ΜουσικήΣπίτι μου μυρίζει αναμένο κέριΚαι σβισμένο χαρώΤην πίρα μου θα πιω και θα την κάνωΜ' αρέσει να υπερβάλλω και γι' αυτό θα στρίψω κι άλλοΟ κόσμος μου με φωτ και χρωματαυαμένοςΟ ουρανός μου καθαρός ταξιδεμένοςΟ νους μου τριγύριζει σε σκέψειςΉρθες το βράδυ να με κλέψειςΑαα, ααα, να χορέψουμε ντουέτοΑαα, ααα, να μας κάνουνε πορτρέτοΚαι, εεε, να μας γράψουν σε βιβλίαΣαν, ααα, σαν την πιο γλυκιά ιστορίαΔεν τον τας βάζει, ο κόσμος δεν αλλάζειΠώς να δω την αλλαγή όσο αυτή μ' ανασκευάζειΜήμα μπρος και πέφτω, να θες να με πιάσειςΤαξικά μου ρίχνεις μα στο νου που να με φτάσειςΕεε, κάνω κύκλους, ο προορισμός μου είναι γνωριμός σε λιγούςΗ μούσα μου, συχνά το είδωλο μουΈμαθα να ακούω τη φωνή μες στο μυαλό μουΓια τ' αύριο, πιο αύριο, εσύ και εγώ στο άπειροΑν κάπως γίνει, έγινε, μην μείνεις με παραπονώΠολλά ένα τα λύρω, μυστήριο άλλη τοΗ ψυχόσυνθεσή μαςΟπα, ίσως πιο ήρεμα να πρέπειΗ αλήθεια μου τρελαίνεται, με τρώει και δραπετεύειΑφήνοντας το αύριο σ' αυτόν που λέει πως ξέρειΚι εγώ που δεν γνωρίζω, ίσως τ' έχω καταφέρειΤο σπίτι μου μυρίζει αναμένο κέριΤην πίρα μου θα πιω και θα την κάνωΜ' αρέσει να υπερβάλλω και γι' αυτό θα στρίψω κι άλλο