��Nung isilang ka sa mundong itoLaking tua ng magulang moAt ang kamay nila ang iyongilaw�At ang nanay at tatay mo'yDi malaman ang gagawinPinamustan pati pag tulog mo�At sa gabi napukuyat ang iyong nanaySa pagtimpla ng gatas mo�At sa umaga na may kalong ka ngIyong amang tuwang-tuwa sa'yo�Ngayon nga ay malaki ka naNais mo'y maging malayaDi man sila payag mo lang magagawa�Ikaw nga ay biglang nagbagoNaging matigas ang iyong uloAt ang payo nila'y siluan mo�Di mo man lang itisip na ang kanilangPinagamay para sa'yo���At ang nais mo'y masunod ng layaw moDi mo sila pinapansin��Nagdaan pa ang mga arawAt ang landas mo'y naligawIkaw ay nalulong sa masamang bisyo�At ang una mong nilapitan, ang iyong inang lumuluhaAt ang tanong, anak, ba't ka nagkaganyan?At ang iyong mga matay, biglang lumuha nang di mo napapansinPagsisisiang sa isip mo'y nalaman mo, di kay nagkamaliPagsisisiang sa isip mo'y nalaman mo, de kay nagkamaliPagsisisiang sa isip mo'y nalaman mo, de kay nagkamaliPagsisisiang sa isip mo'y nalaman mo, de kay nagkamaliPagsisisiang sa isip mo'y nalaman mo, de kay nagkamaliNasisisiang sa isip mo'y alaman mo, ika'y nagkamali.