Μουσική
Glock 1.9, σιρήνες περιπολικά
Ακούω τη σφαίρα στα τσάλι και έτσι σπορώνομαι πραγματικά
Σκαώ πάντα κεντρικά
Κι όχι δεν κρύβομαι μέσα στα στενά
Αν είναι να σουρθεί θα σουρθεί και θα σου φαίνεται σαν πρώτα πριλιά
Σαν κέρινα ομοιώματα παγώνουνε οι φλάκες
Όταν καταλαβαίνουν πως θα πέσουνε δυο φάπες
Και τρεις και έξι νομίζουνε χάστλαροι
Μα η καρδιά τους δεν θα αντέξει
Κι οι δύο έχουνε τρέξει
Ποτέ στην ώρα μου δεν σκαώ
Το καλάμι όμως δεν καβαλάω
Παίζουμε σε δικό μου τερέν
Πρέπει να χωρίσω ολόκληρο το τέν
Για να δω την ώρα θέλω ολόκληρο Big Ben
Κι όταν θα έχεις εις τη σέντρα θα βγαίνουμε
Cash color face full face
Οι μέρες εκδρομίζα way days
Και στρώνω τις γράμμες white
Μαύρη ζάκετα μου με άσπρες γράμμες
Δικάστικες πίνες
Δεν ήρθα απ' το παλάτι
Τα ροστάκια ψάχνουν γιονάτι
Καταπίνουν σαν τον Μπάκμαν το χάπι
Βενζίνη σακούλα φαρμάκι
Πόσο θα μπάρει ένα γυροάσο το μπάνι
Σακούλα γεμάτο παπάδι
Έχω για weapon τρυπάνι
Τα βλέπει όλα το μάτι
Στην κάμερα γυρίζω πλάτη
Θα σε πετάξω απ' το σάρτ
Checkmate και ρουα μάτι
Φωνάζω γαμιούνται τα μάτι
Φωνάζω γαμιούνται τα μάτι
Θα σε πετάξω απ' το σάρτ
Checkmate και ρουα μάτι
Φίλε
Το ποτίκι και στο μέλλον θα λακίσει
Θα μας φάει και θα πάει να μιλήσει
Τόσα χρόνια απ' τη ζωή μας θα μας φάει
Και τις μέρες μία μία θα μετράει
No fees, no keys, no trouble
Δεν μάσαω τα λόγια μου, no mumble
All in και κάνω gamble
Με γάντια έξω πλύζομαι
Κι είμαι ready to rumble
Με γάντια έξω πλύζομαι
Κι είμαι ready to fight, ναι
Είναι loser για το παίζουνε το boy
Φτώχεια δεν είναι ντροπή
Δεν θα ironευέσαι λέγοντας broke boy
Είσαι no boy
Κάτσα τον boy
Game over δεν έχει για σένα game boy
Το πόθι σιάπι κατήλ
Πίνω και ρίχνω κατήλ
Την τύχη μου παίζω με πράσινο
Κι όχι δεν είναι τριφύλι
Κι όχι δεν είναι
Μου αρκούνε τρεις φίλοι
Να είναι πίστης ασκήλη
Doggo father εμπρός τους
Δεν θα μείνει ο εχθρός τους
Τώρα από ανωτέρους άκου στις απειλές
Πιάστηκε στη φάκα
Με τις διαταγές
Μιζέρη ζωής ασκέτος
Και αχτυπητός νες
Ζόμπι μες στον δρόμο
Σαν να ναι απ' το ρες
Παρατηρεί και κοιτάει
Στοχοποιεί και μιλάει
Τρίτο μάτι στο Λονδίνο
Πες στο Λονδονάι
Είναι εκεί λιλουμινάτη
Με το δάχτυλό μας δείχνει
Και τους λέει νάτη