برمیاد ازم هرچی
تو رفتی و ندارم ترسی
یه زخمه باز از نوه بدخین
روشلید و کاینم نداره تصدیر
گم شدم
تو خطرات باد نمیکشه بیشتر از این دیگه پاهام
حتی نومیت شد از من دیگه بابا مقداره مثل قدیم و نیستم پاکار
بلاده بودم بهت بشینم سر جام دیگه با تنابه رفیقم نیفتم
ته جا جالبه رو خودت نداره تحصیل روشات گنزدی به را به تموم
لحظه نه یه بار
به سار کشیدم دورم انگار
نراه پس هستن راه پیش بیدا
میکنم پاکار با دشمنه در اون سرگیج خلا
میرن بالا پاکار
به خطر من به آینه نگاه کن
باشه نمیبرم بالا صدا ما
صورت تو فقط یه بار بی نقاب کن
ببین چجوری میدین خودتو به باطا
تو کافه میخوری با هاشتالات سزارتو
میزدیم ساندویج کسی ما تو باطا
یادته بهت کفتم واسه پوله کفتی نه
ولی روزا بهش میدی شمارش به باطا
هی
دختر افی
سلطنت صاختم برا تزدیج
رفتی توی فاز سنگین
حتی رفیقاتم نمیگیری تحبیر
هی
دختر افی
وسط لاشخورا میزاری کمی
رفتانات از هم سمیش میزنی از روی تفری
هی دختر افی بم بگو با من چند چندی
یه رو میکشونی تا دم سراب بعدش میری سریع سراغ بعدی
حیف ایشونه جای سر تو بود
عصبی شدنم همش بد تو بود
میلرز دستام رسیدم به جنون
مغصرش یه دختر افیه با درو
یه روی فرشته با روخ حس دار
یه روی دیگش بدتر از ست تا شیطان
دورش برفان است کاهی میچرخنه اینگار
یه وفتا کلاغ سیاه رو بومش بیدارست
یادت گفتی حرف مردم به چپم نیست انتظار نداشتم به خاطرش بامتر افشی
حرفات یادت باشه میکشه رو سرم تیر تخصیر منه نخواستم بی هدفشی
جنگ زدی به خاطر چی رو قلب من دست بزن ببین تنم و سرده نه
عصبیم کردی انداختی تو من یه جنگه نرمین دیوونه هرچی قلب بود زد شکست
این شروعه یه آدمه بدبینه دروهه
چون یکی روح و روانه شروع بوده حرف نمیزنه پر منه سکوتش
دیروز و فردا شو نمونده فکر میکنه حتی حقیقتم دروهه
چون یکی روح و روانه شروع بوده حرف نمیزنه پر منه سکوتش
