ਬੀਗਡੀ ਬਨਾਓ ਮਕੀ ਮਦਨੀ
ਦਰ ਤੇ ਬੁਲਾਓ ਮਕੀ ਮਦਨੀ
30 ਸਾਲ ਪੈਲੇ ਪੁਡੀਥੀ ਦੱਰ ਪੇ ਬੁੰਲ੾ਓ
ਮਕ਀ ਮਦਨੀ ਦੱਰ ਪੇ ਬੁਲਾਓ
ਮਕੀ ਮਦਨੀ ਦੱਰ ਸਿ ਬੁਲਾਓ
ਮੁਗਿਹ ਮਦਨੀ ਦੱਰ ਪੇ ਹੁਲਾਓ
ਦੱਰ ਪੇ ਬੁਲਾਓ ਮਕ਀ ਮਦਨੀ
ਸਦਕਾ ਪੁਨੇ ਨਵਾਸੋਂ ਕਾ
ਦੁਖਡੇ ਮਿਟਾਓ ਮਕ਀ ਮਦਨੀ ਦੱਰ ਪੇ ਭੁਲਾਓ
ਮਕ਀ ਮਦਨੀ ਕਾਕਾ ਧਰ ਪੇ ਭੁਲਾਓ
ਮਕ਀ ਮਦਨੀ ਦੀਖ਼ ਦੀਬਨੀ ਮਕ਀ ਮਦਨੀ
ਮਦਿਨਾ ਪਾਕ ਟਰਬ ਤਲਬ ਬੁਲਾਵੇ ਕੇ ਲੀ ਕਹਿਂ ਜਾਤੀ ਨੀ
ਅਬ ਵੁ ਮਦਿਨਾ ਪਾਕ ਪੋਝ ਗਾ ਹੈ ਅਬ ਦੀਖੀ ਅਬ ਏਕ ਨੈਂ ਦੋਆ ਹੈ
ਮੁਨਾਜਾਤ ਕੇ ਬਾਬ ਮੇ ਸੇ ਆਖਰੀ ਹੀਸਾ ਹੈ
ਫੋਰਨ ਮੇ ਅਪਨੇ ਮਾਲਕੋਂ ਕੀ ਮਨਕਬਤ ਕੇ ਦੋ ਸ਼ੇਰ ਪਢੂਗਾ
ਅਵਾਜ਼ ਪੂਰੀ ਮੈਫਿਲ ਸੇ ਆਏ ਇੰ ਮੋਜੁ ਕੇ ਸਾਥ
ਕੇ ਦ੍ਰਪੇ ਬੁਲਹਾਓ ਮਕੀ ਮਦਨੀ
ਗੁਂਬਦ ਖ਼ਦੀਰਾ ਕੇ ਸਾਈ ਤਲੇ
ਆਏ ਗਾਫੀਰ ਵੁ ਕੈ ਜਗਾ ਹੇ ਜਮਾਂ
ਪੂਚ ਜਾਤੇ ਚਾਰ ਫੀਰਤੇ
ਗੁਂਬਦ ਖ਼ਦੀਰਾ ਕੇ ਸਾਈ ਤਲੇ
ਮੁਝ ਕੋ ਸੁਲਾਓ ਮਕੀ ਮਦਨੀ
ਏਕ ਬਾਰ ਜੰਨਤ ਲੁਬਕੀ ਮੇ ਜਾਨੇ ਕੀ ਆਰਜੂ ਕਰਨਾ ਜਾਈਦ ਹੈ
ਉਠਾਏ ਇੰ ਦੁਨ ਹਾਤ ਮੁਝ ਕੋ ਸੁਲਾਓ ਮਕੀ ਮਦਨੀ
ਮੁਝ ਕੋ ਸੁਲਾਓ ਮਕੀ ਮਦਨੀ
ਮਦਨੀ
ਮਗਰ ਜੀਨ ਕੀ ਵੱਜਾ ਸੀ ਮੁਝ ਸਬ ਕੁ਷ ਮਿਲਾ ਹੈ
ਅਲੀ ਮੋਲਾ ਏ ਰੀਂ ਦਾਨੇ ਪੁਦਾ ਹੈ
ਅਲੀ ਮੋਲਾ ਏ ਰੀਂ ਦਾਨੇ ਜਹਾ ਹੈ
