Nu is het toch zo ver gekomen, dat jij hier naast me ligtEn in de schermen van de ochtend, kijk ik naar je gezichtJe bent dezelfde maar toch anders, ik heb je zo lang niet gezienJe bent ineens geen kind meer, maar zo mooi heb je ze zeventienOe oe welelelele helene Marbelle Oe oe welelelele helene MarbelleIk weet niet of het goed of slecht is, dat ik met je baksel houWat een ander ik mag zeggen, vond het fijn met jouZoals je naast me ligt te slapen, zo heb ik jou nog nooit gezienJe lijkt ineens geen kind meer, maar zo mooi en minstens 17Oe oe welelelele helene Marbelle Oe oe welelele helene MarbelleZij dan, zij maakt mij crazy, tot op de grondLikt aan de lippen, zoveel koe wat maken een babyIk ben de bom, ze weten het oog, contact met die stoutenKleine kabouten, ziet al die mannen bij mijVliegen als Esteronauten, wij zijn de laatste, dus we hangen erbijElke week op de gastenlijst, niet normaalIedereen kent haar, elke bekende, vast in grapje 6Dus ik haal haar bij de bende, wat een ellendeMijn, noem maar een, beter ik ken er geenZo'n vrouw, dus ik fluister, breng haar naar buitenVraag het of zijn, M.O.T.U.Welelelele helene MarbelleOe welelele helene MarbelleOe welelele heillene MarbelleOe welelen heillene MarbelleWelelelele hellene MarbelleOe welelen heillene MarbelleOe welelen heillene MarbelleOe welelen heillene MarbelleOndertitels ingediend door de Amara.org gemeenschap