ਦੱਲ ਤਨਾ ਸਦੀ ਓ ਪੈਲ ਕਵੀ ਜਣਾਂ
ਮਾਲੁ ਵੇ ਜੀਖ ਬੈਲ ਲੇ ਯੇ ਅਸਨਾ ਸਰ ਵੈਦ ਦੇ ਵਾਲ ਦਲਾ ਸਤਾ
ਵਲ ਵਲ ਦੀ ਤਾਗ ਵਰਕ ਖਾਸ ਪਜਣ ਬਾਂਦੇ ਤੈ ਜਲਾ ਵਲ ਸਵੀ ਵਾਯ ਪਰ ਸਬਾਂਦੇ
ਖਾਬਰ ਨੇ ਆਰਾ ਤਬ ਬੀਲ ਤਾਨ ਵਾਂਦੇ ਤੈ ਜਲਾ ਵਲ ਸਵੀ ਵਾਯ ਪਰ ਸਬਾਂਦੇ
ਮਾਤਵਾਈ ਤੈ ਸਾਦਾ ਯੇ ਜੋ ਉਸ਼ਿਆਰ ਸਕਬਦਿ ਮਾਕਾ ਸ਼ੱਸਟਾ ਦੇ ਸਕਾਰ ਸਮਾਮ ਆਖਬਲ ਕਾਰ ਕਵਾਂ ਆਖਲ ਆਖਬਲ ਲਾਰ
ਮੁਸੁ ਖਾਕ ਸਾਰ ਖਾਕ ਸਾਰ ਖਲਕ ਮਲਂਗੀ ਕਾਓ ਨਲਰੁ ਪੱਸਡੋ ਕੇ ਚਮਜ ਚਮਬਾਜੀ ਕਾਓ ਬੱਸ ਮਦੀ ਉਮਲਾਮਤ ਛੇ ਆਜੀ ਜੀ ਕਾਓ ਮੁਸੁ ਖਾਕ ਸਾਰ ਖਾਕ ਸਾਰ ਖ�
ਮੁਸੁ ਖਾਕ ਸਾਰ ਖਾਕ ਸਾਰ ਖਾਕ ਸਾਰ ਖਾਕ ਸਾਰ ਖਾਕ ਸਾਰ ਖਾਕ ਹਾਓ ਧੋਰ ਖਾਕ ਸਾਰ ਖਾਕ ਹੋਲ ��ਾਤ ਧੋਰ
ਦੁਸ਼ਤੇ ਓ ਗੋਰਾ
ਯਾਰ ਅਸ ਮਾ ਸੀਰ ਗੀਵਾ ਨ ਉਸ ਤਰੀ ਗੀਸਰੀ ਓ ਗੋਰਾ
ਪੀਰ ਅਸ ਮੁਸ਼ਨ ਦੀਵਾਲੀ ਤਾ ਦੇਸ ਖੀਆਲ
ਮੀਰਾ ਮੁਸ਼ਨ ਗਾ ਯਾਰਾਂ ਸਰਾ ਖੁਸ਼ਾਲ
ਮੁਸ਼ ਜੋਡਾ ਜੋਡਾ ਹਰੋਤ ਗਰੁਸੂਕ ਭੱ ਖੀਆਲ
ਪੀਰ ਨ ਮਨੂ ਦੁਵਾ ਮਖੀਗਾ ਮਾ ਜਾਨ ਖਾਲਕ
ਮੁਸ਼ ਜੋਡਾ ਜੋਡਾ ਮਖੀਗਾ ਮਾ ਜਾਨ ਖਾਲਕ
ਮੁਸ਼ ਜੋਡਾ ਜੋਡਾ ਮਖੀਗਾ ਮਾ ਜਾਨ ਖਾਲਕ
ਉਬਸਰਬ ਮੀ ਉਖਡਲ ਦੈਜਡ ਉਪਰ ਸਰ
ਗਾਂਜਬਾਣ ਲਾਰੀ ਜਾਨ ਲਾਕਾ ਖਾਂਜਰ ਗੁਸਾਰ ਨਕਵੀ ਸਮਾ ਦੈਜਡ ਉਪਰ ਸਰ