ਅਲੀ ਮੋਲਾ ਏ ਰੀਂ ਦਾਨੇ ਜਹਾ ਹੈ
ਅਲੀ ਨੂਰੇ ਭੁਦਾ ਕਾ ਰਾਜਦਾ ਹੈ
ਨਾਰੈ ਹੈਦਰੀ ਅਲੀ ਵਾਲੇ ਅਲੀ ਵਾਲੇ ਅਲੀ ਵਾਲੇ
ਬੀ ਮੈ ਨੇ ਕਹਾ ਬੱਸ ਅਲੀ ਵਾਲੇ ਹੈ ਇਹਹਾ ਬੱਸ ਅਲੀ ਵਾਲੇ ਔੰ ਅਲੀ ਵਾਲੇ ਕੋਨ ਹੈ ਜੁ ਹਦਰਤਿ ਅਭੂ ਬਕਰ ਵਾਲੇ ਹੈ ਔੰ ਅਭੂ ਬੱਕਰ ਵਾਲੇ ਕੋਨ
ਮਗੁਰ ਮੈ ਮਈ ਮੈ ਮਤਾ ਸ ਮਾਡੀ ਨੇ ਮਾਂ ਰੀ ਅੰ ਪੂ ਮੰ ਮਤਾ ਆਂ ਮਘਰ ਮਿ ਮੈ ਮੰ ਸ ਮਥਾ ਓਕ ਮੰ ਮਕਰ ਮਿ ਮਾਾ ਅਫੀਨ ਬੇਟਿ ਇਨ ਤ੆ ਲੇ ਲੇ ਲਣਗਰ ਭਾਲੀ
ਜਾਹਾ ਹੈ ਅਲੀ ਹੋਤਾ ਏਹਰੀ ਵਾਗੀ ਜਾਹਾ ਹੇ ਆਹੀ
ਅਲੀ ਕੀ ਦਰ੍ਬ ਹੈ ਦਰ੍ਬੇ ਲਾਗੀ
ਅੀ ਕਾ ਨਾਮ ਨੁਸਰਤ ਕ ਨਿ਷ੈਤ ਹੈ
ਹੈਦਰ ਹੈਦਰ ਹੈਦਰ ਹੈਦੀ
ਅਲੀ ਕੀ ਯਾਦ ਰੇ ਵਾਸੀਪ ਅਲੀ ਕੋ
ਅਲੀ ਖੁਦ ਇਸ ਜਮੀ ਕਾ ਆਸਮਾ ਹੈ
ਜੋ ਵੀ ਆ ਕੇ ਸੈਯਦਾ ਦੀਰ ਦਰ ਤੇ ਬੈਗਿ ਗੈਆ
ਖਾਲੀ ਕਾ ਸਮ ਨੇ ਕੇ ਆਯਾ ਪਰ ਪਰ ਕੇ ਲੇ ਗੈਆ
ਜੋ ਵੀ ਆ ਕੇ ਸੈਯਦਾ ਦੀਰ ਦਰ ਤੇ ਬੈਗਿ ਗੈਆ
ਪਾਰੀ ਸੇ ਤਤ਼ੀਰ ਦਾਹਰਾ ਜਾਨ ਸਰਬਰ ਦੀ
ਪਾਲੀ ਦਾ ਹੱਸ ਹੈਂ ਦੀ ਤੇ ਛਾਣ ਹੈਂ ਦਰ ਦੀ
ਦਿਗਦਾ ਕਲੀਰ ਇਸ ਮਕਾਂਵ ਤੇ
ਜੇ ਰਾ ਓ ਦੇ ਨਾ ਨਾ ਦੇ ਕਦਮਾ ਚੇ ਡੇ ਖੈਆ
ਹ੉ਂ ਇਕ ਸਿਰ ਮਿਂ ਚਾਜੀ ਸਬਕਾ ਅਸਨ ਅਪਣ ਅਧਰਾਸ ਸਿਂ ਤੇ ਮਕਾਂ ਨਮਨ ਦੀ ਗਲੀ ਨੰਰ ਮਕਾਨ ਨਮਨ ਦੇ ਦੀਂ ਮੰਗਰ ਏਕ ਹੱਸਟਿ ਹੈ ਸਿ ਅ੦ਹ ਜੀ ਨੀ ਸੋ ਭੈ�
