اکو حسرت جگر دی رت پی گئی
جھب وطن واغ ولائیں ہاں
سینے لاکے ملے ہاں
کہ سجن علیہ جردی پیاس ہو جائیں ہاں
تے جڑے رخم جدائی لا چھوڑیں
مانا زخمت مرمہ لائیں ہاں
میڈے دل دا محیرم بن کے باو
وطن زفر دے درد گھنڈائیں ہاں
لہدی جریبوں اے
اسی پردیس چلے
تینو وطن نصیبوں اے
تیڑے وطنان تو دور
چلے ہو کے مجبور
اساں پردیسی وے ڈھولا
تیڑے وطنان تو دور چلے ہو کے مجبور
اساں پردیسی وے ڈھولا
تیڑے وطنان تو دور چلے ہو کے مجبور
نا بیکھی ساٹھیاں رہما
نا رومی بھر بھر ہام
نا بیکھی ساٹھیاں رہما
نا رومی بھر بھر ہام
اساں مرکے نئی ہونا
جا پکاڑے را لاؤنا
اساں پردیسی وے ڈھولا
اساں روز سپروچ ریندے
اساں لوگ مسافر کیندے
کہ پچھ دے ساٹھیاں جھائیں
بھد رولدے شام سبائیں
اساں پردیسی وے ڈھولا
ساڈی کسمت دے وچ دوری
پردیس ساڈی مجبوری
ساڈی کسمت دے وچ دوری
پردیس ساڈی مجبوری
بتنا تیرے نہیں سکدے
کسے نوں کہ نہیں سکدے
اساں پردیسی وے ڈھولا
موسیقی
چھڑ چلے تیرا سہرے
تیری منگ سو ہر دم خیرے
آویاد دعا دے چھوڑی
چھڑ لفر کھلا کے چھوڑی
اساں پردیسی وے ڈھولا
تیرے وقت نہ تو دور
چلے ہو کے مجبور
اساں پردیسی وے ڈھولا
