نا بطن چھڑائے ہاں سجیاں توں اسے یار خیالوں رہ بھن
میرے وز دے گھان ویران نہ کر مظلوم دے حق وچ بے ون
بھل ہر انسان تو ہوئے دی ایک بار تمو سن سیون
کل کیسر نام دے کلمے ہیں آج آدھائیں مگروں لے ون
یہ لوڈا دون تے ہوئے خوش قسمت ہیں جین دے سجن گاں ڈھون
درد غماں دی ٹیک تے بری گزار دی تی
اپنے پہرے آکھ کلاڑی مار دی تی
چھوڑ کے دل دا جانی تور پردیس گیاں
پردیس گیاں جگر خریب تے لاکے ڈاڑی چھیس گیاں
دانے دانے کی تی پسل کھلاڑ دی تی
اپنے پہرے آکھ کلاڑی مار دی تی
درد غماں دی ٹیک تے بری گزار دی تی
اپنے پہرے آکھ کلاڑی مار دی تی
نوں پچھیا بلکل غیران وچی میرے اُجڑے چمان دا مالی
تے تیرا منات غراں وچی رال بانا
مینو بیندیئے موت بکھاری
سارے عام تا جانی پابندیاں ہینی تورے خوابچ مار بھولی
تے آج گھر دی سیج تے چڑ بیٹھائیں ہاتھ ویکھ کے اشرف دا کھولی
دروازہ بند گی تا تے خوابچ نئی مل دا
کسی نے پابند گی تا
خوابچ نئی کسی نے پابند گی تا
سجنا نال تا جنما ہینی ڈھک دی نئی
اتنا خون روای اکھ بھی سک دی نئی
درد ماری جندی ہور تے سار دی تی
اپنے پہنے آکھ لاری مار دی تی
درد غمانی ٹیک تے بھر گزار دی تی
ہی نام خدا دا ایک سد
ہی نام خدا دا ایک سد
ونڈھول میرے نو آکھیں
آکھ نام خدا دے راضی تھی
تیہیہ تران تو یاد ہلاکیں
ون خد دینے میں دکھیہ دا
نلے عدب دے خبری پاکیں
چاں صاف دسائیں میں کیسر دا
بیٹھائی ہر شہ ویچ وٹاکیں
یا سگرت پی ویندے
تے کوڑیاں قسماتے لج پال لٹی ویندے
تے کوڑیاں قسماتے لج پال لٹی ویندے
ہسدے وسدے گھر نو عشق تبا کیتا
کیتا پیار میں کوئی نہیں ہور گناہ کیتا
کھر لٹواں کے تے دی عزت سوار دیتی
اپنے پہنے آن پلاڑی مار دیتی
درد خماں دی ٹیک تے بھر گزار دیتی
اپنے پہنے آن پلاڑی مار دیتی
انہیں بانگو جگار تے ہتھراندہ
انہیں بانگو جگار تے ہتھراندہ
انہیں بانگو اگلی کار
انہیں آر بے تکیاں ڈھول دیاں
انہیں بانگو درد سوار
انہیں نت دے سول تے سکڑے
انہیں سادھی تنگ رفتار
انہیں آر کے سر نت رات روندا
انہیں تنگیاں نال گزار
یہ سابن گس ویدا
تیوے کھاں ڈھولے نو حسن کل بے بسی بیندا
تیوے کھاں ڈھولے نو حسن کل بے بسی بیندا
ہتھ برواس تے پوازات خدا تیوے
خدا تیوے بلکل چھوڑو جندے چھوڑی رات تیوے
قسم خدا تی میں گزران و سار دیتی
قسم خدا تی میں گزران و سار دیتی
اپنے پہرے آگ کلاڑی مار دیتی
درد گماں دی تیک تیم بری گزار دیتی
اپنے پہرے آگ کلاڑی مار دیتی
مین پہلی دار پیار کیتا
مین پہلی دار پیار کیتا
او بھی نکلیا بے پرواہے
او دے نین نشیلے ویکھڑدا
ہائی مین مسکین چاہے
مینو روڈیا روڈیا چھوڑ گیا
میری کل قینات گواہے
غمگین بچھوڑ حقیقت دا
گیا جگر میں دے نکھاہے
گیا سمبر دا با جولا
دے دن خوشی بس دے ہاسے
جی دا واقع اپنائی دھولا
دے دن خوشی بس دے ہاسے
جی دا واقع اپنائی دھولا
دل کملے نو لکھ سمجھایا راندا نئی
راندا نئی
راندا راندا ہر ویلے چھپ باندا نئی
کملے آواں گوشاہے دے چھوڑ بہار دیتی
اپنے پہرے آکھ کلاری مار دیتی
درد غماں دی دیکھ پہ بھر گزار دیتی
تیرے ناتے مانن دھیر غریبانوں
غریبانوں در ہیلا کوئی مار کہان نظیبانوں
پڑی آئی خید مقدناں بھی کیوں ہار دیتی
اپنے پہرے آکھ کلاری مار دیتی
درد غماں دی دیکھ پہ بھر گزار دیتی
اپنے پہرے آکھ کلاری مار دیتی
