چڑیاں کول بابا دے بے گیا
پیا شور جدوں اُن اٹھیاں نے
گنشکر دی نظریں چڑ گیاں حکم اللہ دے نام کیا چڑیاں نو
گنشکر نے چڑیاں مر گیاں حکم اللہ دے نام کیتا زندہ چڑیاں نو
چڑیاں خوش چھوٹ کے بول دیاں
بول دیاں
بابا دے دربار چڑیاں بول دیاں
بول دیاں لگ گئی عجب بہار
چڑیاں بول دیاں
چڑیاں بولن چھیتی آؤ آگے درشن پھیر دپاؤ
گنشکر نو عرض سناو چولی بھر کے گھر نو جاؤ
چولی بھر کے گھر نو جاؤ
کھلے سخی دربار چڑیاں بول دیاں
بول دیاں
بابا دے دربار چڑیاں بول دیاں
چڑیاں بولن سخی دواراں سابر دائے پھیر پیار
سب دائے تھے ہوئے گزاراں حق ورید دہ مارو ناراں
حق ورید دہ مارو ناراں جے لنگناں جے پار چڑیاں بول دیاں
بول دیاں بابا دے دربار چڑیاں بول دیاں
چڑیاں بولن نبی بھی آئے شہرن جب چوں قلی بھی آئے
حسن حسین سخی بھی آئے سیون والے ولی بھی آئے
سیون والے ولی بھی آئے کریے چل دیدار چڑیاں بول
دیاں بول دیاں بابا دے دربار چڑیاں بول دیاں
چڑیاں بولن خوا جا آئے شہر لاہوروں دا تا آئے بغدہ قومی رغوص بھی آئے
کلیر چوں سابر بھی آئے جلی چوں خوا جا
کتب بھی آئے سونے نو شو بھاک بھی آئے
سونے نو شو بھاک بھی آئے آئے نے سچار چڑیاں بول دیاں
بول دیاں بابا دے دربار چڑیاں بول دیاں
لاہور قصور بکھاڑا آیا سائی وال بھی سارا آیا قیسل آبادیاں نے دھیرا لیا
بابا سب دے کرم کمایا بابا سب دے کرم کمایا
جی سرکار چڑیاں بول دیاں بول دیاں بابا دے
دربار چڑیاں بول دیاں
پندش کردے فیض نرالے بابا سارے دھگنوں پالے ہر مگتے دے دکڑے ٹالے
قسم خدا دی جنتاں ہالے قسم خدا دی جنتاں ہالے پھل گینے بازار
بول دیاں بابا دے دربار
چڑیاں بول دیاں
بول دیاں بابا دے دربار چڑیاں بول دیاں
بھاک پتن دہ پیر پیاراں علی نبی دی رکھ دہ پاراں
آئیو چک دا اے جگ ساراں
چڑیاں بول دیاں بابا دے دربار چڑیاں بول دیاں
پندش کردے فیض نرالے پھل گینے بازار بول دیاں
اکیاں نال فرید دلالے
زندگی اے دن چار چڑیاں بول دیاں
بابا پلولیاں دے پیار اچھڑے مل دے اس دوار
جنتان دے دار کھل گئے سارے
لنگ جواروار چڑیاں بول دیاں بابا دے دربار چڑیاں بول دیاں
گنجا مندی گنج شکر دی چان نرالی اے دے دار دی
جنت وی اے دے کھر دی اے دی اپ اے دے نال لڑ دی
چڑیاں
اے پیغام سناو
کھیڑیاں اے اس دواریں آو
کھناو دن دین دین ااو
بابا انا دے بھاگ جگاون بابا
چڑیاں بول دیاں بابا دے دربار چڑیاں بول دیاں
چھاولی مشیخ چو بابا آئے اے دی در شہر
وچ دیرا لائے اے دی در نکاک پتن بڑھائے
ارکوں دے نوان بچایاں
گنج شکر سرکار چڑیاں بول دیاں بابا دے دربار چڑیاں بول دیاں
سابر میرا کون جگنج شکر دا دیرا سابر غرقاں ولی اے کیرا جیدا کلی اردے
وچ دیرا جیدا کلی اردے وچ دیرا جیدا کلی اردے وچ دیرا علی دا اے دل دار
چڑیاں بول دیاں
بابا دے دربار
چڑیاں حق دا کلمہ
بولن ستے ہو اے دیاں اکھیاں کھولن چلو میں آئے پشتی دولن
قسم خدا دی کدے ندولن
جڑے اون سبا دربار چڑیاں بول دیاں
ایس دوار او ملن شفاں سب دیاں ہون قبول دواں
چڑے لیندیاں اتھوں مان گنج شکر دے صدقے داں
