अथः गोपाल सहस्रिनाम्
श्रीगणिशाये नमः पार्वत्युवाचः।
गोवरि प्रच्चति शंकरम्
ब्रह्मान्डाकिले नाथस्वं
सृष्कि संहारे कारकह।
त्वमेव
पूज्यसेलाकेर
ब्रह्मविष्णुसुरादिभिहि नित्यं पठसि देवेश कस्यस्तोत्रं महेश्वरः।
आश्रमिदमत्यंतं
जायते ममः शंकर,
तत्प्राणेश महाप्राज्य
संशयं चिंदिशंकर।
श्री महादेव
वाच्च दन्यासी कृत पुन्यासी,
पार्वते प्राण वल्लभे,
रहस्याती रहस्यं च
यत्प्रच्छसी वरानने।
स्रीज्वभावान महादेवि पुनस्वं परिप्रच्छसी,
गोपनीयं गोपनीयं, गोपनीयं प्रयत्नतः। दत्ते
चसित्निहानिहिस्यात्तस्मात्यत्नेन गोपये।
इदं रहस्यं पर्मं पुरुषात् प्रदायकं,
धनरत्नोगमाणिक्यं तुरंगं गजाधिकं,
ददाती स्मर्णादेव
महामोक्ष्य प्रदायकं।
योसो
निरंजनोदेविष्चत्स्वरूपी जनाधनः,
संसार सागरोतार कारणाय सदानणा,
ततो लोका महाभूदा विष्णु भक्ती विवर्जितः,
निष्चं
नाधिकच्छंति पुनरे नारायणोहरि।
श्रीकृष्ण चंद्रो भगवानन्दन्दो गोपवरोध्यतः,
धर्गी रूपिनी माता यशोदानन्ददाईनी,
द्वाभ्यां प्रायाचितो नातो देवक्यां वसुदेवतः,
ब्रह्म नाम् भ्यर्तितो देवो देवै रपी सुरेश्वरी,
उन्यम् उकुंदोपी मुर्ली वेदरेचिका,
तयासाध्वर्व
चहकृत्वा ततो जातो महीतले,
संसार सार सर्वस्वम् शामलं महदुच्वलं,
एतच्योतिरहं वैत्यं चिंत्यामी सनातनं,
गौरते जो विनायस्तु
शामते जख्षह समर्चये,
जपेद्वाध्यायते वापी ससबेपात कीशिवे,
सब्रम्हाहा सुरापीच स्वरंस्तेई च पंचमहा,
एतैर
दोशेर विलिप्पिते जो भेदान महीष्वरी,
श्रीकृष्णेन ततः प्रोक्दम् राधाये नारदायच,
ततो नारदतः सर्वं विरिलावैश्णवास्तता,
श्रीकृष्ण चंद्रभक्ति रूप पलः प्राप्तै,
जपे विनियोगः,
ओमें लीम लीजम्, श्रीम् धीम् शक्तेहे,
जपे विनियोगः,
ओम् नारदिर्शे नमहर्ष्यस्य,
अनुष्टुप् चंदसे नमो मुखे,