LA LA LAΜιλά μέσα απ'τη γύραΜέσα από το μπάριοΈκανα τα μάτια μου ένα σημείο, μαντάριοΜιλά μέσα απ'τη γύραΜέσα από το μπάριοΠολλοί εθισμένοι στο ευρω ή στο δολάριοΜιλά μέσα απ'τη γύραΜέσα απ'το μπάριοΈκανα τα μάτια μου ένα σημείο, μαντάριοΜιλά μέσα απ'τη γύραΜέσα από το μπάριοΠολλοί εθισμένοι στο ευρω ή στο δολάριοΗ πιο διεστραμένη εποχή μας την πέφτειΑς πείτε μου οι τέχνοιΆλλη μια νύχτα που κανείς δεν με βλέπειΤο πρόβλημα θα παραμένει πρόβλημαΚι αν σέχουμε την τάση να του δίνουμε διάφορα μεγέθηΤης εζορίζει τη τρέχηΈτσι θα είναι πάντα να θυμάσαι μιας την πόρα μιας τοχέφηΣτο χέρι μας να διώξουμε το μίσος πρώτα απ'όλα από τη στέγηΣτο χέρι μας να ενώσουμε τα έθνηΜάθαμε να ακούμε ο ένας τον άλλον κοντά τουΚι αυτό είναι που προβληματίζειΠες το άγγελοι παρέαση μορίαΒρες μου μια λέξη που να το χαρακτηρίζειΔεν βάλαμε ταμπέλες γιατί ο χαίρος χειρίζειΘα πάρει ο καθένας τελικά ό,τι του αξίζειΤο θέμα είναι η αγάπη να αρχιθά να πάντεΈχαμε φορά την ψυχή μας με πάθους απλή μυρίζειΚαι ποτέ δεν ξεχάσαμε τις ρίζεςΠοτέ δεν είδαμε το rap σαν businessΑυτό που γράφω είναι αληθινόΤα κούν οι φίλοι μου που είμαστε μακριά και φέρνει μνήμεςΚαι τώρα που η εποχή μας έχει χούνταΚαι όλοι θέλουν το αντιφρονούνταΜας έδειξε το δάχτυλο να βάλουμε το φιμότροναΜη μας χώσουνε μέσα στην κλούβαΑυτή δεν είναι απλά η εκδοχή μουΑυτό είναι μήνυμα απ'την εποχή μουΤα αφήσαμε ένα βράδυ και έτσι άναψε φωτιάΣε ένα κακό φιμόπαρκο στην περιοχή μουΑυτά δεν είναι λόγια του αέραΤο νιώθω και παλεύω κάθε μέραΜελετάω τους κακέρα με τα τέραταΟ στόμας καθαρός και λιγκρινήςΘέλω να πάει η μουσική μου λίγο πέρα από τα πέραταΡίξε τη βροχή να μας ξεπλύνειΠότε μας δεν θα φτάσουμε ως εκείΣε κάποια πόλη θα γυρίζω σαν χαμήνηΣαν στίχος που ψελίζουν οι μικροίΜιλάω μέσα απ'τη γήρα, μέσα απ'ο ντομπάριοΌλοι εθησμένοι στο ευρώ ή στο δολάριοΑπό μικρούς ήμουνα διάολοςΠότε δεν έμεινα αόπλοςΠότε δεν μου έφτασε μια απλή ζωήΚι ένας μισθός οκτάουροςΨάχναμε τα περισσότεραΜα χάναμε τα ομορφότεραΕμπιστοσύνη απ'την οικογένειαΜάθετε δίνε τα πλούχεραΓιατί το τράβαγα, τράβαγα, τράβαλαΦλέουσα δεκαδικά βαλάΑπ'τη γενιά που κουβάλα η μελάνιαΜνήμες μου τζουρες και μανταλάΓιατί τότε πέφτα, πέφτα αξαλάΜε μένα πάντοτε τα βαλάΕίδα πως πρώτα αλλάζουν οι άνθρωποιΚι έπειτα αλλάζουν τα πράγματαΦόρτο, φόρτο, φόρτο, φορτωμένοςΣ' ό,τι αγάπω προσφυλλωμένοςΚάθε μέρα λίγο πλωδεμένοςΜε όλη μου την ψυχή εις αυτοδοσμένοςΜένω τέσσερι χρηκτικά σωσμένοςΝα καρτέ θα αφήσουμε το μέροςΟ δρόμος σαν τσάλοςΜα μένεις σα λαλόςΚαι σκάνει μπαφαλός απ'αντιγέροςΚι όλο ψάχνω την αφτέλειαΚαι βάζω τα θεμέλιαΠαλεύουμε δομεις δάσηΖούμε με αξιοπρέπεια όχι πολυτέλειαΕίμασταν δέσποτα, μην λες πολλάΜισούμε με ανιδιοτήλιαΕδώ δεν πιστεύω σ' ανθρώπουςΠως θα πιστέψω θεούς και ΕυαγγέλιαΕίναι σκληρή η δουλειά της αφοσίωσηΤαπεινότητα και υπομονήΕδώ κάθε πρωί έχει γείωσηΚαι κάθε βράδυ αυτοκριτικήΆλλο η πτώση, άλλο η προσγείωσηΕκεί θα με δεις μαθητήΔημιουργικότητα στην επιβίωσηΚι όλο θα ψάχνο να δω την μαρκήΜιλά μέσα απ' την γύραΜέσα από τον πάριοΕκάνια τα μάτια μου MalaysiΜε οι οματάρειοΜιλά μέσα απ' την γύραΜέσα από τον πάριοΌλοι αίθισμενοι στο ευρόΉ στο δολάριοΜιλά μέσα απ' την γύραΜέσα απ' τον πάριοΕκάνια τα μάτια μουdersiΜε οι οματάρειοΜιλά μέσα απ' την γύραΜέσα απ' τον πάριοΌλοι αίθισμενοι στο ευρόΉ στο δολάριο