ਹੋ ਕੀਲੇ ਵੇਚ ਕੋਠੀ ਬੀਲੋ ਪਾਈ ਪੀਂਡੋ ਬਾਰ ਬਾਰ ਸੈਮ ਤੀ ਨਾ ਕੀਤੀ ਸਰ ਪਾਂਚੀ ਆਪਾ ਹਾਰ ਵਾਰ
ਤੇਨਾ ਤੋ ਬਣਾਦੇ ਸਾਨੂ ਤੀਕ ਲੇਦਾ ਦੇਨੇ ਨੀ ਬਾਲੇ ਪਕੇ ਹਾਟ ਦਾ ਏ ਸਾਚ ਦਾ ਸਾਂ ਜੀਮੀਦਾਰ
ਆਪਾ ਹਾਰ ਯੇ ਨੀ ਫੇਰ ਕਦਾ ਬਾਦੀ ਆਰ ਕਾਨੇ ਆਪਾ ਹਾਰ ਯੇ
ਹੋ ਰਾਸ਼ਿਆਰੂ ਪਡ਼ਕੇ ਕਦੇ ਨਾ ਪੈਰ ਪੋਟਦੇ ਸਾਬ ਕੁਝ ਪਲਿਆ ਕਦੇ ਨਾ ਫੀਲ ਚੋਕਦੇ
ਹੋਣੀ ਹੋਣੀ ਦਾ ਸਾਂਗੇ ਕਦਾ ਦੇ ਆਸੀ ਕੋਣੀ ਮਾਜੇ ਆਲੇ ਸੋਖੇ ਕਥੇ ਗੁਣੀਯੇ ਚੇ ਆਉਨੀ
ਹੋਣੀ ਮਾਜੇ ਦਿਉਡੀ ਲਾਨ ਜੀ ਕੁਦਰਤੀਆ ਆਖਨੀ ਰੀਤਮ ਏਕਾਰ ਚੋਨਾ ਬਾਰ ਜਾਂਦਾ ਜਾਤਨੀ
ਦੇਲਦਾਰ ਬੰਦੇਆਂ ਦੇਲਾਂ ਦੇ ਅਸੀ ਠਾਗਨੀ ਬਾਰ ਬੀ ਕੀਓ ਤੇ ਫੇਸ਼ ਕੋਡੇਆਂ ਦੀ ਆਗਨੀ
ਆਓ ਮੇਤਰਾਂ ਦੀ ਕੋਠੀਯ ਤੋਂ ਦੇਸ ਦਾਈ ਪੇਂਡ ਨੀ ਮਾਪੇਆਂ ਤੇ ਯਾਰਿਆਂ ਤੁਂ ਵਾਰ ਦੇ ਆਜੇਂਦ ਨੀ
ਚੈਂਡੀ ਗਾਡੋ ਰੂਟ ਪੇਂਡੋ ਪੇਂਡੋ ਚੈਂਡੀ ਗਾਡ ਨੀ ਰਾਬ ਨਾਲ ਕਾਦਾ ਕੁਤੇ ਬੀਲਿਆਂ ਦਾ ਡਾਰ ਨੀ
ਜੇਮ ਵੇਚੋ ਲੀਵ ਨੀ ਕਡਾਉਂਦਾ ਮੁਣਾ ਤੁਕਿਆਂ ਵੀਰ ਸੋਂ ਦੇ ਟਪਰ ਦੇ ਗੋਲ ਦੇ ਰੀ ਦੁਕਿਆਂ
ਤੋਡ਼ਦਾ ਕੁਡ਼ਤੇ ਦੇ ਫੈਨ ਬਾਹਾਂ ਕਾਫਾਂ ਕੋਲੋ ਟਾਂਗਦੇ ਰਾਫਲਾਂ ਦੇ ਖੋਨ ਨੂ ਦਾਰਿਆਂ ਨੀ ਮਾਂਗਦੇ
ਮੋਚੀ ਉਤੇ ਏਕ ਦੁਝਾ ਪੋਕਟ ਜੇ ਹਾਤ ਨੀ ਸਾਡੇ ਰਾਲ ਰੇਂਗਦੇ ਆਲਾਥਾਂ ਦੇ ਬੀਲੋ ਲਾਥ ਨੀ
ਬੇਖਨ ਨੂ ਆਡਬ ਪੁਲਾਈਡ ਸਾਡੇ ਬੋਲੀ
ਮੋਲ ਦੱਸੇ ਪੇ ਆਜੋ ਗਤੀ ਦੇ ਗੇਰ ਕੋਡ ਨੀ