LA LA LA
Μιλά μέσα απ'τη γύρα
Μέσα από το μπάριο
Έκανα τα μάτια μου ένα σημείο, μαντάριο
Μιλά μέσα απ'τη γύρα
Μέσα από το μπάριο
Πολλοί εθισμένοι στο ευρω ή στο δολάριο
Μιλά μέσα απ'τη γύρα
Μέσα απ'το μπάριο
Έκανα τα μάτια μου ένα σημείο, μαντάριο
Μιλά μέσα απ'τη γύρα
Μέσα από το μπάριο
Πολλοί εθισμένοι στο ευρω ή στο δολάριο
Η πιο διεστραμένη εποχή μας την πέφτει
Ας πείτε μου οι τέχνοι
Άλλη μια νύχτα που κανείς δεν με βλέπει
Το πρόβλημα θα παραμένει πρόβλημα
Κι αν σέχουμε την τάση να του δίνουμε διάφορα μεγέθη
Της εζορίζει τη τρέχη
Έτσι θα είναι πάντα να θυμάσαι μιας την πόρα μιας τοχέφη
Στο χέρι μας να διώξουμε το μίσος πρώτα απ'όλα από τη στέγη
Στο χέρι μας να ενώσουμε τα έθνη
Μάθαμε να ακούμε ο ένας τον άλλον κοντά του
Κι αυτό είναι που προβληματίζει
Πες το άγγελοι παρέαση μορία
Βρες μου μια λέξη που να το χαρακτηρίζει
Δεν βάλαμε ταμπέλες γιατί ο χαίρος χειρίζει
Θα πάρει ο καθένας τελικά ό,τι του αξίζει
Το θέμα είναι η αγάπη να αρχιθά να πάντε
Έχαμε φορά την ψυχή μας με πάθους απλή μυρίζει
Και ποτέ δεν ξεχάσαμε τις ρίζες
Ποτέ δεν είδαμε το rap σαν business
Αυτό που γράφω είναι αληθινό
Τα κούν οι φίλοι μου που είμαστε μακριά και φέρνει μνήμες
Και τώρα που η εποχή μας έχει χούντα
Και όλοι θέλουν το αντιφρονούντα
Μας έδειξε το δάχτυλο να βάλουμε το φιμότρονα
Μη μας χώσουνε μέσα στην κλούβα
Αυτή δεν είναι απλά η εκδοχή μου
Αυτό είναι μήνυμα απ'την εποχή μου
Τα αφήσαμε ένα βράδυ και έτσι άναψε φωτιά
Σε ένα κακό φιμόπαρκο στην περιοχή μου
Αυτά δεν είναι λόγια του αέρα
Το νιώθω και παλεύω κάθε μέρα
Μελετάω τους κακέρα με τα τέρατα
Ο στόμας καθαρός και λιγκρινής
Θέλω να πάει η μουσική μου λίγο πέρα από τα πέρατα
Ρίξε τη βροχή να μας ξεπλύνει
Πότε μας δεν θα φτάσουμε ως εκεί
Σε κάποια πόλη θα γυρίζω σαν χαμήνη
Σαν στίχος που ψελίζουν οι μικροί
Μιλάω μέσα απ'τη γήρα, μέσα απ'ο ντομπάριο
Όλοι εθησμένοι στο ευρώ ή στο δολάριο
Από μικρούς ήμουνα διάολος
Πότε δεν έμεινα αόπλος
Πότε δεν μου έφτασε μια απλή ζωή
Κι ένας μισθός οκτάουρος
Ψάχναμε τα περισσότερα
Μα χάναμε τα ομορφότερα
Εμπιστοσύνη απ'την οικογένεια
Μάθετε δίνε τα πλούχερα
Γιατί το τράβαγα, τράβαγα, τράβαλα
Φλέουσα δεκαδικά βαλά
Απ'τη γενιά που κουβάλα η μελάνια
Μνήμες μου τζουρες και μανταλά
Γιατί τότε πέφτα, πέφτα αξαλά
Με μένα πάντοτε τα βαλά
Είδα πως πρώτα αλλάζουν οι άνθρωποι
Κι έπειτα αλλάζουν τα πράγματα
Φόρτο, φόρτο, φόρτο, φορτωμένος
Σ' ό,τι αγάπω προσφυλλωμένος
Κάθε μέρα λίγο πλωδεμένος
Με όλη μου την ψυχή εις αυτοδοσμένος
Μένω τέσσερι χρηκτικά σωσμένος
Να καρτέ θα αφήσουμε το μέρος
Ο δρόμος σαν τσάλος
Μα μένεις σα λαλός
Και σκάνει μπαφαλός απ'αντιγέρος
Κι όλο ψάχνω την αφτέλεια
Και βάζω τα θεμέλια
Παλεύουμε δομεις δάση
Ζούμε με αξιοπρέπεια όχι πολυτέλεια
Είμασταν δέσποτα, μην λες πολλά
Μισούμε με ανιδιοτήλια
Εδώ δεν πιστεύω σ' ανθρώπους
Πως θα πιστέψω θεούς και Ευαγγέλια
Είναι σκληρή η δουλειά της αφοσίωση
Ταπεινότητα και υπομονή
Εδώ κάθε πρωί έχει γείωση
Και κάθε βράδυ αυτοκριτική
Άλλο η πτώση, άλλο η προσγείωση
Εκεί θα με δεις μαθητή
Δημιουργικότητα στην επιβίωση
Κι όλο θα ψάχνο να δω την μαρκή
Μιλά μέσα απ' την γύρα
Μέσα από τον πάριο
Εκάνια τα μάτια μου Malaysi
Με οι οματάρειο
Μιλά μέσα απ' την γύρα
Μέσα από τον πάριο
Όλοι αίθισμενοι στο ευρό
Ή στο δολάριο
Μιλά μέσα απ' την γύρα
Μέσα απ' τον πάριο
Εκάνια τα μάτια μου
dersi
Με οι οματάρειο
Μιλά μέσα απ' την γύρα
Μέσα απ' τον πάριο
Όλοι αίθισμενοι στο ευρό
Ή στο δολάριο