गणडकि नगरे सिन्दु दैत्य जगी मातला भारी
चेवान ताही बहु चड़करितो करुणी हो चिरजोरी
सुरिया पासुनि वरमिलाला गर्वत्याचि बहुझाला
गर्वत्याचि बहुझाला
तंदिवान केले
देवाना जिंकुनि ब्रह्मान्डाला
पनदैत्याला उचिरा कळले जाला के विल्वानी
गंडगी नगरी सिन्दु दैत्य उन्मत्त जाला त्यात्यिस
कोटी देवाना बंदिवान करुण टाकला त्या बंदिवासातुन
देवानची सुटका कोणी आनी कसी केली त्याची ही कथा
अत शिन्दु दैत्य कोन तुम्हाला थडक्याच संग्तो
शिन्दु दैत्य मन्जे
मिथील देशी नगरी चा राजा चक्रपानी त्याची पत्नी उग्रा
दोगाना पुत्र संतान नवत पुत्र संतान प्राप्ति साटी
दोगानी सुरियाची उपासना केली
आनी सुरिया नाराना ची अशिर्वदाने हा जालेला पुत्र
सागरा मदे याचा जन्म जाला मनुनी याचा नाव शिन्दु ठेवला
हा शिन्दु मोठा जाला नंतर आई वड्डांची अनुमती
गेतली आनी घणगोर अरण्या मदे तपशर्य साथी निगुन गेला
गुरु शुक्राचर्यान कडुन मिलालेला मन्त्राचा जप करत
पायाचा एका अंक्त्या वर एक हजार वर्ष हजारो वर्ष तपशर्य केली
अत इच्यार करा एक हजार वर्ष तपशर्य केला ने नतर जर देव प्रसनन नाई जाला
तो तेला कोन देव मनेल
अपनी भक्ति कशी माईती है तुम्हाला माकाशी बुवा सांगत थोते तची
गल्यात माला नी पोतात काला बुवान चाथ हसनार पोतात काला
हाँ
देव प्रसनन जाले सुरिय नारायन प्रसनन जाले आने काई मंतायें भागा
पावुनी भक्ति सुरिय नारायन हरिषित जाले मनी
पावुनी भक्ति सुरिय नारायन हरिषित जाले मनी
पावुनी
भक्ति
सुरिय नारायन
हरिषित जाले मनी
प्रसनन वदने हात ठेवुनी दैत्याचा मस्तकी
काय हावे ते माग मनाले काय हावे ते माग मनाले देइन मी सत्वरी
पावुनी भक्ति सुरिय नारायन
हरिषित जाले मनी
पावुनी भक्ति सुरिय नारायन
हरिषित जाले मनी
प्रसनन जाले
मनाले काय हावे ते मागुन गया अता समझा अपलेला जर देव प्रसनन जाला
आणि मनाला काय हावे ते मागुन गया अपन काय मागनार पन भगा
अपन देव अखडे मागायचे जाले तर कुटली गोष्ट पटकन मागतो
पन देवाच देने देते वेली
समझा अपलेला जर
मुल बाल नसले तो सांगतो देवाला जाले
जर मका वर्षाच आधी जिल जालो
तर तुक सोनेची टोपी घालनार
आणि एकदा जिल जालो
कि देवाचा देना देवचा लाखता मनु कारनार काय है
जिलाचा नावो सोनो ठावनार अणि तेचा जब्रा टोपरा नेउन देवाच देनार
नी सांगनार घाल अता तुझा डोकेट ये अपली भक्ती सुरिय नारायन प्रसनन जाले
शिन्दु दैतेला काय मागितला भागा त्याने
जो जो प्राणी आज वरी जन्माची आला
मुत्यू कदे कुना लाही नाही तुकला
अम्रुताचा कुम्भ आज देतो मी तुला प्राहिल तुझा पासी तो वर्विति नातुला
धरका कुम्भ तुझा पासुन दूर गेला मुत्यू कदे चुकनार नाही तुझला
वर्वित्या मला
वर्वित्या मला तुझया नारायन आज जा वर्वित्या मला
अम्र होईन मी त्यागा माधिया वुच्चुन नपो कदी पोला पासुनी मला
काई वर्मागितला
मला अमरत्व ध्या मला कुना पासुन रुत्यू नको
सुरिया नारायन मंताते है कसा शक्य है कारण जो
जो प्राणी जन्माला आला तयाला अम्रुत्यू अटला है
मरन मनाला कुनाला चुकला नाही पन तु माजी एवडी भक्ति केलीष
मी तुला अम्रुतचा कुम्भा देतो या कुम्बा मदे अम्रुतचा भोजन है
