ฉันเป็นชายใดเดียว ไม่ก็เกี่ยว
ยิ่งได้ให้เธอเหมือนหมอ
เพราะฉันรัก ฉันจึงต้องน้ําตาหน่วง
เมื่อรู้เธอมีใจซ้อ ต้องน้องน้ําตาจาบัง
ฉันเป็นคนโง่ง ต้องคืนคม
เขาทมว่าจะได้ฉัน
มีหรือคนที่เคยรักกัน
คําพูดที่เคยว่าว่า
เดี๋ยวนี้มาผ่านคมคืน
ฉันต้องยืนเดียวได้
หมดความอาย
รักกายเป็นของคนหนึ่ง
โธ่เอ้ย ความรักทําไมยังยืน
รักแรกก็อ่อสุดก็คืน
ต้องยืนก็ง่าร้องไห้
ฉันต้องจําจากไป
อยู่ทําไม
ให้เขาหัวเราะเยาะยัง
ชาตินี้เราสองไม่ต้องพบกัน
ชาติหน้ามีจริงดังฝัน
อย่าได้พบกันอีกแล้ว
ไม่ยอมพบกันหวัง
ไม่อยากอ้าจ amend
ไปกันๆ
เราสองไม่ต้องพบกัน ชาติหน้ามีจริงดังฝัน อย่าได้พบกันอีกแล้ว
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật