Daj mi powód, daj mi
się podniów
By być skurwiałem, poddaj powód mi
Wszyscy dziś walczą o podniów
Ja wciąż się staram, by nie gonić
Do moich ziomów nie mówię bracie,
bo jedynego mam od narodzin
Chociaż porwane mamy relacje i nie zawsze nam to wychodzi
Sam,
nie wiem czy to źle,
że z obcymi mam braterski kontakt
To nie tylko bite pięć,
raczej ciężka gadka o najgorszych troskach
Tak miałem od zawsze,
chcę być dla swoich jak na serce miór
By nigdy nie powiedział o mnie,
kurwa,
to był słaby punkt
Właśnie trwa dwunasta runda i od kilku lat leci pierwsza minuta
Samój Kapman od szóstej ma skille chirurga i tylko
najbliżsi są w pieczniach trybunach na deskach debiutant
Dzieci myślą,
że wygram,
nie znają zasad Maskuję ból,
uśmiecham się i rozumiem rodziców po latach
I nie ma,
że pękniesz,
nie ma,
że wracasz,
musisz być w pionie nawet jak toniesz
Dla nich jesteś jak pieprzony Batman,
zawsze zapewnisz szczęśliwy koniec
Daj mi powód,
daj mi się podniów By być skurwiałem,
poddaj powód mi
Wszystko leci za szybko,
przyjaciel z dzieciństwa swą walkę przegrał
Nie zdążyłem się pożegnać,
przebać,
w tych wersach wysyłam telegram
Wierzę,
że tam będzie lekkość,
bo ostatnie lata były męką
Pewnie latasz po torze na slickach z odkręconą manetką
Wszystko leci za szybko,
przygotować się na śmierć raczej nic z tego
Spróbuj wytłumaczyć komuś,
ziomuś,
twoją wieczną nieobecność
Wiem skąd wynika lęk,
bo chciałbym nam podarować wieczność
By oszczędzić nam łez i zapewnić nam wszystkim bezpieczeństwo
Wszystko leci za szybko i zawsze za późno dociera to do nas
Czas lubi brutalnie przypomnieć o sobie,
że tego skurwiela nigdy pokona
Nie lubię go drażnić,
marnować bez celu,
choć nigdy nie czułem się jego więźniem
Czuję się wolny i nadal spokojny i pewien tego,
że życie jest piękne
Daj mi powód,
bym się podniów By być skurwielem,
poddaj powód mi
Wszyscy dziś walczą o podniów Ja wciąż się staram,
by nie gonić i
Daj mi powód,
bym się podniów By być skurwielem,
poddaj powód mi
Wszyscy dziś walczą o podniów Ja wciąż się staram,
by nie gonić i