ਜੇਡਾ ਜਾਨ ਤੁ ਵਦ ਕੇ ਬਿਆਰਾ ਸੀਅਚ ਛਟਕੇ ਮੈਨੁ ਯਾਰ ਟੁਰਿਆਮੇਰੇ ਦੋਡ਼ ਕੇ ਮਾਨ ਤੁਰਾਨ ਸਾਲੇਮੈਰੇ ਦੋਡ਼ ਕੇ ਦੀਲ ਦੇ ਤਾਰ ਤੁਰਿਆਜੀਸ ਦੀ ਖਾਤਰ ਮੈ ਲੋਕ ਨਡ ਵੈਰ ਪਾਯਾਮੈਰੀ ਸਮਜ਼ ਕੇ ਸਂਗਾਤ ਵੈਕਾਰ ਤੁਰਿਆਸਾਕਰ ਗੋਮਾਂ ਦੇ ਨੇ ਖੁਆਂਦਰਮੈਨੁ ਜਾਣ ਕੇ ਤਕਾਓ ਮਾਰ ਤੁਰਿਆਦੀਲ ਰਾਜ਼ ਕੇ ਰੋਯਾਏ ਦੇ ਓਦੇ ਮਿਛਿਡਨਦਾਬਡਾ ਸਦਮਾ ਹੋਯਾਏਅਸਾਂ ਇਜਿਤ ਗਵਾਈ ਤੇ ਵਕਾਰ ਨਾ ਰਿਆਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਵੀਵਗਾਡੀ ਕੋਲ ਯਾਰ ਨਾ ਰਿਆ ਅਸਾਂ ਇਜਿਤ ਗਵਾਈ ਤੇ ਵਕਾਰ ਨਾ ਰੀਆਅਸਾਂ ਜਾਣੇ ਆਸੀ ਜੀ ਨੂ ਸਦਾ ਰਿਆਅਸਾਂ ਜਾਣੇ ਆਸੀ ਜੀ ਨੂ ਸਦਾ ਜਾਨ ਤੋ ਬੀਆਰਾ ਮੇਰੇ ਦੀਲ ਤੇ ਚਲਾਈ ਆਯੋ ਸੇ ਦੁਖਾਵਾਲ ਆਯਾਰਾਅਸਾਂ ਜਾਣੇ ਆਸੀ ਜੀ ਨੂ ਸਦਾ ਜਾਨ ਤੋ ਬੀਆਰਾ ਮੇਰੇ ਦੀਲ ਤੇ ਚਲਾਈ ਆਯੋ ਸੇ ਦੁਖਾਵਾਲ ਆਯਾਰਾਓਨੁ ਸਾਟੀਂ ਗਲਾਂ ਦਾ ਏਤਬਾਰ ਨਾ ਰੇਆਲੋਕਾ ਨਾਲ ਭੀ ਵਗਾਡੀ ਕੋਲ ਯਾਰ ਨਾ ਰੇਆਵਕਾਰ ਨਾ ਰੇਆ ਅਸਾ ਇਸਿਤ ਗਵਾਈਲਾਕੇ ਮੁਡੇ ਨਾਲ ਮੋਡਾ ਬਡਾ ਖੁ਷ ਹੋਯਾ ਸੀਆਪ ਸਾਡੇ ਗੋਲ ਵਕ ਹੋਕੇ ਬਡਾ ਰੋਯਾ ਸੀਲਾਕੇ ਮੁਡੇ ਨਾਲ ਮੋਡਾ ਬਡਾ ਖੁ਷ ਹੋਯਾ ਸੀਉਦਾ ਸਾਡਾ ਹੋਣ ਯੋ ਤਕਰਾਰ ਨਾਰਿਆਲੋਕਾ ਨਾਲ ਭੀ ਵਗਾਡੀ ਕੋਲ ਯਾਰ ਨਾਰਿਆਵਕਾਰ ਨਾਰਿਆ ਸੈ ਇਸਿਤ ਗਵਾਈਉਣ ਸ਼ਾਕਰ ਨ ਮਾਣਾ ਦੱਸ ਕੇਡੇ ਪਾਸੇ ਜਾਵੇਮੇਡੇ ਮਾਰ ਦੇ ਲੋ ਕੀ ਮੁਂ ਕੀ ਨੂ ਜਾਵ਼ ਖਾਵੇਵੈਰੀ ਹੋਗਿਆ ਜਮਾਨਾ ਗਮਖਾਰ ਨਾਰਿਆਲੋ ਕਾਨਾਲ ਵੀਵਾਗਾਡੀ ਕੋਲ ਯਾਰ ਨਾਰਿਆ ਸਾਂ ਇਸਿਤ ਗਵਾਈਤੇਵਾਕਾਰ ਨਾਰਿਆ ਸਾਂ ਇਸਿਤ ਗਵਾਈਤੇ