Από σπόρος κάνω τη τρέλα μου, φυλάω τη ματωμένη φανέλα μουΑγαπάει στον τιμάω τη γυναίκα μου, ο πιο πιστός καριόλι στο χορέι μες στο αίμα μουΚανένας δεν θα σου χαρίσει τίποτα, όταν κερδίζεις όλοι σε κοιτάζουν ύποπταΑπ' το παγόβουνο βλέπουν την κορυφή, όχι από κάτω, κάτω κρύβεται τι πέρασες εσύΕίκοσι, είκοσι, αίματα με λανιές και σημάδια, εκεί έξω είναι αγώνας δίχως γάντιαΜ' ακούνε πριν να βγουνε να τις παίξουν, γιατί τους δίνω δύναμη και θάρρος για να αντέξουνΔιαφέρουμε, είμαστε απαλακά αλούπια, μεγαλώσαμε με φλάη και τσουλούφιαΠαλεύω με τα χέρια μου έτσι έμαθα, δεν ξέρω τα από γκάνια ή τα από κέραταΕλλάδα έχεις ταλέντο μα δεν έχεις λεφτά, μόνο εξαθλίωση και ταλαιπωρημένα παιδιάΆντε γαμήσου πως τα κατηγορείς που στραβώνουν, που θέλουν κάτι παραπάνω απ' το να επιβιώνουνΣε μια πατρίδα που ποτέ μου δεν την είδα, που για χρέη της τους στόκογλυφους με κανένα σπίδαΚοινά μου κλάση, μια χρυσή αλυσίδα, έχω το άγγιγμα του, ας είσαι το διάλοκα τσαρίδαΥπόγεια, παρανόμα, πειρατικά εκπέμπουμε, σκληρά δουλεύουμε, όχι να μας δουλεύουνΓι' αυτό τους κλέβουμε, γιατί μας κλέβουνε, στένεψαν οι δρόμοι, τα πράγματα αγριεύουνεΡατατατ, πάτησε τους μπρατανΡατατατ, γαμίσαι τους μπρατανΡατατατ, πάτησέ τους μπράτανΡατατατ, γαμίσαι τους μπρατανΒγήκα από τα πόδια η τήρη ακαβλωμένος, μα δι' αιτητής μιλημένος το παιχνίδι ναι σικέρΠες μου πως να μην είμαι στραβωμένος, όποτε σφυρά καλά ρε πεινέΑλλιώς θα πέσουνε καρέκλες, μπουκάλια και πέτρεςΕίμαστε θυμωμένοι βάρβαροι ενάντια σε μαριονέτεςΗ φωνή του λαού είναι ιδέα πάνω από τους παίχτες κουφάλεςΝούμερο 12 ουπερά λεςΚανούνας δεν κοιτάει στα μάτια όλοι κοιτάν την τσέπηΠρόσεχε να μην χρωστάς σε κάποιον που δεν πρέπειΜην δίνεις δικαιώματα για να σαι που είναι ψεύτηΗ πιάτσα σας έχει για ορεκτικό αν κάνει κέφιΝαι, είδα πολλούς να κοκορεύονταιΤους ξέρω τους τουρίστες της σκηνής πηγαίνουν και έρχονταιΓιατί η φήμη και τα φράγκα κάνουν πίπεςΔεν είμαι σαν εσάς κολοτρυπίδεςΕίμαι εδώ 37 παρώνΜιλάν τα ένστικτα του δρόμου και οι φωνές των τρελώνΓι' αυτό ζήσε τη ζωή σου πριν αρθούν να σου την κλέψουνεΛίγοι θα σ' αγαπήσουνε, πολλοί θα σε ζηλέψουνεΓιατί εκεί έξω οι πιο πολλοί γαμνιούνταιΚαλύτερα να σε ζηλεύουνε παρά να σε λυπούνταιΝα θυμάσαι, να θυμάσαι ποιος ξηγήθηκε σπαθείΠοιος βάζει πλάτη για την πάρτη σου όταν θα χρειαστείΜε συγκίνησε σαλάνι, όταν χτύπησα την πόρτα σουΣε ρώτησα τι κάνεις και μου είπες φίλα όταν όταν σουΘα με μαζί σου σε έναν κόσμο πικρόΌταν σου λέω όλα για όλα κι απαντάς χαρασσόΡατάτατα, πάτησε τους μαθάςΡατατατ, γαμήσε τους μαθάςΡατατατα, πάτησε τους μαθαςΡατατατ, γαμήσε τους μαθας