آئی آشکاں کردی بیا فیکرِ منے بے چارکن
اے یا سنگی کوئیت بے ساز اے یا بشار حوازکاں
اے نہ سنگی کوئیت بے ساز اے نہ بشار حوازکاں
اردو دستم را بگی مصلہ غلام اصطادکم
اردو دستم را بگی مصلہ غلام اصطادکم
وچوچا کیرش برایا وصن رویت کم شوا
پیالہ ای کنچای بے دست کئی میانت خم شوا
آئی روزی نو میدی بیا یا آشنا دشمن شوا
غم جدا شادی جدا دولت جدا دشمن شوا
غم جدا شادی جدا دولت جدا دشمن شوا
آیا لا یارجان و فرمانم نہ کردی
اے ایمی حرف بے زبانم نہ کردی
آپا مکتب خانہ اے اشقی تو بودم
آئی سبق دادی کہ وستازم نہ کردی
آمدم تازہ باسو یک تو مگر دانس مارو یک
یک دو سی چار آئی ستم گر او جاد گر آئی ستم گر او جاد گر
آلہ بات باسم زبانت برگی نئی بود
مرا وعدہ بلہ بھائی تو غیب
آ مرا وعدہ بلہ بھائی تو فردہ
آ ندان ستم کہ فردہ یہ تو غیب
آمدم تازہ باسو یک تو مگر دانس مارو یک
یک دو سی چار آئی ستم گر او جاد گر
آئی ستم گر
او جاد گر
کسی کی حاشق ہے اسی نہ دارا جان
بغیر از گیریہ خاموشی نہ دارا جان
دل عاشق مثال گرگی گشنا جان
کی یار از یار فراموشی نہ دارا جان
آ مجنون نہ بودم مجنونم کردی از شہر قندوز بیرونم کردی
آ مجنون نہ بودم
مجنونم کردی
از شہر قندوز بیرونم کردی
اگر یاری منی برمن وفا کو جان
سکھن ہائے مرا پیشت نگا کو جان
سکھن ہائے مرا باکس نہ گوی جان
اگر گفتی رفیقی راری ھا کو جان
آ مجنون نہ بودم
مجنونم کردی
از شہر خودت
بیرونم کردی
اے مجنون نہ بودم مجنونم کردی
از شہر قندوز بیرونم کردی