕ ਨੇ ਖੁਦ ਫਰਮਾਯਾ ਏ ਕਰਾਕ ਵੀ ਗਾਲ ਮੁਸ਼ਤਾਗ ਸਾਇਯਾ ਆਵਾਦਾ ਕੁਣ ਤੋ ਤੋ ਤੇਲੇ ਨਾ ਆਯਾ ਹੈ
ਆਯਾ ਆਯਾ ਆਵਾਦਾ ਕੁਣ ਤੋ ਤੋ ਤੋ ਤੋ ਤੋ ਤੋ ਤੋ ਤੋ
ਕਾਦੀਆ ਅਲ੍ਲਾ ਪਾਗ ਤੁਰਸਦਾ ਕੀ ਕੀਨੁ ਤੁਰਸਦਾ ਸੋਨੇ ਨਭੀ ਪਾਗ ਦੀ ਦੀਦ ਨੂ ਕਾਦੀਆ ਜੋ ਗਾਸ ਕੁਤਬ ਇਵਦਾਲ ਵੁਲੀ ਆਸ ਕੇ ਰੁਸੂਲ ਜੋ ਵੀ ਆਯ�
ਵੁਲੀ ਦੀਦ ਵਾਸਤੇ ਵੈਆ ਵੁਲੀ ਦੀਦ ਨੂ ਸਾਰੇ ਤੁਰਸਦਾ ਦੀਦ ਨੂ ਸਾਰੇ ਤੁਰਸਦਾ ਦੀਦ ਨੂ ਸਾਰੇ
ਰਾਂ ਜਾਦੀਦ ਸਾਈਦ ਵੀਆ ਉਸੈਲ ਮੇਲੁ ਖੇਰਾ ਸਿਮਰ ਜਾਦੀਦ ਤੈ ਇਨਕਾਰੀ
ਮੱਤਾ ਜਾਗਦ ਸਾਤੁ ਮੇ ਰਾਬ ਮਸਜਦ ਉਸੈਤੇ ਪੈਯਾ ਨਾਦ ਯਕੀਨ ਕਾਰੀ
ਆਵੇ ਰਾ ਸਰਦ ਤੀ ਆਉ ਵੈ ਲਾਖ ਵਡਾ ਦਾਖ ਵਡਾ ਲਾਈ ਵੀਆ ਲਾਖ ਵਡਾ ਇਵੋਲੇ ਇਸਕੁ ਬਲੁ ਆ ਖਾਰੀਰ ਕਾਰੀ
ਵੈ ਤੀਛੇ ਇਸਕ ਦੇ ਮੋਦ ਹੋਈ ਸ਼ਾਈਦ ਮੇਲੁ
ਤੋਖੇ ਬੰਦੇਆਂ ਦੇ ਲਬਜਾਂ ਦੇ ਕਾਦੀ ਆ ਨਾਲ ਖਬਰੋ ਲੁਖਾਇ ਵੈ ਮਾਕੇ ਦੀਨ ਕਾਦੀ ਦੇ ਸੂਲੀ ਚਡ਼ਨਾ ਦੇ ਜਰਾ ਨੀ ਫੀਕਰ ਕਰਣਾ ਏ ਮੁਦੋ ਇਸਕ ਦੀ ਰ�
ਕਾਦੀ ਬਾਰ ਸਕਾਉਲ ਜਬਾਂ ਤੁਂ ਆਰ ਜਾਣਾ ਵੈ ਨੀ ਆਸ਼ਕਾਂ ਦਾ ਮੁਦੁ ਦੀਨ ਕਾਦੀ ਅਗੋ ਕਾਦੀ ਜਵਾਬ ਕੇਡਾ ਕਰਦੇ ਹੈ
ਕਾਦੀ ਪੇਂਟ ਦੇ ਪੈਂਚ ਸਦ ਸਾਰੇ
ਕਾਦੀ ਪੇਂਚ ਦੇ ਪੈਂਚ ਸਦ ਸਾਰੇ
ਸਤ ਨੀ ਆ ਸਫਾਂ ਵੈ ਬਚਾਉਂ ਵੇ ਛੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਫੈਸ਼ਾਂ ਬੋਸੀ ਓ ਜੀਡੇ ਮੈਕ ਬਾਗ ਵੈ ਦਾਈ ਵੈ ਛੋ ਸਤ੍ਯੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਬਾਗ ਵੈ ਦਾਈ ਵੈ ਛੋ ਸਤ੍ਯੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਵੈ ਛੋ ਸਤ੍ਯੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਵੈ ਛੋ ਸਤ੍ਯੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਵੈ ਛੋ ਸਤ੍ਯੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸਤ੍ਯੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸਤ੍ਯੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸਤ੍ਯੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸਤ੍ਯੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸਤ੍ਯੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸਤ੍ਯੇ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ
ਇਸ ਨਾ ਕਾਦਾ ਸੋਨ ਵੈ ਛੋ ਸੋਨ