Kondu menn ég út á meðan fölgd hér húmar aðog kyrði fyllt sér ánga, fangar leið sem fundast aðmig langar þig að leiða undir sól, setjus glóðog fá þér kannski að hveða, lítið saglust ljóðÞú feitt mig, hefur laungu og fangað í mér þrásem ferðast vildum víða yfir fjöldlinn, *** og gráfyrir sumur seitt að fatta að nóti hún er kvöldþó degi skýnir sól mín með gleði fram á völdsvo vildu með mér ganga meðan sól í vestri sæstog stjörnu hafa himnigömlum vana vest við gætum rökkur gengiþar til fugglum ber á stjá og morgun róði döggumgróðrýsastur áporþjóðið fag það erfaldirÞað er það.
Đang Cập Nhật
Đang Cập Nhật