ਸਤਾ ਗਮ ਨਜਾਨ ਇਸ ਮਾ ਪੁਸ਼ਣ ਗੀ ਖੁਲੇਲਾ ਗਵੀ
ਜੁਦਾਈ ਦੇ ਪੋਸੀ ਨਕੇ ਸਮਾ ਲਂਬੇ ਲਗਵੀ
ਵੇਲਾ ਕਾਸ਼ਾ ਮਾ ਤੁਂ ਮਜਾਰ ਖਾਸ ਯੇ ਦੱਸ਼ਪੇ ਲਗਵੀ
ਸਤਾ ਗਮ ਨਜਾਨ ਇਸ ਮਾ ਪੁਸ਼ਣ ਗੀ ਖੁਲੇਲਾ ਗਵੀ
ਵੇਲਿ ਕਵੀ ਮਰਮਾ ਸਲਮੁਨਾ ਆਜਾਰ ਜਾਨਾ ਨਾ
ਦਾ ਗਤਿਲ ਮਾ ਸਰਾ ਕਸ਼ਾ ਦੱਸ਼ਤਾ ਨਾ ਕੀ ਜਾਨਾ ਨਾ
ਦੱਸ਼ਤਾ ਸਵਾਲੀ ਬਮੁਦਾਮ ਨਾ ਵੀ ਹਵਾਰੀ ਜਾਨਾ ਨਾ
ਸਤਾ ਸ਼ਾਈਰ ਦੀਗਰਾਨ ਸਤਾ ਸਗੀਲ ਮਨ ਸਤਾ ਪੁਸੀਦ ਪੁਸਡਗੀ ਗਮ ਜਨ ਗਮ ਜਨ
ਰਦੀ ਦਨ ਪੁਸੀਦ ਰੀਰ ਦੀ ਅਰਮਾਂ ਜਨ ਸਤਾ ਸ਼ਾਈਰ ਗਾਵਲੀ ਖੁਸ਼ ਦੀਲੀ ਓ ਤਾ ਵਾਡੀ
ਦੁਨੀਆ ਨ ਵਾਡੀ ਬੱਸ ਯੋ ਦੱਸ ਤਾ ਵਫਾ ਵਾਡੀ
ਤਾ ਖੁਸ਼ ਆਲ ਵਾਡੀ ਦੱਸ ਤਾ ਜਖਲੇ ਖਨਦਾ ਵਾਡੀ
ਸਤਾ ਸ਼ਾਈਰ ਗਾਵਲੀ ਖੁਸ਼ ਦੀਲੀ ਓ ਤਾ ਵਾਡੀ
ਮੋਰ ਦਾਬ ਸੋਲਾਂ ਦੇ ਜਨਾਤ ਦੇ ਮੋਰ ਸ਼ਕੋਲਾਂ
ਦਾਗਾ ਕੋਰ ਮੋਰ ਹੋਨ ਕੈ ਬੇਤਾ ਖੀਸਮਤ ਕੈ ਦਾ ਮੋਰ ਕੈ ਆਉਂ ਦਾ ਬਾਬਾ
ਦਾ ਚਾਸਰ ਆਸਾਰ ਆਉਲ ਸਖਤ ਗੁਨਾ ਲਾਰੀ ਹੁਂ ਪਦੇ ਦੁਨਿਆ ਹੁਂ ਆਗਾ ਕੇ ਸਜਾ ਲਾਰੀ
ਦਰ ਤਵਾਈਮ ਹਾਕੀ ਕਾਬ ਦਾ ਗੋਈ ਨਾ ਲਾਰੀ ਦਾ ਚਾਸਰ ਆਸਾਰ ਆਉਲ ਸਖਤ ਗੁਨਾ ਲਾਰੀ
ਸਤਾ ਘਮੁਨਾ ਓ ਸਮਾਂ ਦਾ ਜੁਲ ਚਾਉਦੁ ਦਾ ਦਾ ਜੁਮੀਆ ਖੇਸ਼ਪੀ ਆੋ ਸਤਾ ਬੀਲਤੁਲ ਦੀ ਦਨਰਾਕ ਦਾ ਜੋਲਾਡੀ ਉਸਤਾ ਮਜਨੁਨ
