OkidokJan Karel was door en door keurigEen prongstuk van de maatschappijEen weduwnaar van onbesproken gedragMet een brood- en banketbakkerijJeannette was een vrouw van de zondagHaar inbos was door en door slechtMaar menige heer die haar buitenbos zagKwam tussen haar lakens terechtWant zo is ze dan tegenweestAls inzicht de mensheid verheugenDe heren die houden het meestVan dames die niet willen deugenDie twee die ontmoeten elkanderZe keek hem eens liederlijk aanZe ging met hem mee en werd zeementenieEn hield ze fortuin naar de maanHij gaf haar bijjoes en juwilaanZe was een inhalige weetZe maakte een beest van die keurige heerOf het onval lichamelijk heetWant zo is het altijd geweestAls inzicht de mensheid verheugenDe heren die houden het meestVan dames die niet willen deugenEen dag toen ze zaten te slempenVerschien er een damesgeenIn eenen een ventDie legde beslag op al wat hij zagVanwege het faillissementToch blieft zijn begeerde nog brandenHij had nog tien cent in zijn jasDaarvoor kocht hij nog als een laatste cadeauEen ring met een steentje van glasWant zo is het altijd geweestAls inzicht de mensheid verheugenAls inzicht de mensheid verheugenDe heren die houden het meestVan dames die niet willen deugenNu zingt hij voor brood langs de straat aanEn eens in de maand komt JeannetteGezeten in een luxe automobielEn die gooit dan wat geld in de maatEn die zingt z'n vetMeestal is het een of twee kwartjesMaar ook wel een zeventig centDan roept ie in tranen wat is het toch goedKijk toch eens hoe zij mij verwentWant zo is het altijd geweestAls inzicht de mensheid verheugenDe heren die houden het meestVan dames die niet willen deugenVan dames die nietVan dames die nietVan dames die nietVan dames die niet willen deugen