अवधूतगेता अथप्रथमोध्यायः
ईश्वरानुक्रहादेवः पुम्सामत्वैतवासना
महत्भयपरित्राणात्वि प्राणामुपजायते
एनेदं परित्राणात्वि प्राणामुपजायते
पूरितं सर्वमात्मनै वात्मनात्मनी
निराकारं कधंबन्दे यभिन्नं सिवमव्ययं
पंचभूतात्मकं विश्वं
पंचभूतात्मकं विश्वं
मरेचे जेलसन्यिभं
कस्याप्यवो नमस्कोर्या
महमेको निरंजनाहा
आत्मैवकेवनं सर्वम्
भेदा भेदा
वेदोन वेद्यते
अस्तिनास्ति कथंधं ब्रोया
विस्मयः प्रतिभातिमे
वेदान्तसार सर्वस्वं
ज्ञानं विज्ञानं एवच
आहमात्मा निराकारः
सर्वम् व्यापीस्वभावतः
योवैसर्वात्मको देवो
निष्कलोगगनोपमः
स्वभावनेर्मलः सुत्थः
सैवायंदसंशयः
आहमेवाप्ययोणनतः
सुत्थविज्ञानवि
सुखम् दुख्खम् नजानामे
कथम् कस्यापिवत्तते
नमानसंकर्म शुभाशुभम्मे
नकाईकं कर्म
शुभाशुभम्मे
नवाचिकं कर्म
शुभाशुभम्मे
ज्ञानामृतंशुथ्थमतीन्द्रियोहं
मनोवै गघनाकारं
मनोवै सर्विज्ञानामे
पर्वदो मुखं
मनोदीतं मनः सर्वं
मनः परमाथतः
अहमेकमिदं सर्वं
व्योमातितं निरंतरं
पस्यामि कथमात्मानं
प्रत्यक्षम् वातिरोहितं पमीवमेकं हि कथम्नभुत्यसे समं हि सर्वेशु विम्रुष्टमव्ययं
सदोधितो सित्वमखंडितह प्रभू दिवाच नक्तम्च कथम् हि मन्यसे आत्मानं सततं विद्धे सर्वत्रैकं निरंतरं
अहं याता परंच्या
खेयम खंडम् खंड्यते कथम् नजातो नमुतो सित्वम् नते देहः कदाचना
सर्वं ब्रह्मीति विख्यातं ब्रह्मीति बहुधाश्रति ही
सबाह्याप्यन्तरों
सित्वम् सिवह सर्वत्र सर्वदाः इतस्ततः कथम् भ्रात्तः प्रधावसे पिषाचवत्
सम्योगस्च वियोगस्च बर्द्धते नजते नमे
नत्नत्वं नाहं जेवाद्धाः
प्यगन्नीतं सर्वमात्मैवकेवलं
शेप्तादिपंचकस्यास्य।
नैवासित्वं नतेपुनह।
त्वमेवपरमं तत्वमतह
किम्परितप्यसे।
जेन्मं रुत्युरुँ
प्रणते चित्तम् बन्ध मोक्षवु शुभाशुभो। कथन् व्रोधिशिरेवत्स नामरूपं नदेनमे।
अहो चित्त कथं भ्रान्तः प्रधावसि पिषाचवत् अभिन्नं पस्यचात्मानं रागत्यागाचुखेभवा।
त्वमेवतत् त्वम्हि विकारवत् चितं।
निष्कं पमेकं।
त्वम्हि विमुप्ष विक्रहं।
नतेच रागो ह्यतवा विरागः।
कथं हि संतप्यसि कामकामतः।
वदन्ति शुरुतयः।
सर्वाह निर्कुणं।
शुद्ध मव्ययं।
आसर्यं।
परीरं समं तत्वं तन्मां।
विद्धिन संशयः।
साकारं अन्रुतं विद्धि निराकारं।
निरंतरं।
एतत् तत् त्वो पदेसेनन।
पुनर्भव संभवः।
एकमेवसमं तत्वं वदन्तिहि विपस्चितः।
रागत्यागात् पुनस्चित्धमेकानेकं नवेध्यते।
अनात्मरूपं चकधं।
समाधिरात्मस्परूपं चकधं।
कई पहच्चित्त जोड़ाते चना।
अस्तीतिनास्तीतिकथं।
समाधेरमोक्षस्वरूपं।
यदि सर्वमेकं।
विसुत्थोषिसमं तत्वं।
विदेहस्त्वं जोम्ययह।
जानामीहन जानामीहन।
तत्वमस्यादि वाक्येण स्वात्माहि प्रतिपादितः नेति नेति शुति भ्रोयादनुतं पाँच भौतिकं।