ਸ਼ਾਨ ਸੀ ਦੀ ਕੇ ਅਜਵਰ ਪੇ ਕੁਰਵਾਨ ਮੇ ਲਾਦ ਦਾਰ ਏ ਰੀ ਸਾਲਤ ਕੀ ਕਿਆ ਵਾਤ ਹੈ
ਭੈ ਮੇ ਰੇ ਬਚੋ ਸਬ ਸੇ ਪੇਲੇ ਕੀ ਸਿ ਦਰਵਾਜੇ ਸੇ ਦਾਖਿਲ ਹੁਏ ਨੇ ਨੇ ਨੇ ਨੇ ਨੇ ਜਬ ਸਬ ਸੇ ਪੇਲੇ ਆਪ ਜਬ ਸਿ ਦਨ ਆਭੂ ਬਕਰ ਕੇ ਦਰਵਾਜੇ ਸੇ ਜਬ
ਮਾਜ਼ ਦਾਨੇ ਨੇ ਸ਼ਾਲਤ ਕੀ ਕੈ ਬਾਤ ਹੈ
ਜੀ ਸੀ ਤੀ ਕੀ ਹੇ ਮੁਸ੍ਤਾਫਾ ਨੇ ਕਹਾ
ਜੀ ਸਦ ਆਪ ਸੇ ਦਾਖ਼ ਕੀ ਕਈ ਬਾਤ ਹੈ
ਸਦ ਆਪ ਸੇ ਦਾਖ਼ ਕੀ ਕੈ ਬਾਤ ਹੈ
ਸਾਰੀ ਖਲਕਤ ਕੀ ਰਹਮਤ ਸਮੇ ਦੇ ਹੁਏ
ਜੀ ਸਦ ਆਪ ਸੇ ਦਾਖ਼ ਕੀ ਕੀ ਰਹਮਤ ਸਮੇ ਦੇ ਹੁਏ
ਜੀ ਸਦ ਆਪ ਸੇ ਦਾਖ਼ ਕੀ ਰਹਮਤ ਸਮੇ ਦੇ ਹੁਏ
ਉਸ ਮੁਹਮਮਤ ਕੇ ਹੁਝਰਾ ਕੇ ਕੁਰਬਾਨ ਮੇ
ਉਸ ਮੁਹਮਮਤ ਕੇ ਹੁਝਰਾ ਕੇ ਕੁਰਬਾਨ ਮੇ
ਉਸ ਮੁਹਮਮਤ ਕੇ ਹੁਝਰਾ ਕੇ ਕੁਰਬਾਨ ਮੇ
ਉਸ ਮੁਹਮਮਤ ਕੇ ਹੁਝਰਾ ਕੇ ਕੁਰਬਾਨ ਮੇ
ਵੱਸ਼ ਕੇ ਫੀਰ ਦੋ ਸੋਝਰ ਨਂ ਕੀ ਕਿਆ ਬਾਤ ਹੇ
ਗੈਂਜ ਵੱਖੇ ਫੈਦੇ ਆਲਮਤ ਹੈਰੇ ਨੂਰੇ ਖੁਦਾਰ ਨਾ ਕੀ ਸਾਰਾ ਫੀਰ ਕਾਮਿਲ ਕਾਮੀਲ ਆਰਾ ਰਹਨੁਬਾ
ਗੈਂਜ ਵੱਖੇ ਫੈਦੇ ਆਲਮਤ ਹੈਰੇ ਨੂਰੇ ਖੁਦਾਰ ਨਾ ਕੀ ਸਾਰਾ ਫੀਰ ਕਾਮਿਲ ਕਾਮੀਲ ਆਰਾ ਰਹਨੁਬਾ
ਗੈਂਜ ਵੱਖੇ ਆਪ ਕੀ ਮਸ਼ੁਹੂਰ ਹਮਪੇ ਕਰ ਕਰਮ
ਕਰ ਕਰਮ ਕਰਵਾ ਕਰਮ ਸਕਿ ਕਰ ਕਰਮ ਸੱਰਵਾ ਕਰਮ ਦੋਨੋ ਜਹਾਂ ਮਿ ਰਖ ਸ਼ਰਮ
