Það sker í einar tíð, þótt ekki til tökum mál að reykaÞú gast tróðið í bípu þína hvað og hvenar sem erÞá sáttu húsmæður með smá vinda og búðuðu sig hásaOg menn, konur og börn varu eldað mérEn líta, en allt þetta breyktÞví að hvert sem lítið er, er bannar að reykaSem er fyrst, en það gleymi samt eittÞá það er hlæpsamlega, sunnsamlega, byggjóslega, góðÞað er hlæpsamlega, sunnsamlega, byggjóslega, góðHvernig veröldin ring snérist, kringum tóbakHvig myndastörnur voru badaðar, rós, rauðum, reykÞú öllu hverju munvikið, sigaréttan láðiOg hvartaði einhver varinsami, dandur og leikEn líta, er allt þetta breyktÞví að hvert sem lítið er, er bannar að reykaSem er fyrst, en það gleymi samt eittÞá það er hlæpsamlega, sunnsamlega, byggjóslega, góðÞað er hlæpsamlega, sunnsamlega, byggjóslega, góðÞað er hlæpsamlegaÞá það er hlæpsamlega, sunnsamlega, byggjóslega, góðÞað er hlæpsamlega, sunnsamlega, byggjóslega, góðÞað er hlæpsamlega, sunnsamlega, búrÞað er hlæpsamlega, sunnsamlega, byggjóslega, góðÞað er ég!