ਦਾਰਮਾਂ ਸਤਾ ਦਾ ਚੱਸ਼ਮਾਨੋ ਮੇ ਦੀਦਾਰ ਛੇਵੀ ਨਮ ਸੀ ਜਡ਼ਗੈ ਜਮਾਕਾ ਰਾਰ ਬੱਸ ਜਮਾਕਾ ਬੁਲਦਾ ਤਮੀਨੇ ਲਾਰ ਦਾਰਮਾਂ ਸਤਾ ਦਾ ਚੱਸ਼ਮਾਨੋ ਮੇ ਦੀ
ਨਮ ਸਤਾ ਦਾ ਚੱਸ਼ਮਾਨੋ ਮੇ ਦੀ
ਜਾਨੀ ਤਪੱਸ ਬਾਂਦੇ ਗਰੂਰ ਕਵੇ ਜਾਨੀ ਸਰਕ ਖਲਾਸ ਜਾਨਾ ਨਾ ਦਾ ਦੁਨਿਆ ਫਾਨੀ
ਸ਼ੱਖਾਕ ਸਾਰ ਖਾਕ ਸਾਰ ਗਰੀ ਸਮਲਂਗੀ ਫਾਨੀ ਕਵੇ ਦਾ ਮਲਂਗ ਸੀਂਦਾਗੀ ਓ ਆਜੁਸੀ ਫਾਨੀ ਕਵੇ
ਤੈਨੋਰ ਕਾ ਦਾ ਮਲਂਗ ਸਾਡੀ ਆਰੀ ਫਾਨੀ ਕਵੇ ਸ਼ੱਖਾਕ ਸਾਰ ਖਾਕ ਸਾਰ ਗਰੀ ਸਮਲਂਗੀ ਫਾਨੀ ਕਵੇ
ਸਖੁ ਬਂਦੀ ਲਕ ਮੁਰਗੈ ਮੀ ਸਕਾ ਵਲੈ ਨਸਮ ਮਖਤਾ ਚੀ ਰਾਸੀ ਆਰੈ ਹੀ ਸਦਿਰ ਤਵੈ ਲੈ ਨਸਮ
ਵੱਸ ਮੀ ਕਾਰਣ ਕਵੀ ਜਣਾ ਮੀ ਦਰ ਵਲੈ ਨਸਮ
ਨਕਡੁ ਨਕਡੁ ਦਮਤ ਲਬਾਂ ਦੀਵਾਲੀ ਬਸ ਯੋ ਯਾਰ ਗਰ ਸਵਾ ਗਾਂ ਗੇਰਤੀ ਦਾ ਹਰ ਚਾ ਕਾਰਣ ਦੇ ਸਮੁ਷ ਸਵਰੋਰ ਵਾਲੀ
ਜਾਂ ਦੀ ਪੋਈ ਕਾ ਗਮਾ ਜਾਂ ਦਾ ਦੋਈ ਪਸ਼ਾਨ ਨਾ ਯੋ ਪੈਆਰ ਕੇ ਨਕਡੁ ਚਾ ਮੁ਷ ਗਾਂ ਦਾ ਰਾਂ ਨਾ ਯੋ
ਜਾਂ ਦੀ ਪੋਈ ਕਾ ਗਮਾ ਜਾਂ ਦਾ ਦੋਈ ਪਸ਼ਾਨ ਨਾ ਯੋ
ਵਾਜਾ ਕੈ ਦੀ ਜਮਾ ਲਾ ਲੈ ਦਾ ਕਨਕ ਪਸ਼ਾਨ ਲਡੇਰ ਨਾ ਜਵਰ ਤਵਾ ਯੋ ਮਾ ਗੁਲਾਂ ਦਾ ਸੀ ਗਰਾਂ ਦੀ ਪਰਮਾ ਖਲ ਭੋਲਾ ਕਾ ਸਾਨ
