ไม่รู้ว่าเธอได้ยินมันบ้างหรือเปล่า
เข้าใจไหม เข้าใจบ้างไหม
ถึงที่จะไม่เคยกระสิบเอาไป
แต่ในใจจะโกนว่ารัก
กี่ทีที่มองเบอร์เธอจนมันท้อ
ว่าจะโทรไปแล้วก็ก็ทิ้ง
นอนไม่ค่อย มันคิดถึง
แต่เพียงคิดอย่าง
กี่วันอันทานแล้วนะที่ผ่านไป
แต่ไม่เคยได้พูดให้เธอรู้
ทั้งที่พบกันบ่อย ทั้งที่คบกันอยู่
แต่ดูใกล้ออกไป
มันไม่อยากให้เป็นแบบนี้...
ต่อไป มันหวั่นไหว
กลัวไหนสักวัน เธอก็คําว่าทราย
ไม่รู้ว่าเธอได้ยินมันบ้างหรือเปล่า
เข้าใจมั้ย เข้าใจมั้ย จงจนจะไม่เคยกระสิบออกไป
แต่ใจตะโกนว่ารัก ที่รู้ก็คือว่าใจตัวเองของฉัน
มันบําการในสภาพ ในความรู้สึกที่เก็บลึก
ให้เธอรู้นี้ ว่ารักเธอ
ฟังเพลงจากวิทยุที่เปิดไว้ พูดถึงคนคนหนึ่งที่ต้องช้ําออกต่อ
ตอนที่มีโอกาส เขาก็ไม่ยอมทํา ว่าจะรออะไรก็ไม่รู้
เมื่อก่อนเคยคิดไม่พร้อมเคยบอกเธอ
แต่ถ้าเปล่า
สายไม่ถึงคนตัวเรา
หากว่าฉันไม่บอก เธอแค่พูดเบาๆ
มันบอกอะไรตอนนี้
ไม่อยากจะให้เป็นอย่างนี้ต่อไป
มันหวั่นไหว
กลัวไหนสักวัน เจอกับคําว่าสาย
ไม่รู้ว่าเธอได้ยินมันบ้างหรือเปล่า
ให้เข้าใจไหม
ให้เข้าใจไหม
จนจนจะไม่เคยรู้สึกออกไป
แต่ในใจจะโกนว่ารัก
ที่รู้ก็คือว่าใจตัวเองของฉัน
มันมันการให้สารภาพ
ในความรู้สึกที่เก็บลืม
ให้เธอรู้มีว่ารักเธอ
เป็นคําๆเดียวแค่ทั้งนั้นเอง
พูดไปแล้วทางพรเป็นอย่างไร
คําตอบจากเธอจึงดีร้ายเพียงใด
วันนี้ก็บอกไม่ต้องที่เธอไม่อยู่บางฟัง
ไม่รู้ว่าเธอได้ยินมันมาสามารถ
ให้เข้าใจไหม ในใจไหม
เธอจะเข้าใจบ้างไหม ที่ฉันไม่เคย
รู้สึกต่อไป ที่รู้ก็คือว่าใจเพลงของฉัน
มันมงการให้สารภาพในความรู้สึกที่เห็นลึกอยู่
อยากบอกเธอว่านี้ ว่ารักเธอ
อยากบอกเธอตอนนี้ ว่ารักเธอ
