گیابرانا,
گا وقی پا بازار کи کدم کی ندی
و хан
سما ҳماغ ادواز مریس شو
نادر و قادر
аسی کلم در لالا
تا پوس می در نکو
گستاشو ازادت ہوئی
وایا وایا
ما خود ندا نادر و در قادر تا پوس کرد
لالا
قادر و نادر خودا میا نخگار لطلیدی
لالا تا پوس می در نکو
چه تا وادووله نکی
خیر خود اکنا
وز ما سادگول رورا
و در بدا مل پلار نکا ملز بیا
وز خود زالمانو سن نکو موادو پس
ما تاسو
شیخ رشیدو گنست
ولی بابا
واقعا مخلانو
چه پا بازار کی ملپیک ملاویگی نزسل یوانعیما چه میخ ساتما
لالا آغدی از مرید راغلل
رازی رازی اف الله توبه توبه
دراتخکاری چه پخکار پس پخپل اخکار شویه
دمیانو پذیر اورا پسی دا بلیل امده مشادی روڑی آمیان چرددی
ولی لالا خیر خود اکنا
خیر خود اکنا
ودخد زالمانو لاست پخکار دا تول مارد گویرما
ویلا زمان توبه
ولی ناظر خانا
تا دا میانو اخکار را دلوی
تا دا پلاوانان اخکار را دلوی
تا دا ویا و وی دیرا ترا خدلی
تا لیو کودا میانو اخکار لو
پل ترمان پلاوانان پیخشو
زکم دال دی
سوگتی ها غربت پختا
چاچی دسترو مچو گفت بلا سواچو
نو میرا تخوایا
شمشیر او علی شیر
شمشیر او علی شیر
وس پاور تپتو لگی
چی اخ پختو مجد سمی
یو هاگا قلندرو
مصمندری پخشکول کراگون کردو
او یو دا قلندر دی
چی سرده تر پدرگای
او پرگا
تو پترو با
ای سریا ننو خوا می داستر گا دستی رپیگی
چی سو کرازی منگ گرا
او بس کماری
اول ارزوی
ورگای من گریگی
او من واید چیسترگی من رپیگی
ما تخوا کاری گی جدا
خواست دمان لگی اللے داٹر تریخیم داٹر تا
بس کمارا پتا منده وزما دا خبر اصیب بدی لگی
مشاران ویی چیسترگ دی رپیگی نو ملما نا رازی
او چی دلاس تلیدی گریگی نو دولت رازی دولت
زا
دولت خوران نگه
او ملما قدر ضرور را غیر
اسلام علیکم خیر شمشیر رب تخیر جور تقدار خوشحالا
سنگا اللے خوری تخیری ته سنگایی طبیعت خدی
اسی دے پیر بابا نو سیگی او گورا ای یار میرا غیر
سنگای شمشیرا
ملامت اند تیار
اصل کی وجہ داوا
چوپ تخو بلا یو خبر اونکی
دستا قطول نو
خبلی نازو خور قطول را غلیم ستا سر خوب درست گورم
یارا لالا ددا پیلا شتو پوئیگی او سورکا جواب
ما باواتوی چیزو و دا براتوی چیلکسا بھروگ
شمشیر لالا
ما باهم سلطان لالا تا دخ کوئی
چس تا سکور تمی درولی خود با باعانی جوڑولی بس
شمشیر لالا بس خود تا راغل خو روٹای خودلو نا بغیر دین
پردم تا سکی نای جس تا از دا پایر دا روٹای بند بسکوم تکتا
دا اصطلاح سرم لالا شاید ناگه سر لگلیاس بندوا و پکلی ہوگا بیارا دا
زم اصطلاح بس ترگی اصی مزگیه بود
او بشیرا
نور سنگا لیار اولی شیر سنگا دی اگه دستر نا ناتو
سلطانا اگه خود سبا کراچی تا رواندی
موری
لالا و شیرا چرا تلیدی؟
زویا اگه سلطان کرا تلیدی
بابی کما گه بکروڑا و ناوختکیگی مامانی
خوا خوا، جایو اس رابڑم
زویا چه خارتلارشی نا ده زن خیال ساتا سبک ده زلنو آیا
سونا دیر اومر ده مانگا یاد کنو او دیر آلو
آ موری ستا طبیعت سنگا ده تا خوی؟
دلا پاک پزل ده خوای اما
ہای لی شیرا تا جو کراچی تا رو تلو تیاری کنیده دی
آو لالا تیاری مکندلے
پوزمین مور نوناتا پوز کولو شیرا چرا تلیدی؟
بدیگی تا سراغلگی
خدا لالا پوزمان جاند راگه زور زمان
خدا لالا پوزمان
هلو شیرا دستی کلگیده شی
ده بس ده لالا پوزمان سراغلگ زم زمان
خدا موری زوآگانو که یاد ساتاین
هلو شیرا خارتلارش منگ هیر نکی گوره
هلو دواغا کنو مندا
زمان دواغان اتا سردی
موسیقی
شیرا قلب تعلیم بانی بڑیر توجو ورکی
آن چیز سردی پکارشی موما تا لازمی فون گو
بیرا خدا لالا من داگه شانده تا جی سوگواری آگه شانده لکیریم
خدا موری زواغانو که یاد سردی موسیقی شی
ده دستی کلگیده شی ده بس ده لالا پوزمان
کلندرا
حصت نیرشی
آگه حیرشی
سنگه حیرگم
زمان رونن دی پا ما پسیل آمده قشترالی گلیدی
او تا گویجی حیرگا
او ننب پدی اڈکی زمون دا بدماشای زور بوری زور
ستا پدی سپ که ندا بدماشای زورشتا
اند ندا یو نر پستون
تا دی کابلی سپ جد
اوف الله توبہ توبہ
دا سکته او کده سادک شا اندگرد پر مزارده
حالا گواری ودستیرا را ویلی زید
بلان بوزنش نادا چایوی
پا کناراوا سرزی دردور کوینا
دانا
گورن باسر بچو
سزم ملا ستا پشان ماتیر دیدی