ਤੋਰ ਪੇ ਕਾਈ ਪੱਸ ਬੀਨ ਤਾਂ ਦੀ ਸਾਂ ਖਨ ਕਵੀ ਆਰਾ ਦਾ ਨਜਰਨ ਸੇ ਪਲਕ ਮੀ ਸ਼ਿ ਆਰਾ ਤੈ ਮਾ ਤਾ ਕੀਮਾ ਤੀਸ ਮਾ ਤੀਲਾ ਈ ਆਰਾ ਤੋਰ ਪੇ ਕਾਈ ਪੱਸ ਬੀਨ
ਤੋਰ ਪੇ ਕਾਈ ਮੀ ਸ਼ਿ ਆਰਾ ਤੈ ਮੀ ਆਰਾ ਤੈ ਮੀ ਸ਼ਿ ਆਰਾ ਤੋਰ
ਜਾਂਦੇ ਜੁਮਾਜਡਾ ਸ਼ਾਇਸਤਾ ਨਪਰੇ ਦੁਗੁਲ ਟੋਲਾ ਨਾਵੁ
ਕੁਸ਼ਨਪਲ ਬਾਂਦੇ ਉਸੇ ਜੀ ਸ਼ਾਇਸਤਾ
ਦਾਖਲਾਕੁ ਤਾਜਲਰੀ ਡੇਰੀ ਖਲਾਕੀ ਦੇ ਦੁਗੁਲ
ਗ੍ਰਾਂ ਸਭੀਉਲ ਆਸਿਆਰ ਮਾਲ ਟੀਂਕ ਪਰੀਆਰੀ ਦੇ ਦੇ ਦੁਗੁਲ
ਦੈਆਰਾਂ ਮਾਲ ਦੇ ਟੀਂਕ ਪਰੀਆਰੀ ਦੇ ਦੇ ਦੁਗੁਲ
ਮਾਲ ਮੁਸਦਾਂ ਪਸੇ ਖਬਰੀ ਗਮਾ ਜਾਨ ਕਾਵੀ
ਬੀਆਤਰ ਬੀਂਝ ਮੁਸ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਦਾਰਕੀ ਬਾਂ ਕਾਵੀ
ਦੇਰ ਨਾ ਪੋਈਤੀ ਦਾਰ ਖਿਰਦੋਈ ਤਾਤਾਵਾਂ ਕਾਵੀ
ਸਮਾ ਉਸਤਾ ਪਸੇ ਖਬਰੀ ਗਮਾ ਸਾਨ ਕਾਵੀ
ਨੋਰ ਬਬਾਵਾਰ ਵੱਕਮ ਪਚਾਖ ਪਲ ਮੀ ਮਾਰਾ ਨੂ ਖਾਤਲ
ਮਾਚ ਦੱਸਣ ਹਾਲ ਵਰਕਾਵੀ ਵੱਲ ਗਾਦਾਰਾ ਨੂ ਖਾਤਲ
ਮਾਤ ਬੇ ਆਰ ਵੇ ਲਾਗਾ ਯਨਾ ਮਰਦਾ ਨੂ ਖਾਤਲ
ਫੁਲ ਪਾਵਰਪ ਗਮਾਜਾਨੋ ਦਾ ਸਡਾਈ ਦਾ ਸਮੀਉਲਾ ਬੇ ਜਾਂ ਦੇਸਮਾ ਸਡਗਾਈ ਬਲ ਵਾਹੀ ਦੁਲਾ ਹਮਦਰ ਦੇਸਮਾ ਲਾਲਾਈ
ਦਾ ਗਦਵਾਣ ਡੀਵਾਲਾਨ ਹਰਚਾ ਮਨਾ ਲੀਦੀ ਗਮਾਜਾਨ ਯੱ ਪਹਰਜੀ ਕੇ ਤੱਸ਼ਤੀ ਦਾ ਲੀਦੀ
ਦਾ ਗਦਵਾਣ ਡੀਵਾਲਾਨ ਹਰਚਾ ਮਨਾ ਲੀਦੀ
