دلالت که ای دا بی خیال می بود
بگو ده که با خوی مانی آی
خدا بروز استح بشینی ی دل
که عشقت سر نها بریستی آی
به هلق تیره بام فکر تبامه
به خدا گلده مردن و خدامه
بدونم خینا را این دازمام شاو
به خدا گلده سورم بی دوام
بلال دل و دنیا بی نصیبام
بیا هر کبرام برنا و شیبام
خدا هم نیکنه جورم ویرم
خواست دلام شوم و ایخوم
غمومه باز دوباره نیمه شوی
یلش خواستی نام بی خورس خوی
هر بلش ته زرستر و بلالم
بلالم دل بلال دونم بلوی
بزه بارون بزه بارون ترام کن بزه تا خرس منا کس نبینه
بزه بارون تشش غدگو کن بزه تا ای دلم واپس نشینه
دو تیم کور کور با بلالم غموم شو هم و زور با بلالم
کسی که تار پود زندگی من ایگون به یک ده جور با بلال
بلال ای دلم بارون هرگی بلالا بی فلک دلم تشدی
بلالم با بمیرم با بمیرم که بی تو توم خود همین زنده
امون امنی با با بی قراری بمون داقت هی دل یادگاری
خدا بر روز سبح بشینی یه ایده ای توی بر روز مایی آره