ต้องจากบ้านเฮา มาเหงาที่ในเมืองใหญ่
ตุ๊กหนักเจอตาย ก่อทนก่ออดเรื่อยมา
เขียบเงินไว้ใจกะไฟ เขียบเงินไว้ใจกะยา
ปึกทาเห่าเจ็บขึ่นมา พรือกาห่วงยาได้ตัน
หองเจ้าบ่อรู ห่าวหูต้องทนไปก่อน
แค่สาดกับหมอน ก็ลับเป็นสุกวัน
กับข้าวมีกลิ่นเต้าใด น้อยไปก็อดต่อยกัน
ก็คิดว่ามันบ่สําคัญ เต้ากับหัวใจที่มี
ถึงต้องเห่าจะจบว่าหิว
หิวแต่ใจเห่าแก้มแข็งดี
เธอก็เพียงมองตากัน ยิ้มฮือกันทุกนาที
ถึงต้องอดกว่านี้เห่าก็ยิ้มบ้าง
บ่ต้องทุกข่วย แต่สองเห่ารวยความสุข
ลมก่อจะลุก บ่ถอยจะก้อยก้อยเดิน
แค่เห่าจริงใจเหลือกัน ข้ามันมากมายเหลือเกิน
หักแต่บ่ต้องใจงั้น ใจเพียงหัวใจก็พอ
อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...
อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...
อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...
ถึงต้องเห่าจะจมว่าหิว
หิวแต่ใจเห่าเก็มแข็งดี
ท่อก็เพียงมองตากัน ยิ้มให้กันทุกนาที
ถึงต้องอดกว่านี้เห่าก็ยิ้มมา
บ่ต้องทุกข่วย แต่สองเห่ารวยความสุข
ลงก่อจะลุก บ่ถอยจะก้อยก้อยเดิน
แค่เห่าจริงใจเหลือกัน ข้ามันมากบ่ายเหลือเกิน
หักแต่บ่ต้องใจงัน ใจเพียงหัวใจก็บ่
เห่าใจชอบต้องดูแม่พี่
น่า น่า น่า...