Að helski vor jís, eus er endarlega gott,
svo gott að þið kann að jú segjís.
Þú agdið þig blæver til skóvisk og sport,
fór verðens og mækan fór lækís.
Með frilsur en og með hans sælige hjort,
som fylgur ham eftir og lúðir hans úr.
Og yngang hans reytið skal arfið.
Með guds fólk, ég dér fór vil drage af stíð,
eða í kór strax på vajen den trangi.
Pór hefðið.
Það einn sæði sörken mig,
ventar eitt stíð,
vor ég skal leið hærlíkið prangið.
Með klöðarni beitið með palmer og krans,
og sinnið som sóla,
en þau svo í fólði glans.
Og gefð þú þenn tæmi var komin.