आत्मन्ये वात्मनासर्वं त्वयापूर्णं निरंतरं। ध्याता ध्यानं नते चित्तं निर्लच्छं ध्यायते कथं।
सिवं न जानामि कथं वदामि।
आहं शिवस्चेत्परमाथतत्वं समस्वरूपं गगनोपमंचं।
नाहं तत्वं समं तत्वं कल्पनाहेतुवचितं।
ग्राह्य ग्राह कनेर्मुक्तं स्वसं वेक्यं कथं भवेत।
अनन्तरूपं नहि वस्तु किञ्छित् तत्वस्वरूपं नहि वस्तु किञ्छेत।
आत्मैकरूपं परमाथतत्वं।
नहिंसको वापिनचाप्यहिम्सा।
विशुद्धोसी समं तत्वं।
विदेहमजमव्ययं।
विप्रमं कथमात्माथ्थे।
विप्रान्तोहं कथं पुनहा।
घटि भिन्नि घटाकासं।
सुलीनं भेदवचितं।
सिवीन मनसाशुद्धोन भेदः प्रतिभातिमें।
न घटो न घटाकासो।
न जीवो जीव विक्रम।
केवलं ब्रह्मसंवित्थे।
वेत्यवेदगवज्जितं।
सर्वत्रसर्वदा सर्वमात्मानं सततं ध्रोवं।
सर्वं शून्यमशून्यम्च।
तन्मां विथ्थिन संप्षयः।
वेदान लोकान सुरान यज्ञ।
वर्णाश्रमो नैवकुलम्न जातिही।
न धूममार्को न च दीप्तिमार्को।
ब्रह्मै करूँ।
प्रद्धुम् परमाथ तत्वं।
व्याप्य व्यापकनेर्मुक्तः।
त्वमीकः सफलं यदि।
प्रत्यक्षं चापरोक्षं च यात्मानं मन्यसेकथं।
अत्वैतं केचि दिधिम।
द्वैतं मिच्छन्ति चापरे।
समं तत्वं विन्दंति।
द्वैता द्वैत विवचितं।
श्वेता दिवर्ण रहितं।
शेप्ता दिगुण वचितं।
कथयंति कथं तत्वं।
मनो वाचाम गोचरं।
येदान्रुतमिदं सर्वं।
देहादिगगनोपमं।
तदाहि प्रह्मसंपेत्ति।
नतेद्वैत परंपरं।
परेण सहजात्मापि यभिन्नह प्रतिभातिमि।
व्योमाकारं तधै वैकं।
ध्याता ध्यानं कथं भवेक।
यत्करूमि यदश्णामि।
यत्चुहु ध्यानं कथं भवेक।
तोमिद दामियक येतत सर्वं नमि।
किंचित् विषुथ्व हमह जोव्ययह।
सर्वं जगत् विथ्वी निराकृति दं।
सर्वं जगत् विथ्वी विखारहीनं।
सर्वं जगत् विथ्वी विकारहीनं।
सर्वं जेगत्वित्थी विशूत्थ देहं। सर्वं जेगत्वित्थी सिवैकरूपं।
तत्वं त्वं नही संदेहः किम्जानाम्यथवापुनः असंवेत्यं स्वसंवेत्यं मात्मानं मन्मुञ्यसेकथं।
माया माया कथं तात चाया चाया।
यान वित्यते तत्व मेकमिदं सर्वं व्योमाकारं निरंजनं।
आदि मत्यांत मुक्तोहं न बुद्धोहं कदाचना।
स्वभाव नेर्मलह शुत्थ।
इतिमे निष्चितामतिही।
माहदादि जगत सर्वं न किञ्चित् प्रतिभातिमे।
ब्रह्मैव केवलं सर्वं कथं वर्णाश्रमस्थितिही।
जानामि सर्वथा।
सर्वमहमेको निरंतरं।
निरालंभमशून्यम्च।
शून्यम्योमादिपंचकं।
नशन्धो नपुमान्नस्त्रे।
नबोधो नैवकल्पना।
सानन्दोवा निरान्नस्त्रे।
मन्मुण्यस्त्देकथम्
सेडन्गयोगाण्नतु नैवशुध्थम्
मनोविनासाण्नतु नैवसुध्थम्
गुरूपदेष नतु नैवसुथ्थम्
स्वयम्चतत्वं स्वयमेवबुथ्थम्
नही पिंचात्मको देहो विदेहो बत्तते नही आत्मैव केवलं सर्वं तुरेयं चत्रयं कथं।
नबत्थो नइव मुक्तोहं नचाहं ब्रह्मणः प्रुथक् नकत्ता नच भोगताहं व्याप्य व्यापकवचितः।
यथा जलम जलेन्यस्तम सलिलं भेदवचितम।
प्रकृति नेचने न es forgiving.
