एकको इशुत एगाता छिलो।
तोई जे पाखी बोले थिली,
पाँशे ठाक भी आझी बाँ।
चाद तोई बादा आशुपनारे करभी ना माई पाँ।
सेइ कथा भूलेरे पाखी होईली शाथ फ़।
तोई बोका पाखी,
तोई माया बिनी,
तोई जेलो भीमे।
एतो आदर सपनो आशा,
एमने गेली भूले,
पाखी रे तर भालो बाशा,
गोईलो ये जिबाने।
तब सुइती भूले जाशरे, मरन होले आमार।
सेइ कथा भूलेरे पाखी, होईली एकन काथ।
तोई बोका पाखी,
तोई माया बिनी,
तोई जेलो भीमे।
छोकेर जले दुखेर नदी, बैरे बारामार।
ये जाहिदेरे भालो बाशा, कोईली सरगणा।
येमोन करे कोईली पाखी, आपन मानोश पाख।
सेइ कथा भूलेरे पाखी, होईली शार्थपा।
तोई बोका पाखी,
तोई माया बिनी,
तोई जेलो भीमे।
एककोई सुत्ये गाथा थिलो, तोमारामार माँ।
तोई जे पाखी बोले थिली,
पाशे ठाक भी आजी बाख।
चातोई बादा आशुकनारे, करभी ना माई पाख।
सेइ कथा भूलेरे पाखी, होईली शार्थपा।
तोई बोका पाखी,
तोई माया बिनी,
तोई जेलो भीमे।