ਸੋਚ ਵੱ ਨਾ ਵਾਈ ਗਲਤ ਸਦੀਸ ਤਾ ਖਿਆਲ ਸਪਰ ਸਂਗ ਲਾਰ ਮਦਾ ਸਿਆਲ ਡੀਵਾਲ
ਯਾ ਵੱਨ ਕੇ ਪਸੇਮਾ ਨੀ ਜਾਂ ਕਾ ਸਮਬਾਲ
ਦਾ ਨਕੀ ਬਫ਼ਾਲ ਪਰ ਮਾਬਾਂ ਦੇ ਡੇਰ ਗਰਾਂ ਦੇ ਸਡੇ
ਦਾ ਗਾਵਲ ਖੁ਷ ਦੀਲ ਦਾ ਜਡ਼ਗੀ ਖਾਂ ਦੇ ਸਡੇ
ਮੀਲਾਯਦ ਗੱਸਨੀ ਕੀਂ ਸੀਦ ਗੱਸਵਾਂ ਦੇ ਸਡੇ
ਦਾ ਨਕੀ ਬਫ਼ਾਲ ਪਰ ਮਾਬਾਂ ਦੇ ਡੇ ਡੇ ਗਰਾਂ ਦੇ ਸਡੇ
ਮੁਸ਼ਰ ਉਰੋਰ ਸਮਾ ਵੱਜਰ ਕੱਸ਼ਰ ਮੀਜਾਨ
ਦਾ ਦ੍ਰੇ ਉਖਾਈ ਦੋ ਉਰੋਰ ਇਮ ਡੇਰ ਇਮ ਉਰੋਰ ਦੇ ਗਰਾਂ
ਮਾਤਾ ਵਾਈ ਲੇ ਡੇਰ ਨਾ ਸਲਾਲਾ ਜਾਨ
ਜਦਾ ਗਰਾਂ ਉਰੋਰ ਕੱਨੋਂ ਬਾਂ ਦੇ ਖਾਨੀ ਕੱਮਾ
ਜਦਾ ਹਰ ਸਿਆਲ ਸਰਾ ਹਰ ਵਾਕਤੇ ਸਿਆਲੀ ਕੱਮਾ
ਇਮ ਬਾਚਾ ਜੇ ਖੁਪ ਜੁਡੁ ਨੋ ਬਾਚਾ ਇਕੱਮਾ
ਜਦਾ ਗਰਾਂ ਉਰੋਰ ਕੱਨੋਂ ਬਾਂ ਦੇ ਖਾਨੀ ਕੱਮਾ
ਵਾਹੀ ਦੁਲਾਂ ਰਬਾਂ ਦੇ ਡੀਰਗਰਾਂ ਲਡੀਰ ਨਾ ਸਵਰ ਤਵਾਈ ਸਮੁ ਜਾਨ
ਮਲਗੀਰ ਤੇ ਘਮਾ ਜਾਨ ਕੂਲ ਹੀਰਾਂ ਵਾਹੀ ਦੁਬਾਂ ਦੇ ਡੀਰਗਰਾਂ ਦੇ ਕਾਤਰ ਦਾਂ ਸਾਣੇ
ਗਰਾਂ ਸਮੁ ਲਾ ਜਾਮ ਇਖਲਾ ਕੀ ਸਵਾਂ ਸਾਣੇ
ਦੈ ਸਵਾਂ ਕਾਤਰ ਲਰੀ ਦਾ ਜਬ ਸਵਾਂ ਸਾਣੇ
ਮੁ ਆਹੇ ਦੁਬਾਂ ਦੇ ਡੀਰਗਰਾਂ ਦੇ ਕਾਤਰ ਦਾ ਸਾਣੇ
ਵਾਲੀ ਕਵੀਂ ਬਰਮਾ ਸਲਮੁ ਨਾ ਆਸਾਰੀ ਜਾਨਾ ਨਾ
ਲਗਾ ਦੀਫਾ ਸਾਰਾ ਕਸਾਂ ਦੱਸਤਾ ਨਾ ਕੀ ਜਾਨਾ ਨਾ
ਦੱਸਤਾ ਸਵਾਣੀ ਬਮੁ ਦਾਮ ਨਾ ਵੀ ਹਵਾਈ ਜਾਨਾ ਨਾ