पुरुषम् तत्वदपिन्नम् प्रतिभातिमे यदिनामनमुप्तोसी नबद्धोसिकदाचना।
साकारंच निराकारमात्मानं मन्यसेकतं। जानामिते परम्रोपं प्रत्यक्षं गगनोपमं।
यथा परम्हिरोपं यन्मरेचि जलसनिभं।
नगुरुर्णूपदेशस्च नचूपाधेर्णमेक्रियाँ।
विदेहं गगनं विथ्थि विशुथ्थोहं स्वभावतः।
विशुथ्थोस्यशरीरोसी नतेचित्तं परात्परं।
अहं चात्मापरं। तत्वमिति बघ्मतुं नलच्छसे कथं रोतिशिरेचित्तः।
रोतिशिरेचित्तः य आत्मैहात्मात्म ना भव।
विभवक्ष कनातीत्तमत् वैतुम् परमामृ तम्।
य आत्मै वाद्मआत्मद्धम भव।
नैवबोधो नचाबोधो नबोधाबोधैवच यस्येत्रुषः सदाबोधः सबोधो नान्यथाभवेत्
ज्ञानं नतत्को नसमाध्योगो नदेसकालो नगुरूपदेशः स्वभावसं वित्तिरहंच तत्वमाकासकल्पं सहजंध्रुवंच
नजातोहं रुतोवापी नमित्रुषः
मेकर्मशुभाशुभं विशुथ्थं निर्कुणं ब्रह्माः बन्धो मुख्तिही कथं ममाः
यदि सर्वगतो देवः स्थिरः पूर्णो निरंतरः अन्तरं भिनपश्यामी
सबाह्याप्यं तरह कथं
स्पुरत्येवा जेगत्कृत्स्नमः खन्डित निरंतरं
आहो माया महामोहो द्वैता द्वैत विकल्पना
साकारंच निराकाँ
नेति नेती तिसर्वदा भेदा भेद विनिर्मुक्तु वत्तते केवलह शिवह नतीच माताच पिताच बन्धूर्णतेच पत्नीन सुतस्च मित्रम।
नपक्षपातो नविपक्षपातह कथम्हि संतप्तिरियम्हि चित्ते दिवानत्तम् नतीचित्तम् उदयास्तमयो नहीं।
विदेहस्या शरीरत्वं कल्पयंति कथम् बुधाँ।
ना विभत्वतं विभत्वतंच नहीं दुख्ख सुखादिच नहीं सर्वं असर्वंच।
विठ्थि चात्मानमव्ययं नाहं कत्तान भोक्ताच नमे कर्मपुराधुनाम्।
नाहं कत्तान भोक्ताच नमे कर्मपुराधुनाम्।
नमे देहो विदेहो वा निर्ममेति ममेतिकिं।
नमे रागादिको दोशो दुखं देहादिकं नमे।
आत्मानं विथ्थि मामेकं विशालं गगनोपमं।
सखे मनह किंबहु जल्पितेन सखे मनह सर्वमिदं वितक्यं।
यत्सारभोतं कथितं मायातेत्वमेवं।
तत्वं गगनोपमोसि येनकेनापि भावेन यत्रकुत्रमृतापि।
योगिनस्तत्रलियंते घटाकाशमिवांबरे।
तीठे चान्त्यजगेहेवां।
तीठे चान्त्यजगेहेवां।
नष्टस्पृतिरपित्यजन्।
समकालेतनुमुक्तः।
कैवैय व्यापकोभवेत्।
धर्माथकाममोप्षाम्ष्च।
विपदादिचराचरं।
मन्यन्ते योगिनः।
सर्वंमरीचिजलसन्निभं।
अतीतानागतंकर्म।
बत्तमानंतथैवच।
नकरोमिनभुञ्जामि।
इतिमेनिस्चलामतिहि।
सुन्यागारेसमरसपूत।
सिष्ठन्नेकः।
सुखमवधूतः।
चरतिहिनग्नक्यक््वागर्वं।
विंदतिकेवलमात्मनिसर्वं।
तृतयतुरेयम्नहिनहियत्रां।
विंदतिकेवलमात्मनितत्रां।
धर्मा धर्मो नही नही यत्र, बद्धो मुक्तह कथमिह तत्र, विन्दति विन्दति नही नही मंत्रं, चंदो लक्षणं नही नही तंत्रं,
समर समज्ञो भावितः पूतः, प्रलपितमेतत् परमवधोतः, सर्वशोण्यमशोण्यम्च, सत्यासत्यम्नवित्यते,
स्वभावभावतः प्रोक्तं,
शास्त्र,
सम्वित्यपूर्वकं,
इति प्रथमोध्यायः,
अथद्वितियोध्यायः,
बालस्यवाविषयभोगरतस्यवापिमोध्खस्या,
सेवकजनस्यगृहस्थितस्या,
एतद्वित्यपूर्वकं,
गुरोहोकिमपिनैवनचिन्तनेयम्रत्नम्,
कथंप्यजतिकोप्यशुचोप्रविष्ठं,
नैवात्र,
अवधूतगीतसमाप्तः,
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật