ਕੱਦੋ ਮੇ ਪਾਂਗੀ ਲੈਂਗਾ ਲਾਲ ਰਾਙ਼ਦ ਦਾ ਕੱਦੋ ਮੇ ਲਾਂਗੀ ਹੱਥਾਂ ਯੁਤੇ ਮੇਦੀਆਂ
ਤੇਰੇ ਵਾਲੇ ਨੇ ਤਤ ਨਾ ਭਿਆਨੀ ਕਰਨਾ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਦੀਆ ਮੇਨੁ ਰੋਜ ਕੇਦੀਆ ਹੋ ਮੇਨੇ ਮੇਨੁ ਮਾਰ ਦੀਆ ਮੈ ਹੀ ਸੂਨ ਦੀ ਰੇ ਨੀਆ ਚੁਪ ਚਾਪ ਵੇ
ਹੋ ਜਾਂਤਾ ਤੂ ਵੀ ਆਲਾ ਕੁਡੀ ਨੂਂ ਹੋ ਨੀਤਾ ਮੇਂ ਲੇ ਕੇ ਆਜੁਂ ਗੀ ਬਰਾਦ ਦੇ
ਹੋ ਬੀਕ ਹੁਂਤੀ ਜਾਂਦੀ ਤੇਰੀ ਆਰੀ ਚਨਵੇ ਮੇਰੇ ਜਿਰੀ ਟੇਂਚਿਨ ਏ ਸਾਰੀ ਚਨਵੇ
ਤੁ ਤਾਂ ਵਿਆ ਦੀ ਗਲ ਕੋਈ ਕਰਦਾ ਨੀ ਮਾਰੇ ਗਾ ਤੁ ਕੁਡੀ ਨੂਂ ਕਵਾਰੀ ਚਨਵੇ
ਨੀ ਤਾ ਮੈ ਲੇ ਕਿਆ ਜੁਂ ਗੀ ਬਰਾਤ ਰੇ ਓ ਜਾਤਾ ਤੁ ਵੀ ਆਲਾ ਕੁਡੀ ਨੂਂ ਨੀ ਤਾ ਮੈ ਲੇ ਕਿਆ ਜੁਂ ਗੀ ਬਰਾਤ ਰੇ
ਹੋ ਕੇਨਾ ਚੀਰ ਕਰੁ ਮੇ ਭੀ ਵੇਟ ਸੋਣਿਆ ਤੇਨੁ ਵੀ ਤਾ ਹਾਮੀ ਹੁਣ ਪਰ ਨੀ ਪੈਣੀ
ਤੁ ਤਾ ਕਰੇ ਗਾਲ ਗੁਰੀ ਕਰਤਾ ਨੀ ਮੇਨੁ ਤੇਰੀ ਮਾਨਾ ਗਾਲ ਕਰ ਨੀ ਪੈਣੀ
ਕਿਨਾ ਛੀਰ ਕਰੁ ਮੇ ਭੀ ਵੇਟ ਸੋਣਿਆ ਤੇਨੁ ਵੀ ਤਾ ਹਾਮੀ ਹੁਣ ਪਰ ਨੀ ਪੈਣੀ
ਵੀ ਤਾ ਮੇ ਹੀ ਲੇ ਕਿਆ ਜੁਂ ਗੀ ਬਰਾਤ ਦੇ