ਗੈਂਜ ਵੱਖੇ ਫੈਦੇ ਆਲਮ ਮਜ਼ ਗਰਿ ਨੂਰੇ ਖੁਦਾਰ
ਮਜ਼ ਗਰਿ ਨੂਰੇ ਖੁਦਾਰ
ਮਜ਼ ਗਰਿ ਨੂਰੇ ਖੁਦਾਰ
ਮਜ਼ ਹਰੇ ਨੂਰੇ ਖੁਦਾਰ
ਪੀਰ ਕਾਮਿਲ ਨੇ ਨੀਵਾਂ ਮਿਰਾ ਮੁਰਸੀਦ ਉਚਿਆਂ ਦੇ ਸਂਗਲਾਈ
ਸਦਕੇ ਜਾਵਾ ਇਨ ਉਚਿਆਂ ਤੋਂ ਜੀਨਾ ਨੀਵੇ ਅਨਾਲ ਨੀਭਾਈ
ਪੀਰ ਕਾਮਿਲ ਨੇ ਨੀਵਾਂ ਮੀਰ ਪੀਰ ਕਾਮਿਲ
ਨਾ ਮੇ ਸੋਨੀ ਨਾ ਗੁਨਪਲੇ ਕੀਸ ਗਲਤੇ ਸੋਨੇ ਅਮਾਨ ਕਰਾ ਵੋ ਪੀਰ ਕਾਮਿਲ
ਮੇ ਨਾ ਕੀਸੋਂ ਸੇ ਭੀ ਨਾ ਕੀਸ ਹਾਰਾ ਪੀਰ ਕਾਮਿਲ
ਕਾਮਿਲ ਰਾਹਣ ਮੀਰ ਸ਼ੇਂ ਸ਼ਾਂ ਦਾਤਾ ਹੈਜ਼ਵੇ ਤੇਰੀ
ਯਾ ਨਭੀ ਸਲਾਮ ਲੇਖਾ
ਯਾ ਨਭੀ ਸਲਾਮ ਲੇਖਾ
ਗਮਗੁ ਸਾਂ ਦੇਲ ਭੀ ਤੁਮੀ ਹੋ
ਦੀਲ ਕੇ ਪਾਲ ਸੇਵੀ ਤੁਮੀ ਹੈ
ਦੀਲ ਕੋਰਾ ਸੇਵੀ ਤੁਮੀ ਹੋ
ਦੀਲ ਕੋਰਾ ਸੇਵੀ ਤੁਮੀ ਹੋ
ਦੀਲ ਕੇ ਪਾਲ ਸੇਵੀ ਤੁਮੀ ਹੋ
ਬੀਕਡਾ ਐਸਾ ਕੁਛ ਕਰੀਨਾ ਹੋਗਿਆ ਮੁਸਕੀਲ ਹੈ ਦੀਨਾ
ਕਰ ਕਰਮ ਸ਼ਾਹੇ ਮਦੀਨਾ ਰਹਮਤਲ ਲੀਲ ਆਲਮੀਨਾ
ਕਰ ਕਰਮ ਸ਼ਾਹੇ ਮਦੀਨਾ ਰਹਮਤਲ ਲੀਲ ਆਲਮੀਨਾ
ਹੈ ਖੁਦਾ ਕੇ ਲਾਜਲੇ ਜਾਰੇ ਰਸੂਲ ਯੇ ਸਲਾਮੇ ਆਜਵਾਨਾ
ਕਬੁਲ
ਮੈ ਵੱਦੂ ਸ਼ਾਹ ਸੱਬ ਤੇ ਅਹਜ਼ ਗੁਦਾਰ ਹੂਂ ਕੀ ਬਿ ਆਲ੍ਲੈ ਆਲ੍ਮ ਆਪ ਦੋਆ ਫੱਮਾਈ ਆਪ ਨੇ ਦੁਰੁਦੇ ਪਾਗ ਅਲਹੈਮ ਸ਼ੀਰੀਪ ਕੁਲ ਸ਼ਰੀਫ ਫਿਰ ਦੁੁ�
