Μουσική
Σπίτι μου μυρίζει αναμένο κέρι
Και σβισμένο χαρώ
Την πίρα μου θα πιω και θα την κάνω
Μ' αρέσει να υπερβάλλω και γι' αυτό θα στρίψω κι άλλο
Ο κόσμος μου με φωτ και χρωματαυαμένος
Ο ουρανός μου καθαρός ταξιδεμένος
Ο νους μου τριγύριζει σε σκέψεις
Ήρθες το βράδυ να με κλέψεις
Ααα, ααα, να χορέψουμε ντουέτο
Ααα, ααα, να μας κάνουνε πορτρέτο
Και, εεε, να μας γράψουν σε βιβλία
Σαν, ααα, σαν την πιο γλυκιά ιστορία
Δεν τον τας βάζει, ο κόσμος δεν αλλάζει
Πώς να δω την αλλαγή όσο αυτή μ' ανασκευάζει
Μήμα μπρος και πέφτω, να θες να με πιάσεις
Ταξικά μου ρίχνεις μα στο νου που να με φτάσεις
Εεε, κάνω κύκλους, ο προορισμός μου είναι γνωριμός σε λιγούς
Η μούσα μου, συχνά το είδωλο μου
Έμαθα να ακούω τη φωνή μες στο μυαλό μου
Για τ' αύριο, πιο αύριο, εσύ και εγώ στο άπειρο
Αν κάπως γίνει, έγινε, μην μείνεις με παραπονώ
Πολλά ένα τα λύρω, μυστήριο άλλη το
Η ψυχόσυνθεσή μας
Οπα, ίσως πιο ήρεμα να πρέπει
Η αλήθεια μου τρελαίνεται, με τρώει και δραπετεύει
Αφήνοντας το αύριο σ' αυτόν που λέει πως ξέρει
Κι εγώ που δεν γνωρίζω, ίσως τ' έχω καταφέρει
Το σπίτι μου μυρίζει αναμένο κέρι
Την πίρα μου θα πιω και θα την κάνω
Μ' αρέσει να υπερβάλλω και γι' αυτό θα στρίψω κι άλλο