دا غم خار چڑیاں بول دیاں بابا دے دربار
چڑیاں بول دیاں
چڑیاں اتھوں گنج شکر دی شانت صدقے جائے
کن لاپے گل سن لو ساڈی قصہ آج سنائے
اک نواب سی کانی پات دا او دی بچی بہت بیمار سی
دولن ٹرن دھرن توں یارو ہر گلوں لاچار سی
خوص نواب نے ملک ملک چوں بید حکیم بلائے
لیکن وہ بھی ساری او دی مرض نو سمجھ نہ پائے
پھر بلایا بھک نجومی فرج کہ ذر تے مالے
کچھ آؤ ستو اپنی پیاری ای دے لیخ دہالے
کھر کے امل رمل دا خوص نواب نو دسے
پھیڑا تھی نو کھاگ بدن وچ جتے بابا وسے
تو بچی نو لے کے آیا کھا کے دھر تے دکھ سنایا گنج شکر دے کرم کمائیا
اس بچی دا مرض مکھایا جیڑی سی بیمار چڑیا کھول دیا
ساندلگار دے کھین سے آنے بے اولاغ سمائی
بھوے بھوے فکتر لب دی کھاگ بدن چھ آئی
سابر دے آنکھا دے دار کھان سوالی ہوئی
حال سنایا اپنے دل دا دلکھ ولگ تے روئی
روندی روندی لش گر گئی تے خواب اولڈا آیا
اک دربیشن ون دا پتاوں دے ہتھ پھڑھایا
اس مائی نے بندہ پتا اپنے موچ کھایا
ہوندے سالن بھوتی دے سونا لال کھڑایا
اک لات جے ماں آوند اے تو دلی مرادا پاوند روندیا آوند ہس دیا جاوند
خودان دے وچ لال کھڑاوند آجو واروار چڑیا گول دیا
اک بندہ غربت دا روگی بھوتیں خون بے والا
اپنے اپن رو رو اپنے دلیں کون سمھالا
کھا گئی میرے دھنمند اے مبتد دی بیکھاری کھا
کھا کرنا کہندا بھوند تے دنمچ کئی کئی واری
نوچندی جمعہ راتن بندہ تھربا بادے آیا
آکے اپنے دل دا دکڑا سارا کھول سنایا
نظر پئی جد روزے دے والا کہا آجب نظارا
خیران ہند دا بیکھیا اونے خاد قدب دا پیارا
ملو زر دی بارش پیتو پاک پتن دے ماہی
پینن گے جا غربت مک گئی ہر نوچندی یانی
پنج تن پاک دے نام دا لنگت اتے آور تھانی
نوچندی جمعہ راتن آئی پاپا دی باراتن آئی قسمت آلی راتن آئی
عولی علی دی راتن آئی عولی علی دی راتن آئی
کھر لو آج دیدار چھڑیاں گھول دیاں گھول دیاں پاپا دے دردار
سی جوگی جادوگر پاک پتن مچ رہن دا سی سارا دودھ لیاو کھیتے
سارے شہر نکھین دا سی
بھن نے مینوں دودھ نا دتا کر لو غورت آنے
کر دے بانگا او دے مالد بھک پل بچ نقصانے
جوگین دے لئے دودھ لے کر اک جان دی پیسی مائی
رست چ مل گئے بابا کھچیاں توں توں ایک برائی
پین لگی بابا نو آئی دودھ جوگی تک پچھانا جے
نا پہنچیاں دودھ جوگینو کسے نی مینوں بچھانا
آکیاں بابا نے مائی دودھ وند دے اللہ دی
راتے دودھ مل جائے گا توں ایک دسائی عزمہ کے
مائی نے من لئی کھل بابا سارا دودھ ورت آیا
مل گیا دودھ دودھ مائی جدو پیر جٹر وچ پھایا
گلی گلی چ ہوکے دے بھائیوں مسکی نے
رحمت بن کے آیا ایک پیر فریدو بھی نے
خبر سنی جد جوگی نے یہ جوگی بڑا قبر آیا
آگے بابا گنج شکرنہ او نے آدھا لیا
کہنے لگا میں اگڑنے لگیاں ہاں عصمانہ والے
پھیر میں اینو من لائنگا جے لائنگا مینو تھلے
یارو مان جوگی دا ٹھٹیا چاہ کھڑاوا اونو ٹھٹیا
ہر
بابا توں عظمت مل دی کالے کھانو شورت مل دی اے توقیر نوں قسمت مل دی
شیرداد نوں عظمت مل دی آ جو اچھ کتار چڑیاں بھول دیاں
بھول دیاں بابا دے دربار
چڑیاں بھول دیاں بھول دیاں بابا دے دربار