دلم برا تنگ شده
دارم دیوونه میشم
خواه بقتی که نبینمت
حاروم نمیشم
بین ما هر دیوانی باشه برمی داره
فاصله عمرم که باشه
کم نمیذاره
بغزه ترانه بود
دلم هر دو شکسته
چشم به در منتظره
نگات نشسته
بابر نمی کنم فراموشت شدم من
گواه دل تنگی من
ترانه ها من
دیگه نه نمیخوام که ببینم نیستی پیشم
دیگه خنده ی زورکی سخته برام راضی نمیشم
دیگه دوریتو مثل سمه چرا نمیفهمی
نزانس کنم عاشق من نیستی و بیرحمی
دیگه بی پر و والی برده امونم جونه
دیگه خنده ی زورکی سخته برام نمیتونه
باره دوریتو اون به یکی چی نگفتم بردم
که خست شدم بس که تو خلوت شب مردم
دوریتو بوده ی مستیونه همیشه که داره ترانه باره
کسی بودن من ازش نسیده باره بیشتی بخانه ی مردم
دوریتو بوده ی مستیونه همیشه که داره ترانه باره
کسی بودن من ازش نسیده باره بیشتی بخانه ی مردم
دوریتو بی مستیونه همیشه که داره ترانه باره
کسی بودن من ازش نسیده بخانه ی مردم