ਵੈ ਤਰ ਦਾਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਵੇ ਵੀ ਤਰ ਦਾਂ ਦੀ
ਵੈ ਤਰ ਦਾਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਵੇ ਵੀ ਤਰ ਦਾਂ ਦੀ
ਹੈ ਵੇ ਦੀਲ ਦੇ ਆਖੇ ਲੱਗ ਕੇ
ਚੱਲ ਆਖੇਰ ਪੱਛਤਾ ਵੀ ਨ
ਬੇ ਦਰ ਦਾਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਵੀ ਜੀ
ਪਿਆਰ ਕੀ ਸੇ ਨ ਲੇ ਪਾ ਵੀ ਨ
ਮੁਦੇ ਮਿਠੇ ਦੀਲ ਦੇ ਖੋਟੇ ਰੂਪ ਬਟਾ ਕੇ ਲੁਤ ਦੇ ਨ
ਸੋਨੀਆ ਸੋਨੀਆ ਸ਼ਕਲਾ ਵਾਲੇ ਪਿਆਰ ਚਿਟਾ ਕੇ ਲੁਤ ਦੇ ਨ
ਹਸ਼ਦਾ ਹਸ਼ਦਾ ਇਦਰੇ ਸਜਨਾ ਤੁ ਅਥਰੂ ਬਨ ਜਾਮੀਨ ਹੈਵੇ ਦੀਲ ਦੇ ਆਖੇ ਲਗ਼ਕੇ
ਚੱਲੇਆ ਫੇਰ ਪੱਛਤਾਵੀ ਨ ਬੇ ਦਰਦਾਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਪਿਆਰ ਗੁਸੇ ਨਲ ਪਾਵੀ ਨ
ਜੇ ਤੁ ਪਿਆਰ ਦੇ ਬੇ ਦੇ ਪੇ ਗੈਓ ਤੱਲਿਆ ਬੇ ਕੇ ਰੋਮੇਗਾ
ਦਾਗ ਜੁਦਾਈਆ ਵਾਲੇ ਸੱਜਿਨ ਖੱਜੁਆਂ ਦੇ ਨਲ ਤੋਮੇਗਾ
ਮੋਤ ਤੋਂ ਪੇਲੇ ਮਰਨਾ ਪੇਨਦਾਈ ਲੋਗ ਗੇ ਜਿਂਦ ਨੂ ਲਾਮੀ ਨ
ਹੈ ਵੇ ਦੀਲ ਦੇ ਆਖੇ ਲਗ਼ਕੇ ਚੱਲਿਆ ਫੇਰ ਬਛ੍ਛਤਾਵੀ ਨ
ਬੇ ਦਰਦਾਂ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਵੀਚ ਪਿਆਰ ਕੀਸੇ ਨਗਰ ਬਾਮੀ ਨ
ਕਰਿ ਨ ਤੂ ਇਤਿਬਾਰ ਕੀਸੇ ਦਾਂ ਦੀਲ ਨੂ ਸਾਬ ਕੇ ਰਖ ਲੈ ਤੂ
ਕਰੀ ਨ ਤੂ ਇਤਿਬਾਰ ਕੀਸੇ ਦਾਂ ਦੀਲ ਨੂ ਸਾਬ ਕੇ ਰਖ ਲੈ ਤੂ
ਏਵੇ ਫੁਲ ਕੇ ਕੀਸੇ ਦੇ ਕੋਲੋ ਪਿਆਰ ਦਾ ਜੈਹਰ ਨ ਚਾਖ ਲੈ ਤੂ
ਮਨ ਲੈ ਮੇਰੀ ਗਲ ਤੂ ਸਾਧਿਕ ਪੀਆਰ ਦਾ ਤੋਖਾ ਖਾਈਨ
ਏਵੇ ਦਿਲ ਦੇ ਆਖੇ ਲਗ ਕੇ ਚੇਲਿਆ ਫੇਰ ਪਛਿਤਾਵੀ ਨ
ਬਿਦਰਦਾਂ ਦੀ ਦੁਣੀਆਂ ਦੇਵਿਛ ਪਿਆਰ ਕੀਸੇ ਨ ਲੇ ਪਾਮੀ ਨ
