เสร็จผมบนที่นอน ปลอกมอนที่ชายหลุดลุยมาและครอบน้ําตาบนเสือที่เหมือนเพิ่งแห้งไปทุกร่องรอยคือความผูกพันอันมากมายที่สองใจเดินทางร่วมกันมากี่คําทําร้ายกัน อีกกี่อาการทําร้ายใจหักหลบเท่าไรยังเหนือความรักในสายตาภาพดี ๆ ที่มีต่อกันมันมากกว่ารู้แล้วว่าทําไมถึงทนได้ไม่ว่าเป็นคืนอ่อนหวัน หรือเป็นวันอ่อนแล้วไม่ว่ามันจะดีจนแล้วไรสิ่งเหล่านั้นฉันรับมันทุกวินาทีแม้วันนี้เหมือนเธอจะพละลืมไปเพื่อคนรักต้องอดทนเหตุผลมันยิ่งใหญ่และใจฉันเลือกแล้วแม่ค Mum Dueมาก ancestineอาจจะเล่าไปเมื่อไหร่เมื่อไหร่ลองชนะกลับไปเหลือไปแสงนานขอแค่มันลอเลี่ยงหัวใจได้ไม่ว่าเป็นคืนอ่อนวุฒิหรือเป็นวันอ่อนไหลไม่ว่ามันจะดี จะเลวร้ายสิ่งเหล่านั้น ฉันรับมันทุกวินาทีแม้วันนี้ เหมือนเธอจะพละลืมไปเพื่อคนรักต้องอดทนเหตุผลมันยิ่งใหญ่ และใจฉันเลือกแล้วโทษ โทษ โทษโทษ โทษโทษ โทษโทษ โทษโทษ โทษสิ่งเหล่านั้น ฉันรับมันทุกวินาทีแม้วันนี้ เส้นทางไม่สวยดั่งใจเมื่อชีวิตที่ผ่านมาเหนือกแล้วว่ารักใครอย่างไรก็จะรัก*