ڈلانت ملاکات دے
چسکے جینہیں
چنگی لگ دیا او در لہی
اج دو دن بھاویں نہیں گزرے
جھل سان سینے آئی
وکداوان آئی
ویسا نو چھوڑ گئے
جینہ سجنہ تے مان آئی
پیچھاوے دا جڑا مڑ مڑ کے مینوں دس زیوار تے کیا
سیون ایک گل تاں دس
تینو شکوا پیار تے کیا
تیری
منت جو کوئی نئی ناس
رشاوے تیرا کم دربار تے کیا
بس موڑ تے رک دیئے
رسوان وے دھولناں
گل لاچا مینوں چن بھائی
کھا پردیس وساوے کیوں نئی آندا کوئی دکھ رساوے رسوان وے دھولناں
گل لاچا مینوں چن بھائی
ڈھو بھوے تیرے منتھر ہائی وے
رسوان وے دھولناں گل لاچا مینوں چن بھائی
ولے اجانی آئی بہارے جند کازی دیسی تیرے دوارے
ولے اجانی آئی بہارے
جند کازی دیسی تیرے دوارے
جند کازی دیسی تیرے دوارے
گل لاچا مینوں چن بھائی وے
رسوان وے دھولناں
گل لاچا مینوں چن بھائی
جدا شام دے لے کلپن چھی
کلپن دن وطان دے پاس
منظار ویکھ کے رب جانے
ہوندا دل کیوں ڈھیر اداسی
رات ویدی
اسے سوچ دے وچے
کدھی اسی تا وس دے ہاسے
سکھ وچ سکھ دا سائے ویلا آیا وطن ہی آیا تے ناراسے
گل دنیا تے عام ہو گئی
اونو ہس دیا دے چڑ گئے
سنو روندے آشام ہو گئی
کیا ملے ایں دیرے ویچ پردیس دے لاکے رسوان وے دھولناں
گل لاچا مینوں چن بھائی
بھوئے تیرے مہتر آہی وی
رسوان وے دھولناں
گل لاچا مینوں چن بھائی