त्वार्डी संगत्ते कारो पारिच्छे वारिके
त्वार्डी संगत्ते कारो पारिच्छे वारिके
नैं आख्या बट्या कुछ ने
तोड़े मुझूल विलाजी पिछे बैना की तैतामी आख्या गट्या कुछ
आघाने भामे काटन नाल नजीर लदीगई
कद मुना आख्या हट्षण बट्या कुछ ने
बड़ी तपज्वों से
सादमू तभी वेजके खा गयु
अन्काला दिश्ये सैं नूट नूद नूद
ਜਾਤੇ ਲੋ ਖਤਿਆ ਕੁ ਦੂ
ਚੇਂਗੇ ਸੈਜਣ ਮੁਕਦਰਾ ਨਾਲ ਧੈਂ ਦੇਵ
ਨੇਤ ਇੰਜੁਦੇ ਧੁਖੁਦੇ ਧੋ ਨੈ
ਰਾਹ ਸਂਗਤ ਦੇ ਜੀਚਣੇ ਅਉਝਡ ਹੋ ਵੇਰ
ਰਾਹ ਵੇਂ ਦੇ ਰਾਤ ਖਲੋ ਨੇ
ਮੇਰੇ ਮੋਠੀਆ ਨਾਲ ਤੁ ਪਾਹਰ ਹਦਾਕੇ
ਪਰਾ ਪੀਛਲੇ ਪਾਹਰ ਹੋ ਨੇ
ਜੇਡੇ ਦੀਗਰ ਸਾਂਗੀ ਓ ਮੁਕਰ ਵਨੇ
ਹੋਂਦੇ ਤਾਰਦ ਹਲਾਲੇ ਓ ਨੇ
ਹਾ ਬੱੱਤਾ ਵਕ੍ਤ ਤਾ ਦੀਲ
ਜੇਡੇ ਦੀਗਰ ਸਾਂਗੀ ਓ ਮੁਕਰ ਵਨੇ
ਦੇਵੀਚ ਅਪੇ ਸਚਣ ਬਣੈਂਦੇ ਜਾਇਂਗੇ
ਉਦਾ ਬੱੱਤ ਅਜੀਂ ਦੇ ਕਾਫਲੇ ਵੇਚ ਸਾਰੇ ਦੇ ਲੇ ਦੇ
ਮਾਰ ਨਾ ਮਾਰ ਦੇ ਵਗਿ ਧੋਲ ਜਦਾਨ ਹਬ ਦੈਂਗੇ
ਜੇਡੇ ਸਾਦੀਆ ਬਾਹੀ ਤੇ ਸਮਦੇ ਹਨ ਬਣ ਹੋਰ ਕੀਨਾ ਦੀਆ ਬਾਹੀ ਦੀਗਗੇ
ਮਾਰ ਅਸਰ ਚੇਲ ਸੈਬ ਮਾਰ ਦੁਲ ਕਾਰ ਚੇਲ ਸੈਬ
ਲੈਗਿ ਤਾਰੀ ਦੀ ਨੰ ਸਾਜ ਦੀ ਫਸਾਲ ਨੂ ਸੋਕਾ
ਲੈਗਿ ਤਾਰੀ ਦੀ ਨੰ ਸਾਜ ਦੀ
ਓ ਫਸਾਲ ਨੂ ਸੋਕਾ
ਖੁਹੁ ਸੀਦਾਕ ਦੇ ਜੋਏ ਪੈ ਹਾਸ
ਤੇਰੀ ਸਾਤ ਦੇ ਭਾਰ ਸਵਾਬ ਸਮਜੀ ਕੇ
ਪੈ ਲੱਤੇ ਉਪਰੇ ਧੋਏ ਪੈ ਹਾਸ
ਸਾਡੇ ਜੀਦਿਨ ਦੁ ਅਬ ਵੁ ਵੀਖਣ ਨਾ ਯਾ
ਤੋਡੇ ਮੁ ਪੁਲੁਸ ਹੋ ਪੈ ਹਾਸ
ਹਾਸ ਹਾਜਾਲੁ ਵੀ ਤੇਰੀ ਯਾ ਲੋਡਾ ਜੋਗੇ
ਵੈ ਅਸੀ ਜੀਦਿਨ ਵੀ ਮੋਈ ਪੈ ਹਾਸ
ਚਾਂਗੀਆਂ ਸੁਤੇਂਦਾ ਛੋਲਾ ਮੁਕੁਵੇਂਦਾ ਸਾਟਾ ਲੋਲਾ
जिगियां सुचें तो ढोला, मुक्कु वैंदा साटरू
जिगियां सुचें तो ढोला, मुक्कु वैंदा साटरू
घिस्मत दे मारियादे आसिबे सहारियाँ
घिस्मत दे मारियादे आसिबे सहारियाँ
जिगियां सुचें तो ढोला, मुक्कु वैंदा साटरू
ये कर देन तो बोला ओ पुवेका निकदा रोला
पखताँ दी पीग दे सुख दे सावल
सारी उमार हड़ावने तो हे लई
मजबूर गरीब तो बखताँ दी पीग दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सुख दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सुख दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सुख दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सुख दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सुख दे सुख दे सावल
पखताँ दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सूख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सूख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे सुख दे स�
असिसी ना करिये सड़ी जान कदोली काई नहीं
समसरम मरेंदन निपियाते आखनूटी योई खोली कोई
जेडे बे तर्की बे सुखन करे ना
बद इस्तुमू कोली कोई ना
बेजुर्म यात कुनिखडूवे
दोली काई ना
तेरी मर दिये छोली