जोद परियंत ये भोजन तुझा जवार आहिल तोट
परियंत तु निशिन्त रा नुत्यू ची चिंता करू नको
तुला एकदेम आनन्द ज़हला पन दुसरेक्षनी याची जोप उड़ाली कारण जोद
परियंत आपचा अपले अग्डे पैसा अढका नसतो धना जवलत नसते तोट परियंत आपन
निशिन्त असतो पन यगदा का गटला हाताक लागला ती आपली जोप उड़ाली ना�
परियंत पर तो ते भोजन आपले आउदरा में धारन केला आणी सुरिय
नारायंचा वर याला मिलालेला सगले देवाना जिंकत सुटला कसा
देवाचा वर तयाला पावला है हो दैत्या प्रबल जगी जाला हो
देवात वर तयाला पावला है हो दैत्या प्रबल जगी जाला हो
जिंकित सुटला तीनी लोकाना बनदीवान केले सार्या देवाना
पर प्रबल जगी जगी देवाना प्रबल जगी देवाना प्रबल
जगी देवाना पर प्रबल जगी देवाना पर प्रबल जगी देवाना
प्रबल जगी देवाना पर प्रबल जगी देवाना पर प्रबल जगी देवाना
प्रबल जगी देवाना पर प्रबल जगी देवाना पर प्रबल जगी देवाना
लक्षुमेवरार्ग करुणा करा
नारायना
तमारमणा मदुसूधना
लक्षुमेवरार्ग करुणा करा
नारायना नारायना नारायना
तमारमणा दावा केले बोरवर विश्णुदेव मनताता रे बाबा ये कसा शक्क्य है
माजी आता जर हे असता तर माजी तंगली शेशशेया सोडवन मी या खडकाववर याउन
कस्यला जोपलो असतो तुमची जी अवस्ता तीज माजी अवस्ता सगले देवानी मिलुन
बोलाना
दैख्या मरेल काई अमे सारे उक्षवों धर्ती करेल काई अंसान भोलाना
दैख्या मरेल काई
उमावेना जगे नाहे उर्ला कुनेत राता या विश्वाता तुवी धाता धाव गेयाता
भोलानाद भोलानाद
भोलानाद भोलानाद
चान चान भोलानाद दैख्या मरेल काई अमे सारे उक्षवों धर्ती करेल काई
चान चान भोलानाद
दैख्या मरेल काई दैख्या मरेल काई दैख्या मरेल काई
शम्भु महा देवांचा धावा केला नियंतर शम्भु
महा देव मंतातारे बाबा यह अश्यक्या है कारण
प्रत्यक्ष सुर्य नारायनी नी तयाला आशिर्वात दिला है
तेवा अपन असकरुया सगल्यानी मिलुने याचा वर्ति कायतरी उपाय शोदुया
सगल्या देवानी मिलुन तातरडी ची बैठक गितली आणी बैठकी मदे ब्रह्मदेवानी
साँगितला की याला फक्त ईश्वर अच मारुषक्तो आणी आपली सुटका करुषक्तो
अता ईश्वर मारुषक्तो मदले बरोबर सगले
देव एकमेकाच तौन्डाग्डे बगाला लागले
मनाले आपन सगले सभे मदे अस्ताना आनकी तिस्रा ईश्वर कोँ?
वा देवानी चे गुरु ब्रहस्पती सभे मदे हजरोते त्यानी सांगितला की
ईश्वरी साउध्न्या फक्त विनायकालास मन्जेस गन्पती गजानानालाच आहे
तेवा सगले नी मिलुन गन्पती ची आराधना करा
सगले देवानी मिलुन माती ची गण्पती ची प्रतिमा तयार केली
अने गजानानाच दावा शुरु केला कसा?
हे गणराया दाखवी माया
हे गणराया दाखवी माया
संकट पडलर
हे दुदावनी तच्वारव
हे गणराया दाखवी माया
पडलर हे दुदावनी तच्वारव हे दुदावनी तच्वारव
सिन्दुदैत्य जाला पलशाली नाई हमास पोनीवाली
दुदविधाता तुझेगिताता दावनी ये सत्वर
हे दुदावनी सत्वरव
हे दुदावनी सत्वरव
हो
सगला देवानी मिलुन गणरायाचा दावा केला नेंतर काई?
प्रत्यक्ष्य गणराया
अता समझा तुम्ही आमे जर हाक मारली गणपतीला
प्रसन न होल?
गणपती प्रसन न होनार पन संकटकाली अपलेला
वाचवनार नाई कारिन काय?
