Als je geboren wordt als man, wil dat niet zeggen dat je dan, ja dat ook blijft, je hele leven.Het begint zo rond een jaar of tien, je voelt iets, zou ik soms misschien, dan ga je zweven.Je twijfelt, ben ik wie ik ben, of iemand die ik nog niet ken, heel diep van binnen.Je denkt het zal wel overgaan, maar er is geen ontkomen aan.Het gaat beginnen, en ook bij menig jonge vrouw, spelen hormonen dan al gauw, met dat gevoel, met dat verlangen.Het voelt niet goed, maar ook niet fout, nee het voelt eigenlijk heel vertrouwd, maar ook gevangen.Je vrienden vragen wat en hoe, het is nog anders.Het is altijd een taboe, je moet gaan kiezen.Het wordt onrustig om je heen, je voelt je hopeloos alleen.Ga je *** winnen, of verliezen?Uiteindelijk na een lange strijd, van eenzaam en onzekerheid, gebeurt het wonder.Je bent geen vrouw meer, of geen man, maar lieve God, wat ben je dan?Je bent bijzonder, geen weg terug ook niet voor jou, je hebt dat wat je moest en wou.Heel lang verzwegen, een nieuw begin van vooraf aan, op eigen benen leren staan, op hoop van zegen.Op hoop van zegen.Het is een wandelgrensgebied, want veel begrip is er nog nietIn vele landen wordt het dan wel getolereerdMaar lang nog niet geaccepteerd, blijft het een schandeDaarom valt er voorlopig dus voor LHBTIQ+,Dus nog veel te winnenHoe lang nog blijft het schone schijn, gewoon jezelf te mogen zijnElkaar in vrijheid te beminnenElkaar in vrijheid te beminnen