سوجه باسه عکسه که شاط منظر داره
نگاظ بیچ و تابه موت و جاده شما نداره
آتیش به قلبم میزنی
الماس نمی برمیزنی
اون صورت ماه تو خود ما هم نداره
بکه گونه حرف بیزنی
دلم مرات میریزه
اون چشمه اصطلیه تو شعرو به هم میریزه
باورست خود شمشی که هم بله هر دوشت بد
جوری دلم مارو زد که شونچانه رو گونه
باورست خود شیچه خونی دلم رو ینگه شک بده بشمست تو دیوونه
باورست خود شمشی که هم بله هر دوشت بد
جوری دلم مارو زد که شونچانه رو گونه
باورست خود شیچه خونی دلم رو ینگه شک بده بشمست تو دیوونه
یه گوش ناسفل بریات قلبمو شیده میکنه
بلخره دلم یه راهی به درد ما میکنه
زیره پا تو فش میکنم گل میچینم من سر رات
اگه کمت باشه جونم بخوای بگی میدم برات
باورست خود شمشی که هم بله هر دوشت بد
جوری دلم مارو زد که شونچانه رو گونه
باورست خود شیچه خونی دلم رو ینگه شک بده بشمست تو دیوونه
باورست خود شمشی که هم بله هر دوشت بد
جوری دلم مارو زد که شونچانه رو گونه
باورست خود شیچه خونی دلم رو ینگه شک بده بشمست تو دیوونه