समझा ते टाइटानिक सारकी जर
अपली बोड फुटली अनि अपले नाका तोणडाच जर पानी जायला
लागले आनि गणपतीला अपन हाक मारली गणपती निशीत प्रसन न होनार पन एका
जागय वर तांडवन रुत्य करीत उपार आनार आनि हाक मारली की सांगनार अता
तुम्हाला माजी अटवन जाली अरे अनन्यंज तुर्थी चा दुशी मला यक्तेला
बुडवताना तु
कालांतराने मी पार्वती आई चा घरी जन्म गेईन
अवतार गेईन आनि तुम्छी या बन्दिवासातों मुक्तता करें
आनि बगा कालांतराने मन्जे भाद्रपस्विद्ध चे तुर्थी चा दुशी
गणपती नी पार्वती चा घरी अवतार गेतला
अता ही बात मी जवा सगला देवाना समदली
सगला देवाना अनंद अनंद जला
अनंद आने नाचु लागले कोईसे
सनैच सूरजस वार्यान भरला
धगन चा डोला गुमु लागला
पार्वती चा गुदरी पुत्र जन्म आला
देवा दिकाना आनन्द जाला
अदालादा मदगनराज्याला
सनैता सुरद चावार्यान भलला
जगच्चा डोल गुम्बलागला
खेवादिकाना
आनन्द जाला
अलालाला मदगनराज्याला
जगच्चा दिकाना अलाला जगच्चा दिकाना अलाला जगच्चा दिकाना जगच्चा
दिकाना जगच्चा दिकाना जगच्चा दिकाना जगच्चा दिकाना जगच्चा दिकाना
जगच्चा दिकाना जगच्चा दिकाना जगच्चा दिकाना जगच्चा दिकाना जगच्
पख्षा चे कुनि पख्षा चे कुनि विवीद रुपे गेवुनी जे जे गेले सारे
संपले माघारी कुनि नाही फिरले सारे आनायम सदनी धाडिले गन्पतिनी मारुनी
गन्पतिनी मारुनी
गन्पतिनी मारुनी
गन्पतिनी मारुनी
ती आपले सगल सैने गन्पतिनी मारला ते विली त्याचा राग एकदे मनावर जाला
आनी सोता गन्पतिसी लड़ाई करने साटी मनुन सैने बरोबर खेवुन निगाला
गन्पतिसा आनी त्याचा तुमबल युद्ध शुरु जाले भगा
गन्पतिनी काई केल लड़ता लड़ता लड़ता बान लावला बान सोटला बरोबर
सिन्दुदैत्याचा एक हाथ धड़ा वेगला हाथ जाऊन बाजुला
पडला बरोबर सिन्दुदैत्याला गाम पूटला मनाला जाला काई
सिन्दुदैत्याचा अपला सेनापतिचा एक हाथ एक धड़ा वेगला धालेला
पालेला बरोबर सगल सैने सिन्दुदैत्याचा सैरा वैरा पलसुटला
वाट मिलेल तिकड़े पलसुटला आने अपले नगरी मदे आला भगा
शेवुति सिन्दुदैत्याचा मागुन लपट चपट लपट चपट अपले नगरी मदे आला
अपला बाप पराजी धोँण आलेला पालेला बरोबर सिन्दुदैत्याचे
दोन पुत्र धर्म अने अधर्म अपले बापाला काई मनता हैत
धर्म अधर्म बोले बापाला
धर्म अधर्म बोले बापाला चिन्त काई
शाला जातो लडनेला शत्रुचे कापूर्नेशीरः
शत्रुचे कापूर्नेशीरः खेवितो तुम्चा चर्णवर
खेवितो तुम्चा चर्णवर आद्न तुम्हे द्यावी सत्वर
निघाले गन्पतीच लडनार दीदी
निघाले गन्पतीच लडनार दीदी निरामे गन्पतीच लडनार शीदी दीदी
बाबा काई चिंता करूना का हमें जातो और त्या
गन्पतीची मुण्खी गापतो और तुम्चा चर्णवर आनुन ठेवतो
अपले बापाची आद्ने गुवन दोगे ही निगाले पन
गन्पती परें पोज्चूच शकले नाइत करन वाटे मदे
गन्पतीचा भौं कार्तिके याने अपले साथ आने धर्माची आने साथ आने
अधर्माची दोगाण चे सेंड्या धरले गरागरागरागरागराफिरून दोगाना
जम्णी वर आपटले बरोबर दोगे ही फिनिश ओन दी स्पट फिनिश गतप प्रान जाले
अता अपली दोनी मुलः मेलेची खबर जायविली दैशिन्दू
दैत्याला समदली रागाने एक्दम लाल वुन्द जाला
सैने गेवुन निगाला मनलाला अता रातो अणी जा गन्पतीचा खलास करूं यतो
एका बाजुने सगले देव आने एका बाजुने सगले दैत्याला
देव दानव युद्ध शुरू जाला है भगा