Nu is het toch zo ver gekomen, dat jij hier naast me ligtEn in de schermen van de ochtend, kijk ik naar je gezichtJe bent dezelfde, maar toch anders, ik heb je zo lang niet gezienJe bent ineens geen kind meer, maar zo mooi, hippieste 17Oeh, ba de le, hel en het papelOeh, ba de le, hel en het papelIk weet niet of het goed of slecht is, dat ik met je baksen wouWat een ander ook mag zeggen, vond het fijn bij jouZoals je naast me ligt te slapen, zo heb ik jou nog nooit gezienJe lijkt ineens geen kind meer, maar zo mooi en minstens 17Oeh, ba de le, hel en het papelOeh, ba de le, hel en het papelZij dan, zij maakt mij crazyDroppen de grond, ligt aan de lippen, zoveel koe wat maken een babyIk ben de bom, ze weten, oogcontact met die stoutenKleine kabouten, ziet al die mannen bij mijVliegen als Esteronauten, wij zijn de laatste, dus we hangen erbijElke week op de gastenlijst, niet normaalIedereen kent haar, elke bekendeVaast in grapje 6, dus ik haalHabben de bende, wat een ellendeMijn, noem maar een beter, ik ken er geenZo'n vrouw, dus ik fluisterBrengen naar buiten, vragen of zijn, M.O.T.U.Ba de le, hel en het papelOeh, ba de le, hel en het papelOeh, ba de le, hel en het papelOeh, ba de le, hel en het papelBa de le, hel en het papelOeh, ba de le, hel en het papelOeh, ba de le, hel en het papelBa de le, hel en het papelOndertitels ingediend door de Amara.org gemeenschap