Sazın duvarda kaldı,
yürekleri acı sardı,
peşinden herkes ağladı.
Vay Vay Vay Ahmet'im
Melalıbaşım
Vay vay vay Ahmet'im
Vay vay vay can Ahmet'im
Melalıbaşım
Her zaman yüreklerde
Sen
ölmedin ölemezsin
Vay vay vay
Ahmet o!
Belalı başı
Vay vay vay Ahmet o!
Can Ahmet o!
Paris sokaklarında yürürken
Kendimi ülkesizler mezarlığında gördüm
Yılmaz güneyimdeydi
Ahmet ise kuzeyimde
Bense, bense orta yerde pusulu bir yerde
Yağmur çizilirdi üzerime
O an
sanki mauzer kurşunuyla vuruldum yüreğimden
Onları ben burada görmek istemezdim
Onlar hümanist düşüncenin meyveleriydi Acımazsız
cadalından kopartılıp sürgüne gönderildi
İkisi de yürekli ve ülkesine sevdalıydı
Onlara hayal olun yüreği de dayanmadı
Benim de yüreğim dayanmıyor Göz yaşlarım,
göz yaşlarım ağlıyor
İki gözümü ben burada görmek istemezdim İstanbul'da,
Ankara'da,
İzmir'de,
Adana'da
Urfa, Mardin,
Malatya'da Hatta ben onları Diyarbakır'da görmek isterdim
Diyarbakır'da görmek isterdim
Diyarbakırlıyım derim
İstanbul'u çok severim Veda etmeden neden gitsin
Vay vay vay Ahmet'im
Vay vay vay Ahmet'im
Ben alıp alıştım
Sen ölmedin, ölemezsin
Topraklara giremezsin Her zaman yüreklerdesin
Vay vay vay Ahmet'im Vay vay vay Ahmet'im
Vay vay vay Ahmet'im Vay
vay vay Ahmet'im
Vay vay vay Ahmet'im Ben alıp alıştım