Και πάντα λέω
πως κάτι πάει στα βάμβανα
Για σένα δεν κλαίγε
Δεν οξίζεις να χαλάω το μαγιιάσμα
Ίδια ιστορία τσάκω μη φωνές Αν με θες του λέω άλλαξε πορεία
Ίδια ιστορία όσο φταίω φταίς Όσα και να λες χάθηκε η ουσία
Δεν έχω χρόνο για σένα μόνο Γιατί
εμένα πάλι πληγώνω Έχω τους φίλες μου,
έχω τους μαύρους μου Έχω πολλούς αριθμούς,
μπρικών τηλεφώνων
Το θέλω όλα,
όλα τα πήρα Μου φεύγουν πάντα όσο θέλω διπλά Όταν κάνω κάτι
το κάνω καλά Αλλά η αγάπη είναι πουτάνα και πάντα πονιά
Μια αναπάντητη κλίση,
μια καρδιά που ψεραγίσει Πίνω και γίνομαι χάλια,
ίσως το πόνο μου σβήσει Ένα πακέτο τσιγάρα,
βασαλημένη μασκάρα Μετά τα κούνια στο χέρι,
έξω απ' το κλάμα με γυαλά
Και έχω μαζί τα κορίτσια μου Τα βράδια που βγάζω τα βίτσια μου
Κι αυτός λέει σε θέλω δικιά μου Μα δεν
ξέρω μεγαλύτερη πουτάνα απ' την καρδιά μου
Ρε αφού με πάλεξαν απ' τα δόντια κι είναι έξω
φρενών Θέλουν η κόρη να γίνει εμπορικό προϊόν
Αλλά η σχύλα ταγγώνει κι αυτό είναι για να γιατρεύει
Τα ραχίσματα των καρδιών των ευαισθητών κοριτσιών
Έχω αδέρφια αγόρια και μια μικρή αδερφή
Έχω τη μη γυναικεία, δεν ψάχνω με γιατρική
Έχω την όρεξη να σπάσω τα μία
Για να τους δείξω πως αν θέλει ένα γορίτσι μπορεί
Γι' αυτό κάθονται σουζά στη δίβα,
απ' την WNC κολεκτίβα
Έχω πατέραν τον ήλιο,
γι' αυτό πέντε έχω στίχο λεπίδα
Κάνω την πίηση πόπη,
άλλοι μόνο γράφουν σκουπίδια
Θα κάνω μόδα το τάγκο πριν γράψω κάτι φτηνό
Γύρισε πες τους οι κόρυφτοι,
είναι το βέρ σαν αγόρι Όχι όπως στείνουν τα γόρια,
μα όπως τα φτύνω εγώ
Γύρισε πες τους οι σκρόβα,
γι' αυτό να κρύβουνε λόγια Με θέλουν κάτω,
μα δεν πέφτω ούτε όταν με θώ
Μια αναπάντητη κλίση,
μια καρδιά που απόψε ραγίσει Πίνω και γίνομαι χάλια,
ίσως τον πόνο μου σβήσει
Ένα πακέτο τσιγάρα,
πασαλημένη μασκάρα Μετά τα κούνια στο χέρι,
έξω απ' το κλάμα με γυαλά
Κι έχω μαζί τα κορίτσια μου,
τα βράδια που βγάζω τα βίτσια μου
Κι αυτός να είσαι θέλω δικιά μου,
μα δεν ξέρω μεγαλύτερη που τ' άναπνη η καρδιά μου
Κι πάντα λέω,
πως κάτι πάει στραβά με μας
Για σένα δεν πλέβει,
δεν υψίδες να χαλάω το μαγιάζ
Μια αναπάντητη κλίση,
μια καρδιά που απόψε ραγίσει
Πίνω και γίνομαι χάλια, ίσως τον πόνο μου σβήσει
Ένα πακέτο τσιγάρα, πασαλημένη μασκάρα
Μετά τα κούνια στο χέρι,
έξω απ' το κλάμα με γυαλά
Κι έχω μαζί τα κορίτσια μου,
τα βράδια που βγάζω τα
βίτσια μου
Κι αυτός να είσαι θέλω δικιά μου,
μα δεν ξέρω μεγαλύτερη που τ' άναπνη η καρδιά μου