ਤੁ ਕੋਸ਼ੇਸ ਕਰ ਭੁਲਾਮਨ ਦੀ ਮੈ ਖਾਬਾਂ ਵੀਚ ਨੱਜਰ ਆਸਾਂ
ਮੈ ਅਖ਼ਬਾਲਾਂ ਦੀ ਹਰ ਸਫੇਤ ਕੀਤਾਬਾਂ ਵੀਚ ਨੱਜਰ ਆਸਾਂ
ਸਵਾਲਾਂ ਵੀਚ ਨੱਜਰ ਆਸਾਂ ਜਵਾਬਾਂ ਵੀਚ ਨੱਜਰ ਆਸਾਂ
ਜੀ ਛੇਡ਼ ਪੀਗਾਲ ਫੁਲਾਂ ਦੀ ਗੁਲਾਬਾਂ ਵੀਚ ਨੱਜਰ ਆਸਾਂ
ਵੈਫਾਦਿ ਅੰਮਾਣਾਂ ਦੀ ਮਾਤਾਬਾਂ ਵੀਚ ਨੱਜਰ ਆਸਾਂ
ਤੀਰਿ ਦੁਮਨਤ ਜਬਟਨ ਲਈ ਉਕਾਬਾਂ ਵੀਚ ਨੱਜਰ ਆਸਾਂ
ਮੈਰੀ ਖੁਰਬਤ ਨੁ ਰਾਕ ਕੇ ਪਾਸ ਕੱਦੀ ਤਾ ਸੋਚ ਯੈ ਜਖਮੀ
ਮੈਰਾਦਾਂ ਵੈ ਜਮਾਨੇ ਦੀ ਨੱਵਾਬਾਂ ਵੀਚ ਨੱਜਰ ਆਸਾਂ
ਦੋਤ ਨੁ ਕਾਡੀਆ ਜਮਦਾਈ ਮਰਵਨੀਆ ਮੀਰਗਾਨ ਆਸਾਡੀਆ
ਆਸਾ ਤੀਰੇ ਖੁਖਮਤ ਸੇਰਕਤ ਨੋ ਚਾਡਾਡੇ
ਨੀਵੀ ਆਯੁ ਥਾਈ ਡੋਲਾ ਜੁਤ ਤੋ ਨੀਵਾਯਾਰੇ
ਆਸਾ ਤੀਰੇ ਖੁਖਮਤ ਸੇਰਕਤ ਨੋ ਚਾਡਾਡੇ
ਦੇ ਜਰਕ ਮੈਂ ਮੁ ਸਤਾਯਾ ਨਕਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮੂਡ ਇਂਚ ਬਣਾਯਾ ਨਕਰ
ਨਾਵਾਜਿਕ ਦੇਲ ਭੀ ਕੋਲਾਯਾ ਨਕਰ ਦੁਸਿਮਾਨ ਦਾ ਫੋਟੁ ਵੀ ਖਾਈਡਾ ਨਕਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮੁ ਲੀਕਿ ਮੀਟਾਯਾ ਨਕਰ ਸਰਕਾਰ ਇਦਾ ਮੂਡ ਇਂਚ ਬਣਾਯਾ ਨਕਰ ਤੁ ਬ
ਤੇਰੀ ਪੀਚ ਲਗੀਦ ਹਾਜਾਰ ਛੋਲੀਵਤੇ ਆਈ
ਬਤਾ ਨੇ ਕੋਈ ਸਨੁ ਭੀਚਾ ਪੀਵਾਯਾ ਨੇ
ਨੀਮੀਆਂ ਛੋਈਂ ਧੋਲਾ ਜੀਤਿ ਤੋ ਨੀਮਾਯਾ ਏ
ਅਸਾ ਤੇਰੀ ਹੂਕਿ ਨਕਰ ਸੇਰੀ ਗਨਦਾ ਚਾਯਾ ਨੇ
ਕਾਲ ਬਨਦਾ ਏਕ ਬਤਾ ਨੁ ਤੁ ਬੇਡੀ ਚਡ਼ਿਆ
ਓਸ ਗੈਨਨਾਲ ਮੁਲਖ ਰੁਵਾਈ ਰਖਿਆ
ਅਮੀਰ ਘਰੀਬ ਤੇ ਤਲਲਕ ਦਾ ਕੀਸਾ ਓਸ ਮਜ਼ਬੂਰ ਸੁਨਾਈ ਰਖੀਆ
ਮੁਰਾਤ ਮੀਸਾਲਾਬ ਤੇ ਧੋਕੇ ਸਾਰਾ ਦੀਲ ਦੈ ਜੁਰਮ ਬਡਾਈ ਰਖੀਆ