ਜੋ ਲੋਗ ਅਬ ਆਪ ਖਡ਼ੇ ਏਂ ਵੋ ਬੈਟ ਜੇ ਔੰ ਲੈਂਗਰ ਸ਼ੀਰੀਫ ਕਾ ਜੋ ਆਗਾਜ ਏਂ ਵੋ ਦੋਆ ਕੇ ਬਾਗ ਕੀ ਜੀਗਾ ਸੱਬ ਲੋਗ ਜੋ ਖਡ਼ੇ ਏਂ ਬਰਾਈ ਮੀ ਰੁਬਾ�
ਜੋ ਆਗਾਜ ਕੋ ਭੀ ਆਸਾਸ ਹੋਰਾ ਹੋਗਾ ਕੇ ਹੈ ਮੱਕਾ ਅਰ ਮੱਦੀਨਾ ਕੀ ਫੁਰ ਕੈਫ ਫੀਜੋਂ ਮੇ ਹੈ
ਅਲ੍ਲਾ ਆਪ ਕੋ ਹੁ ਸੱਖ ਕੋ ਲੇ ਜਾਏ
ਅਭੀ ਅਮਾਰੇ ਦੀ ਰੀਮਿਆਂ ਜੋ ਏਕ ਖੁ਷ ਕੀਸਮਤ ਬਖਤੋਂ ਵਾਲੇ ਸਾਹਬ
ਜੁਨਾਬ ਆਹਮਜ ਸਰਵਰ ਸਾਭ ਹੈ ਜੇ ਬੈਤ ਉਲਾ ਕੀ ਸਾਦਤ ਆਸਲ ਕਰ ਰੇ ਹੈ
ਜੋ ਦੋਆ ਮਾਂਗ ਲੀ ਰੈ ਰਬਬ ਲਿਜ਼ਦ ਕਾ ਵਾਦਾ ਇਸ ਕਬੂਲ ਫਰਮਾਤ ਹੈ
ਜੋ ਦੋਆ ਮਾਂਗ ਲੀ ਰਬਬ ਲੀ ਇਸ ਕਬਂਲ ਸੰ ਫਰਮਾਤ ਹੈ
ਏਕ ਬਰ ਜੰਤਜੂ ਪਿੈਡਾ ਕਰਨਿ ਕੀ ਦੇ ਰੇ ਜ਼ਬ ਜੁਸਤ ਜੂ ਪੇਡਾ ਹੈਗੀ
ਜੁਬ ਬੁਲਾਵਾ ਆਏਗਾ ਤੋ ਹਾਧਰੀ ਹੈਗੀ ਹਾਧਰੀ ਕੇ ਬਾਗ ਤਰਪ ਸ਼ੁਲੁ ਹੈਗੀ
ਯਾ ਮਲਿਕ ਮੋਲਾ ਆਪ ਕੀ ਬਾਰਗਾ ਮੇ ਹਾਧਰ ਹੈ
ਯਾ ਰੁਪ ਲੇ ਜ਼ਦ ਆਜ ਕੀ ਜ ਹਾਧਰੀ ਮੇ
ਸਿਰਫ ਆਪ ਕੇ ਪਾਕ ਦਾਰ ਕੀ
ਅੰ ਆਪਿ ਮਹਭੂਬ ਆਲੇ ਸਲਾਤ ਵੈ ਸਲਾਮ ਕੇ ਦੈ ਅਕ੍ਡਜ ਕੈ ਜਿਕਰ ਕੀਆ
ਯਾ ਰੁਪ ਲੇ ਲੰਿਨ ਬੇ ਸ਼ਕਿ ਯੇ ਆਪਕਾ ਹੈ ਜਿਕਰ ਹੈ
ਆਪਿ ਕੇ ਕਰੀਬ ਆਕਾ ਲੇ ਸਲਾਮ ਕੈ ਜਿਕਰ ਭੀ ਆਪਿ ਕਾ ਜਿਕਰ ਹੈ
ਯਾ ਲਾ ਕਰੀਮ ਇੰ ਜਿਕਰ ਕਾ ਪਿ ਬਾਰਗਾ ਮੇ ਕੁਬੂਲ ਰ ਮਨਜੂਰ ਫਰਮਾ
ਬੱਕਾ ਰ ਮਦੀਨਾ ਕੀ ਹਾਜਰੀਓ ਕਾ ਜਿਕਰ ਕਿਆ
