Gnull skópa damans rétt lagvann,
og vi paradi sett i rang.
Syrann tók vi hans sveppni í,
svo gjör vi honum kvinnu a fri.
Þá Adam sinum sveppni brau,
segði gladur nær eru sau.
Hún er mitt eiv hold og bein,
hotlur fylgjari og vindi ein.
Þúr af öfum þá,
hefur guslinig inn til frá,
á takninnu og bóðmanns brau,
valvann og dæða svo mann finn hlau.
Adam er gefug út ur dysta paradís í eintha vist.
Svonle Britishs skau, þar vipja hend,
var nakjað brudd fyrir tirom feð.
Það Kristus Jésus kvinnu sá,
kom hér til vår með løysna rá,
leivdareð ud ogs livsins til,
lukta skurdu ein framarsen finn.
Sá kærri bróður Kristnum liv,
í kærleks brosit heimt i bein,
og hét i helsku sína sjást,
í seidri og reitri ljóna.