ਕੀਸ ਸਾਪ ਨੁ ਮਤਾਪ ਹੈ ਸਜਣ ਬਡਾਓ ਸਤੂਰ ਦੇ ਆਤਾਈ ਸਂਝਾਈ ਰਖੀਆ
ਨਰਮੇ ਪੈਖਿਡ ਦੇਲ ਸਾਪ ਦੇ ਰੂਪ ਦੇ ਵੈਚ ਬਂਦੇ ਆਜ ਕਲ ਸਾਈ ਭੀਰ ਦੇ
ਜੀਦਿਗੀ ਦੇ ਸੁਖੀ ਦੇ ਆਰਾਮ ਭੁਣ ਵਾਤੇ ਆਈ ਦੇਰ ਸਾਂਗ ਦੀਲੇ ਤੇ ਪਖਾਰ ਲੇ ਵਾਤੇ ਆਈ
ਸਾਨੁ ਤੇਰ ਪਿਆਰ ਛੁ ਫੈਦਾ ਕੀਡਾ ਆਯਾ ਨੇ
ਨੀਵੀ ਆਈ ਥਾਈ ਧੋਲਾ ਜੀਦਿ ਤੋ ਨੀਵਾ ਆਯਾ ਏ
ਸਾਤੇ ਰੇ ਹੋਂਗ ਸੇਰਿਕ ਦੇ ਜਾਯਾ ਏ
ਉਤਾ ਕ੍ਯੋਂ ਨੇ ਦਰ ਬਿਦਨਾਮੀਆ ਦੋ
ਜੇ ਦੇ ਨਮੀ ਨਮੀ ਸਂਗਤ ਬਡਾਈ ਏ
ਹਤਿ ਰੱਕਿ ਪਾਕ ਕੁਰਾਨ ਤੇ ਰੱਵਸਣ ਦੀ ਕੰਸਮ ਚਚਾਈ ਏ
ਟੇ ਧਾਲ ਦੇ ਵੇਕ ਵੀਆਜ ਦਾ ਚਨ ਮੈਡ ਨਾਲ ਚ ਸਂਗਤ ਭੁਖਾਈ ਏ
ਚਲ ਸ਼ੁਕਓ ਰੇ ਬਚਿਆਂ ਕੀਰਿਆਂ ਤੂ ਵੇਲ ਨਾਲ ਚ ਚੂਕ ਛੁਡਾਈ ਏ
ਛੱਡ਼ਕਤ ਭਾਜਿ ਵੈਂ ਦੀਲ ਇਕ ਵਰ ਬੋਲ ਜਮੇ ਬਨਦ ਫੁਖੀ ਓ ਏ ਰਾਜਿ ਵੈਂ ਦੀਲ
ਕੱਦਿ ਅਲ ਤਾਂ ਅਪ ਸਾਥੁ ਬਦ ਨੈਨ ਵੀਸੀਦਾ ਕੱਦਿ ਅਲ ਤਾਂ ਅਪ ਸਾਥੁ ਬਦ ਨੈਨ ਵੀਸੀਦਾ
ਬਤਾ ਨੀ ਧੋਲਾ ਤੈਂ ਕੈਂ ਚੇ ਵੈਂ ਜਾਯਾ ਲੇ
ਨੀ ਵੀਆ ਉਤਾਂ ਜੋਲਾ ਜੀਥ ਤਾਂ ਵਾਯਾ ਏ
ਸਾ ਤੇਰ ਹੁਖਮਤ ਸੇਰ ਗੱਦ ਜਾਯਾ ਲੇ
ਤੁ ਸੈਜ ਬਣ ਬੇ ਓ ਰੁਸੀ ਓ ਮੈਂ ਤੁਰ ਨੀ ਸਗਿਨ
ਬੀਆ ਹੀਜਰ ਦੇ ਸੇਕ ਵਰਿਂ ਦੇ
ਦਰਦਾ ਨਾਂਗ ਗਰਿਬਾ ਨੂ ਸਬ ਬਣ ਕੇ ਰੋਜ ਦੈਂ ਦੇ
ਦੂਰ ਹੋਗੇ ਮਚੀ ਬਡਾ ਸਜਨਾ ਤੁ
ਬੀਆ ਮਸੇ ਮਸੇ ਜਟ ਗੁਝਰੇ ਤੇ
ਖੇਲ ਆਖਰੀ ਵਤ ਬੈਸ਼ੀਰ ਦਾ ਚਮ ਆ ਮੇਲ ਵਨਵਾਸ ਤੇ ਦੇ
ਉਤਰ ਗਈ ਜੋਗੇ ਅਲਬਾ ਤੁ ਆਥ ਮਂਗੇ ਨ ਤਰ ਕਾਣ ਤੁ ਹੈ ਜੋਗੇ
ਗੈ ਦੀ ਆਲ ਤਾਂ ਪੇ ਸਾਂ ਥੁ ਬਾਡੀ ਨ ਈ ਸੀਡਾ ਭੂਡ ਤਾ ਪੂਡਾ ਪੂਡਾ ਸਾਡੀ ਡੀ ਦੀ ਸੀਡਾ
ਬਤਾ ਨੀ ਗੋਲਾ ਤੇ ਨੀ ਦੇ ਜਵਾ ਦਾਯਾ ਨੇ
ਬਤਾ ਨੀ ਗੋਲਾ
