Στο πάμια μέρα πώς θα αναστηθούν όσοι πεθάναν από έρωταΣτο πάμια μέρα πώς θα αναστηθούν όσοι πεθάναν από έρωταΣαν άνεμο σπάω στα βράχια σκορπάω και θέλω περήφανη να είσαιΑν φύγω μια μέρα με τα χελιδόνια αλεύθερο να με θυμάσαιΜόνο τα όμορφα να συλλογάσαι, κάθε θάνατος είναι μια γένναΠες μου ποιο κύμα, ποια πεταλούδα, πες μου ποιο δάκρυ με γέννησε εμέναΚι είναι ο πόνος του κόσμου, αυτός ο δικός μου που τον νιώθω στο δέρμα μουΧαρτί και φτερό, ψυχή και μελάνι πριν φύγω να γράψω την κέμα μουΠοιος πόνος φωλιάζει στο βλέμμα μου, ποια λέξη δεν βγαίνει απ' το στόμα μουΠοιες αυταπάντες κυνήγησα, που σκόρπισα όλα τα χρόνια μουΣε πόσους άνθρωπους ξοδεύτηκα, να φτάσω σ' αυτόν που ονειρεύτηκαΚι ανλήθεια αφισβήτησα κάποτε, το ψέμα παγότερα δέχτηκαΜε πόσες ιδέες ερωτεύτηκα και πόσες φορές δεν προδόθηκαΚαμία αγκαλιά δεν με χώρεσα ακόμα κι από ποια φυλακή ελευθερώθηκαΑπό ποιον προσπαθώ να γλιτώσω, τι με πλήγωσε τόσοΤην αυτό που ποτέ δεν το ξέχασα, την αυτό που φοβάμαι να νιώσωΗ αγάπη κυλάει στο βλέμμα, στο θυμίΗ αγάπη τρυπώνει στο αίμα, σαν σπαθίΣε ποιον έχασα πρώτα την πίστη μου, πες μουΣτους θεούς ή στους ανθρώπους, σε τι θέλεις να ξαναπιστρέψωΔεν αφήσαμε πάτη τους όρκους, σε γνωστούς ή σε άγνωρους τόπουςΠου γουστάρεις να σε ταξιδέψω, σε ποιο κόσμο χαμένοι γυρνάςΝα έρθω πάλι για να σε γυρέψω, τις πληγές σου να ξαναγιατρέψωΚαι να σου απαλήνω τον πόνο, το έχω κάνει ξανά, το γνωρίζω καλάΤον περπάτησα πάλι το δρόμο, κι είναι τέτοιος ο πόνος αυτόςΠου κρατιέμαι να μου τον φωνάξω, θέλω τόσο πολύ να χαθείΜα φοβάμαι πολύ να τον χάσω, τώρα πια δεν μπορώ να ξεχάσωΌσοι ξέρουν μπορούν να με νιώσουν, μόνο αυτοί που αγαπάς και πιστεύεσαιΈχουν τη δύναμη να σε προδώσουν, πες μουΑπό όλα αυτά που αισθανούσουν, πόσα χάθηκαν και πόσα απ' αυτάΤα σ' αγαπώ είναι ακόμα εδώ και πόσα μπορούν να γλιτώσουνΜη γίνεις αυτό που φοβόσουν, βρες το φιλί που ονειρευόσουνΑυτό το φιλί που τόσοι πολλοί σου το τάξανε πώς θα στο δώσουνΚάποτε μου είπες θα αρχώσουν, αν κινδύνευα για να με σώσειςΈλα τώρα και πες μου πώς ένιωσες που κατάφερες να με σκοτώσειςΗ αγάπη κυλάει το πνεύμα στο φιλίΗ αγάπη τρυπώνει στο αίμα σαν ασπαθήΗ αγάπη