ਵੱਹਾ ਕੀ ਪੁਰ ਕੈਫ ਜੁ ਮਕਾਮਾਦ ਹੈ ਉਨਕਾ ਜਿਕਰ ਕਿਆ
ਮੱਲਾ ਇ ਕਰੀਮ ਇਸ ਸਾਰਿਕ ਓ ਪਿਨ ਬਾਰਗਾ ਮੇ ਕੁਬੂਲ ਰ ਮਨਜੂਰ ਫਰਮਾ
ਯੇ ਰਾਤ ਬਰ ਗੁਝਰ ਗਈ
ਮੱਲਾ ਇ ਕਰੀਮ ਜੁਤਨੇ ਹਬਾਬ ਆਏ ਬੇਟੇ ਹੈ
ਦੀਲ ਮੇ ਜੋਭੀ ਤਮਨਨ ਰਖਕੇ ਜਾਈਜ ਬੇਟੀ ਹੇ
ਮੱਲਾ ਅਪਰੇ ਖਾਸ ਕਰਮ ਵੈ ਫਜਲ ਸੇ ਸਬ ਕੀ ਜਾਈਜ ਮੁਰਾਦੇ ਪੂਰੀ ਫਰਮਾ
ਸਰਵਰ ਸਾਭ ਆਪਿ ਘਾਰ ਮੇ ਔਰ ਆਪਿ ਹਭੀਬ ਅਲੇ ਸਲਾਤਵ ਸਲਾਮ ਕੇ ਦਰ ਕੀ ਹਾਜਰੀ ਕੇ ਲੀਆ ਹਾਜਿਰ ਹੋਨੇ ਜਾਰੇ ਮੁਲਾ ਇੰਕਾ ਸਫਰ ਸਾਹਲ ਫਰਮਾ
ਜੀਂ ਕੇ ਯਾ ਰਬਿ ਕਰੀਮ ਵਾਹਾਂ ਕੀ ਇੰਬਾਦਾਦ ਕੋ ਅਪਿ ਬਾਰਗਾ ਮੇ ਮਨਜੂਰ ਔਰ ਮਕਬੂਲ ਫਰਮਾਨਾ
ਇਂ ਕੋ ਬਾ ਖੈਰ ਓ ਅਫਿਯਤ ਸਾਹਰ ਮਨਾਸਕ ਏ ਹਗ ਅਦਾ ਕਰਨੇ ਕੀ ਤੋਫੀਕ ਅਤਾ ਫਰਮਾਨਾ
ਤੁਮਾਂ ਅਰਕਾਨ ਕੋ ਬਾ ਵਕਤ ਅਦਾਈਕੀ ਮੇ ਮੇ ਮੋਲਾ ਏਕਿ ਮੇ ਮੇ ਮੋਲਾ ਏਕਿ ਸੋਹੁਲਤ ਸਾਲ ਫਰਮਾਨਾ ਇਹਿਂ ਕੀ ਲੀਯੇ
ਮੋਲਾ ਏਕਿ ਰੀਮ ਅਪਨੇ ਖਾਸ ਕਰਮ ਔਰ ਫਜਲ ਸੇ ਜੀਸ ਜੀਸ ਕੇ ਬੇ ਸ਼ਕ ਸਬ ਕੇ ਦੀਲ ਮੇ ਤਡਬ ਹੈ ਮੱਕਾ ਔਰ ਮਦੀਨਾ ਕੀ
ਮੰਲਾ ਹਰ ਕੀ ਨਸਿਵ ਮੇ
ਵਿ ਪਾਕ ਬਾਰਗਾ ਕ਀ ਮਹਲਾ ਏਹਿਰੀਮ ਅਪਨੇ ਹਰ ਕੀ
ਕਾਨਾ ਏਖੁਦਾ ਕੇ ਮੇ ਭੀ ਤਵ੍ਆਫ ਕਰਨੇ ਹ਀
ਮੱਲਾ ਏਕਰੀਮ ਮੁਲਤਦਿਮ ਸੇ ਚੀਮਟਕਰ ਬੋਸੇ ਲੇਨੇ ਕੀ
