เจ็บมากี่ครั้ง
ฉันกลัวเจอคําว่าผิดหวัง
หัวใจลังแลลวัย
หวัง
ยังสั่นข้างใด
อยู่กับความชํา
เพราะความทรงจําบอกฉันเอาไว้
ไม่เคยเชื่อในความรักของใคร
หมดใจกับความรักจริง
แล้วในตอนนี้
ที่เป็นภาพที่เห็นในตาทุกสิ่ง
คนที่มองตา ให้แหนบอิ่งยืนหลุดร้องหน้าฉันไม่ไกล
คือเธอใช่ไหม
ที่ใจฉันรอมานาน
ไม่ใช่ความฝัน
แต่คอยรักจูแลกันจนวันสุดท้าย
คือเธอใช่ไหม
ที่ฉันทําแท้ให้ได้หมดหัวใจ
ไม่ใช่ทํายอมรักไป
แต่เป็นความเต็มใจที่ได้รักกัน
ไม่ใช่ความฝัน
ก็คอยรักดูแลกันจนวันสุดท้าย
คือเธอใช่ไหม
ที่ฉันทรงแท้ให้ได้หมดหัวใจ
ไม่ใช่จะยอมรักไป
เป็นความเต็มใจที่ได้
รักกัน
ไม่ใช่จะยอมรักไป
แต่เป็นความดีงามของใจ
