Ik verlies me in je verhalen,
kan uren naar je kijken.
Langzaamaan begin een superheld steeds meer op een mens te lijken.
Alles wat je me hebt geleerd,
draag ik in een rugzak bij me.
Daar zit ik dan,
een jonge vrouw maar nog steeds een kleine meisje.
Jij bent de basis,
vroeger, nu en later.
De tijd vliegt,
ik moet met haar mee.
Ze stilt me uit je handen,
ze wil dat ik verander.
Jij blijft hier, waar je altijd bent geweest.
Tot ik weer kom landen,
weer kom landen bij jou.
Ik zie het aan je,
je lacht het weg maar je loopt met zoveel vragen.
Is het iets van vroeger dat je toen moest achterlaten?
Deel ze met me,
durf te breken,
ik schrik niet van je tranen.
Ik kijk toch wel naar je op,
zelfs op je slechte dagen.
Jij bent de basis,
vroeger, nu en later.
De tijd vliegt,
ik moet met haar mee.
Ze stilt me uit je handen,
ze wil dat ik verander.
Jij blijft hier,
waar je altijd bent geweest.
Tot ik weer kom landen,
weer kom landen bij jou.