ਹਜਰੀ ਅਸਵਤ ਕੀ ਬੋਸੇ ਲੇਨੇ ਕੀ ਤੋ
ਮੇ ਰੇ ਮੋਲਾ ਏਕਰੀਮ ਸੇ ਹਮਾਰੇ ਬਕ੍ਤੋ ਮੇ
ਮੇ ਰੇ ਮੋਲਾ ਏਕਰੀਮ ਨੇ ਨਸੀਬ ਮਾਰੇ ਲੀਖ ਦੇ ਮੋਲਾ ਹਮ ਭੀ ਹੋ ਜੈਸੇ ਆਜ ਭੀ ਇਸ ਗਡੀ ਮੇ ਭੀ ਮੇ ਰੇ ਮੋਲਾ ਕੁਛ ਨਸੀਬ ਲੋਗ ਹੈ ਜੋ ਤੀਰੇ �
ਮੇ ਰੇ ਮੋਲਾ ਹੈ ਮੇ ਵੀ ਉਨ ਕੁਛ ਨਸੀਵੋਂ ਮੇ ਸ਼ਾਮਲ ਫਰ਼ਮਾ
ਹਮਾਰੇ ਭੀ ਮੁਕਾਤਰ ਮੇ ਮੇ ਰੇ ਮੋਲਾ ਈ ਕੀਰੀਮ ਹੈਜ ਰ ਉਮਰਾ ਕੀ ਹਾਜਰੀ ਨਸੀਵ ਫਰ਼ਮਾ
ਮੇ ਮੋਲਾ ਇੱ ਮੇ ਪਿਲੇ ਪਾਕ ਮੇ ਜੇ ਤੇ ਹਬਾਪ ਆਏ ਬੇਠੇ ਹੈ
ਮੇ ਮੋਲਾ ਤੁਮਾਂ ਕੀ ਦੀਲੀ ਦੁਆਏ ਹਾਜਾਕ ਕੇ ਤੁਪ ਮਨ੍ਹੂਰ ਓ ਮਕ੍ਬੂਲ ਫਰ਼ਮਾ
ਸਿਯ੍ਤਾ ਪਾਕ ਸਲਾਮ ੋਲਾ ਆਲੈ ਹਾ ਕੇ ਵੱਸੀਲੇ ਸਿਯੰ
ਮुਰੇ ਸੀਐਤਾ ਪਾਕ ਸਲਾਮੋਲਾ ਆਲੈ ਹਾ ਕੇ ਵੱਹਤਕਿ ਕਿ ਸ਼ਿਇ ਮੋਲਾ
ਮੁਰੇ ਮੋਲਾ ਯਾ ਰੱਬ ਲਾਲਮੀਨ ਤੇ ਰੀ ਬਾਰਗਾ ਵੇ ਅਰਸ ਗੁਝਾਰ ਹੈ
ਯਾ ਰੱਬ ਲਾਲਮੀਨ ਤੁ ਸੱਬ ਗਾ ਰਬ ਹੈ ਹੈ ਹੁਨਾਗਾਰੋ ਗਾ ਵੀ ਰਬ ਹੈ
ਮੁੰਲਾ ਕੁੰਜਿ ਇੰ ਪਾਕੋਗਾ ਵਾਸਤਾ ਇੰ ਨੇਕੋਗਾ ਵਾਸਤਾ ਇੰ ਪਾਕ ਹੈਸਟਿਓਗਾ ਵਾਸਤਾ
ਮੁਰੇ ਮੋਲਾ ਆਝ ਹਮਾਰੀ ਗਾਲੀ ਜੋਲੀਓਂ ਕੋ ਭਰ ਦੇ
ਯੱਬਲ ਆਲਮੀਦ ਅਪੱਨਾ ਕਰਮ ਅਰ ਹਾਜਲ ਫਰਮਾ ਅਪਰੀ ਖਾਸ ਮ੍ਰਬਾਨੀ ਅਤਾ ਫਰਮਾ ਕੇ ਹੰ ਸਬਪਰ ਅਪਨੈ ਹੁਸਉਹਸੀ ਕਰਮ ਕਾ ਫਜਲ ਕਾ ਮੁਰੇ ਮੁਲਾ ਏਕਰੀ ਮ