Lời đăng bởi: 86_15635588878_1671185229650
Rond als de wijnvlek van eer gister op het vuile tafelblad Spelen gouden druppelse zonlicht op het koude tegelpad En de rimpels in de vijver en het vangnet van spin Zijn allemaal maar cirkels zonder einde of begin En de tijd versleidt de dagen met de wijzers van de klok Die de uren traag vermalen heel geruisloos zonder schok Er bestaat geen medicijn tegen oud of eenzaam zijn S'avonds als je door je wimpers soms de zon ziet ondergaan In een feest van gele vonken die in bloei lijken te staan En de sterren op je netvlies trekken strepen in de lucht Maar zodra de nacht weer nadert slaan je dromen op de vlucht Door een klok met kromme wijzers die de tijd in stukken maalt Ligt de zomer weer aan flarden want de klok heeft niet gefaald Er bestaat geen medicijn tegen oud of eenzaam zijn Tel de gladde kieselstenen waarmee jij je zakken vult Maar de mooiste ging verloor door je eigen stomme schuld Toen je met haar langs het strand liep was elke schelpe nu weer Maar nu zie je niets dan keien grok en grijs en veel te veel De vorige pluister in het ruisen van de rusteloze zee Als je haar dan niet kon missen waarom ging je dan niet mee Bij het afscheid van de zomer zag je eindelijk gevaar Toen elk blad een kleur kreeg van haar honinggele haar De rimpels in de vijver de webben van een spin Zomaar cirkels in de ruim zonder einde of begin In een eindeloos refrein er bestaat geen medicijn Tegen oud of eenzaam zijn Ondertitels ingediend door de Amara.org gemeenschap